اقتصاد سبز بیابان

اقتصاد اجتماعی در دنیای امروز بیش از هر زمان دیگری با سرنوشت محیط ‌زیست گره خورده است. در این فصل، دو گزارش منتشر شده است که هریک از زاویه‌ای متفاوت به این پیوند می‌پردازند. گزارش نخست این فصل به موضوع تاب‌آوری اقلیمی اختصاص دارد. تاب‌آوری اقلیمی به معنای توانایی جوامع، اکوسیستم‌ها و اقتصاد برای سازگاری با تغییرات آب‌وهوایی و کاهش آسیب‌هاست. این تاب‌آوری در سال‌های اخیر کاهش یافته و دلایل آن متعدد است: شدت و سرعت تغییرات اقلیمی، نابودی جنگل‌ها و تالاب‌ها، رشد جمعیت و توسعه ناپایدار، وابستگی به انرژی‌های فسیلی و ضعف حکمرانی محیط ‌زیست در بسیاری از کشورها. افزون بر این، ناعدالتی اقتصادی سبب می‌شود کشورهایی که کمترین سهم را در آلودگی جهانی دارند بیشترین آسیب را ببینند. این گزارش نشان می‌دهد که بدون تغییر در الگوهای اقتصادی و سیاست‌گذاری جهانی، سازگاری با بحران اقلیمی دشوارتر خواهد شد و نابرابری‌های اجتماعی و اقتصادی نیز تشدید می‌شود. گزارش دوم گزارشی میدانی از پارک ملی توران است. توران یکی از مهم‌ترین زیستگاه‌های ایران که ظرفیت تبدیل ‌شدن به الگوی پیوند میان حفاظت و اقتصاد پایدار را دارد. در این گزارش، دیدگاه‌هایی مطرح می‌شود که حفاظت از توران نباید صرفاً به معنای بستن درها باشد، بلکه باید با ارزش‌گذاری اقتصادی، توسعه گردشگری پایدار و مشارکت جامعه محلی همراه شود. در‌عین‌حال، ضعف قوانین و نبود مشوق‌های کافی برای سرمایه‌گذاران، موانعی جدی ایجاد کرده است. توران نمونه‌ای است که نشان می‌دهد چگونه می‌توان همزمان از سرمایه طبیعی پاسداری کرد و معیشت جوامع محلی را بهبود بخشید.