همه برای یکی

 

بیست و نهمین کنفرانس اعضای کنوانسیون چهارچوب سازمان ملل در مورد تغییرات آب‌وهوایی (COP29) که از 11 تا 22 نوامبر 2024 در باکو، آذربایجان برگزار شد، فرصتی محوری برای تسریع اقدامات برای مقابله با بحران آب‌وهواست. با رسیدن دمای جهانی به بالاترین حد خود، و رویدادهای شدید آب‌وهوایی که مردم را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می‌دهند، COP29 رهبران دولت‌ها، تجارت و جامعه مدنی را گرد هم می‌آورد تا راه‌حل‌های مشخصی را برای مسئله تعیین‌کننده زمان ما ارائه دهند.

تمرکز اصلی «کاپ29» بر امور مالی بود، زیرا هزاران‌میلیارد دلار برای کشورها لازم است تا انتشار گازهای گلخانه‌ای را به‌شدت کاهش دهند و از زندگی و معیشت خود در برابر تاثیرات بد تغییرات اقلیمی محافظت کنند. در این اجلاس که تا 22 نوامبر ادامه   داشت، نمایندگانی از حدود 200 کشور، رهبران تجاری، دانشمندان آب‌وهوا، مردم بومی، روزنامه‌نگاران و دیگر کارشناسان و ذی‌نفعان شرکت کردند.

این کنفرانس همچنین لحظه‌ای کلیدی برای کشورها   بود تا برنامه‌های اقدام ملی آب‌وهوایی به‌روزشده خود را تحت توافق پاریس ارائه کنند که قرار است تا اوایل سال 2025 برگزار شود. اگر این برنامه‌ها به‌درستی پیش بروند، گرمایش زمین را به 5 /1 درجه سانتیگراد بالاتر از سطح قبل از صنعتی شدن محدود می‌کنند.

«زمان آن است که نشان دهیم همکاری جهانی تا این لحظه در حال افزایش بوده است.» این سخن دبیر اجرایی تغییرات آب‌وهوایی سازمان ملل در افتتاحیه کاپ29 بود. سایمون استیل، دبیر اجرایی تغییرات آب‌وهوایی سازمان ملل متحد، روز دوشنبه 11 نوامبر در افتتاحیه رسمی کاپ29 سخنرانی کرد و درخواستی پرشور برای همکاری فوری و جهانی در زمینه تغییرات آب‌وهوایی داشت.

استیل گفت: «ما نباید اجازه دهیم 5 /1 درجه از دسترس خارج شود. حتی با وجود افزایش دما، اجرای توافقات ما باید آن را به عقب برگرداند. سرمایه‌گذاری انرژی پاک و زیرساخت‌ها در سال 2024 به دو تریلیون دلار خواهد رسید؛ تقریباً دو برابر سوخت‌های فسیلی. تغییر به سمت انرژی پاک و انعطاف‌پذیری در برابر آب‌وهوا متوقف نخواهد شد. وظیفه ما تسریع در این امر و اطمینان از این است که مزایای چشمگیر آن میان همه کشورها و همه مردم به اشتراک گذاشته می‌شود.»

در ادامه، در مسیر سفر کاپ29 تا روز نگارش مطلب (18 نوامبر) با ما همراه باشید.

نمی‌توانیم در تاریکی تصمیم بگیریم 

متن زیر مشروح سخنان سایمون استیل، در افتتاحیه کنفرانس تغییرات اقلیمی سازمان ملل متحد در باکو، آذربایجان، در 11 نوامبر 2024 است.

«حضرات، نمایندگان، همکاران، دوستان، باعث افتخار است که به شما در کاپ29 خوشامد بگویم.

من از دکتر سلطان الجابر و ریاست‌جمهوری امارات برای کار خستگی‌ناپذیرشان تشکر می‌کنم، زیرا آنها این مسئولیت را به رئیس‌جمهور بابایف و آذربایجان سپردند.

در شرایط سخت، در برابر کارهای دشوار، من به دنبال امیدها و رویاها نیستم.

چیزی که به من الهام می‌دهد، نبوغ و اراده انسانی است. توانایی ما در زمین خوردن و بلند شدن بارها و بارها تا زمانی که به اهداف خود برسیم.

خانمی که در تصویر پشت سرم می‌بینید، همسایه من، فلورانس، در کاریاکو است. در جولای امسال، این ما بودیم که در تمام آنچه از خانه او پس از ویرانی طوفان بِریل باقی مانده بود، ایستاده بودیم.

فلورانس در 85سالگی در سال جاری به یکی از میلیون‌ها قربانی تغییرات اقلیمی تبدیل شده است. او روی یک چیز متمرکز بود: قوی بودن برای خانواده و قوی بودن برای جامعه.

  افرادی مانند فلورانس در همه کشورهای روی زمین وجود دارند. زمین خورده و دوباره بلند شده‌اند.

