بدون توجیه نظامی

جنگی که اسرائیل علیه ایران به راه انداخت کوتاه و با اهدافی مشخص بود، اما جنگ علیه حماس در غزه بی‌پایان، نابرابر و از نظر نظامی توجیه‌ناپذیر است. این جنگ اسرائیل را به موجودی شیطان‌‌صفت تبدیل می‌کند. نشریه اکونومیست از سال 2024 همواره خواستار آتش‌بس بوده است. اکنون و پس از چند هفته گفت‌وگو در قطر زمان آن رسیده است که آمریکا از تمام قدرتش استفاده کند و با انجام مذاکره پایانی را برای جنگ رقم بزند. این کار برای جلوگیری از گرسنگی عمومی و مرگ ناشی از آن ضرورت دارد. همچنین این اقدام در جهت منافع اسرائیل است و فرصتی واقعی برای تشکیل دولتی بدون حماس در غزه فراهم می‌کند. اوضاع وخیم است. بیش از 60 درصد ساختمان‌ها ویران و دو میلیون انسان آواره شده‌اند. بسیاری از آوارگان در مرکز نوار غزه هستند. پیش‌بینی گروه‌های امدادرسان و سازمان ملل مبنی بر بروز قحطی در سال 2024 به وقوع نپیوست، اما امروز چنین تهدیدی واقعی و اضطراری است. اسرائیل تلاش کرد نظام کمک‌رسانی سازمان ملل را که به حماس هم کمک می‌کند دور بزند و خود کریدورهایی را برای امدادرسانی باز کند. با این حال حجم کمک‌‌هایی که به غزه می‌رسد به طرز خجالت‌آوری اندک است. حتی اگر محموله‌های بیشتری برسند بدون آتش‌بس مردم از گرسنگی خواهند مرد. جهنمی که آنها در آن زندگی می‌کنند تحت سلطه سربازان انگشت‌ بر ماشه اسرائیلی، قرار دارد و آنها نمی‌توانند برای دریافت امکانات و غذا از پناهگاه خارج شوند. اکنون جنگ از نظر نظامی هیچ منطقی ندارد. نیروهای دفاعی اسرائیل حدود 70 درصد نوار غزه را کنترل می‌کنند. حماس تضعیف شده است. رهبران آن کشته شده‌اند و توان نظامی آن کسر کوچکی از توان آن در 7اکتبر 2023 است. مبارزان حماس در مناطق کوچکی در 10 تا 20 درصد نوار غزه محصور هستند. عملیات نیروهای دفاعی اسرائیل دستاوردی ندارد. عدم کفایت امدادرسانی به غیرنظامیان در منطقه‌ای که عملاً تحت اشغال است یک جنایت جنگی تلقی می‌شود. طرح تندروهای دولت اسرائیل برای انتقال مردم غزه به یک «شهر بشردوستانه» چیزی بیش از یک پاکسازی قومی نیست.  بسیاری از مردم اسرائیل ضرورت آتش‌بس را پذیرفته‌اند. با اینکه فقط 21 درصد از آنها راه‌حل دودولتی را قبول دارند بیش از 70 درصد خواهان آزادی گروگان‌ها و پایان جنگ هستند. فرماندهان ارتش اسرائیل هم چنین عقیده‌‌ای دارند و طرح شهر بشردوستانه را غیرقانونی می‌دانند. اکثریت چشمگیری از سیاستمداران ائتلاف حاکم خواستار آتش‌بس هستند و می‌پذیرند که اکنون جایگاه جهانی اسرائیل آسیب شدیدی دیده است. ائتلاف حاکم به رهبری بنیامین نتانیاهو دیگر در کنست (پارلمان اسرائیل)‌ اکثریت ندارد و ظرف 15 ماه باید برای انتخابات آماده شود. آقای نتانیاهو جنگ غزه  را کش می‌دهد تا نگذارد تندروها ائتلاف او را زمین بزنند، اما این راهبرد به پایان خود رسیده است و او باید چرخشی را انجام دهد. شکاف بین دو طرف گفت‌وگوها کوچک شده و حماس حاضر است امتیازهایی بدهد. تنها اختلاف‌نظرها به موضوعاتی مانند استقرار نیروهای دفاعی اسرائیل در داخل غزه در 60 روز اول توافق آتش‌بس مربوط می‌شوند. این اختلافات قابل حل هستند. ضعف حماس این امکان را پدید می‌آورد که در دوره 60روزه نهاد حاکم جدیدی با پشتیبانی تشکیلات خودگردان فلسطین شکل گیرد و در مرحله دوم با حمایت غرب و اعراب کنترل غزه را در دست گیرد. از آنجا که زندگی مردم فلسطین در دو سال گذشته به‌شدت‌سخت شده است بسیاری از مردم غزه از چنین طرحی استقبال خواهند کرد. دو چیز باید اتفاق بیفتد. قطر باید باقی‌مانده سران حماس را که در دوحه زندگی می‌کنند با تهدید اخراج یا قطع کمک‌های مالی به امضای آتش‌بس وادارد. دونالد ترامپ باید با تمام قدرتی که آمریکا در نقش متحد اسرائیل دارد آقای نتانیاهو را به پایان جنگ مجبور کند. فشار کاخ سفید عامل پایان یافتن بسیاری از جنگ‌های اسرائیل از زمان استقلال آن در سال 1948 بوده است. حمایت آمریکا برای اسرائیل هنوز بسیار ضروری است و مداخله آقای ترامپ در ماه ژوئن به جنگ ایران و اسرائیل پایان داد. او باید از خشم و قدرتش به نفع غزه استفاده کند.