صدای اول

در کافه‌اقتصاد این شماره از اقتصاددانی صحبت می‌کنیم که بیشتر فیلسوف است تا اقتصاددان. ژاک آتالی، اقتصاددان فرانسوی، در الجزایر متولد شد و تا قلب کاخ الیزه پیش رفت؛ جایی که به او لقب «صدای دوم» داده بودند. آتالی از صندلی مشاور ریاست‌جمهوری فرانسه تا راس یکی از بزرگ‌ترین نهادهای مالی اروپا نشست و هنگامی که این نهاد سقوط کرد، دوباره به پا خاست تا اندیشه‌ای تازه درباره اقتصاد و اخلاق بنیان نهد. آتالی عقیده داشت که اقتصاد بدون درک سیاست، توهم است، و سیاست بدون درک اقتصاد فاجعه. آتالی جست‌وجوگری تشنه بود که در قالب محدوده‌های سنتی نمی‌گنجید و اقتصاد را ابزاری برای فهم انسان و آینده می‌دید. مقاله بعدی در مورد کتاب «کار بیش‌ازحد: تغییر روال روزمره در تلاش برای زندگی بیشتر» نوشته بریجید شولته، نویسنده پرفروش نیویورک‌تایمز، است. بسیاری از مردم دنیا اکنون احساس می‌کنند که سخت‌تر از همیشه کار می‌کنند، در حالی که این موضوع اثر چندانی بر کیفیت زندگی آنها نداشته است. این روزنامه‌نگار برجسته در کتاب جدیدش توجه خود را به بزرگ‌ترین عامل بحران کیفیت زندگی در آمریکا معطوف می‌کند: نحوه درک اقتصاد و فرهنگ آمریکایی از کار. مطلب دیگر کافه این شماره این پرسش را مطرح می‌کند که چرا به دستوراتی تن می‌دهیم که با اصول ما در تضاد است؟ در این مطلب به آزمایش زندان استنفورد اشاره شده که در سال 1971 در دانشگاه استنفورد انجام شد و چندین دانشجو که از نظر روانی در سلامت به سر می‌بردند، به‌صورت آزمایشی در نقش‌های زندانی و زندانبان ظاهر شدند، که نتایج جالبی در پی داشت.