این فرآیندِ UNFCCC (کاپ) تنها جایی است که ما باید به بحران گسترده آب‌وهوا رسیدگی کنیم و برای اقدام در مورد آن به طور قابل اعتماد یکدیگر را مسئول بدانیم.

 ما می‌دانیم که این روند جواب می‌دهد، زیرا بدون آن، بشریت به سوی پنج درجه گرمایش جهانی پیش خواهد رفت.

در این سالن‌ها، ما هر سال روی قطعات خاصی از پازل مذاکره می‌کنیم. ما نمی‌توانیم به این زندگی و معیشتِ روبه‌پایان ادامه دهیم؛ پس بیایید این را محقق کنیم:

آیا می‌خواهید قبض‌های مواد غذایی و انرژی شما حتی بیشتر افزایش یابد؟

آیا می‌خواهید کشورتان از نظر اقتصادی غیررقابتی شود؟

آیا واقعاً خواهان بی‌ثباتی جهانی بیشتر هستید که به قیمت جان گرانبها تمام شود؟

این بحران به هر طریقی بر تک‌تک افراد جهان تاثیر می‌گذارد و من به اندازه هرکس دیگر ناامید هستم که   COP نمی‌تواند تحول کاملی را که هر کشوری به آن نیاز دارد ارائه دهد. اما اگر هر یک از پاسخ‌های شما به این پرسش‌ها منفی بود، اینجاست که طرفین باید بر روی راهی برای خروج از این آشفتگی به توافق برسند.

به همین دلیل است که ما اینجا در باکو هستیم. ما باید بر سر یک هدف جدید مالی جهانی درباره آب‌وهوا موافقت کنیم.

اگر حداقل دوسوم کشورهای جهان نتوانند به‌سرعت انتشار گازهای گلخانه‌ای را کاهش دهند، آنگاه هر کشوری بهای بی‌رحمانه‌ای می‌پردازد.

اگر کشورها نتوانند انعطاف‌پذیری را در زنجیره تامین ایجاد کنند، کل اقتصاد جهانی به زانو درخواهد آمد و  هیچ کشوری مصون نیست.

بنابراین، بیایید این ایده را که تامین مالی آب‌وهوا، کاری خیریه‌ای است، کنار بگذاریم. یک هدف جدید بلندپروازانه مالی برای آب‌وهوا کاملاً به نفع هر کشوری  است؛ از جمله بزرگ‌ترین و ثروتمندترین آنها.

اما تنها توافق بر سر یک هدف کافی نیست. ما باید برای اصلاح نظام مالی جهانی بیشتر تلاش کنیم؛ دادن فضای مالی به کشورها که به‌شدت به آن نیاز دارند.

 اینجا در باکو، ما باید با نهایی کردن ماده 6، بازارهای بین‌المللی کربن را راه‌اندازی کنیم.

ما باید در زمینه کاهش انتشار کربن پیشروی کنیم، بنابراین اهداف از دوبی محقق می‌شوند.

ما نباید اجازه دهیم 5 /1 درجه از دسترس خارج شود و حتی با افزایش دما، اجرای توافقاتِ ما باید آن را پس بگیرد.

سرمایه‌گذاری بر روی انرژی پاک و زیرساخت‌ها در سال 2024 به دو تریلیون دلار خواهد رسید؛ تقریباً دو برابر سوخت‌های فسیلی.

تغییر به سمت انرژی پاک و انعطاف‌پذیری در برابر آب‌وهوا متوقف نخواهد شد. وظیفه ما سرعت بخشیدن به این امر و اطمینان از این است که منافع عظیم آن میان همه کشورها و تمام مردم به اشتراک گذاشته می‌شود.

ما باید با اهداف سازگاری موافقت کنیم. شما نمی‌توانید آنچه اندازه‌گیری نمی‌کنید را مدیریت کنید. ما باید بدانیم که آیا در مسیری برای افزایش انعطاف‌پذیری هستیم یا خیر.

 ما باید به بهبود سازوکارهای جدید برای حمایت مالی و فنی در مورد ضرر و زیان ادامه دهیم.

ما نمی‌توانیم در تاریکی تصمیم بگیریم. گزارش‌های شفافیت دوسالانه که در سال جاری ارائه می‌شود، تصویر واضح‌تری از پیشرفت‌هایی که در حال انجام آن هستیم و شکاف‌هایی که باید پر کنیم، به ما ارائه می‌دهد.

سال [آینده]، همه کشورها نسل سوم برنامه‌های آب‌وهوایی ملی خود را ارائه خواهند کرد- NDCs.

برای حمایت از کشورها در ایجاد و برقراری ارتباط با آنها، UNFCCC کمپین طرح آب‌وهوا را راه‌اندازی خواهد کرد.

این اقدام همه ذی‌نفعان را بسیج خواهد کرد و با تلاش‌های دبیرکل سازمان ملل متحد و ریاست آینده COP برزیل هماهنگ خواهد شد.

به موازات آن، هفته‌های آب‌وهوایی را از سال 2025 مجدد آغاز کرده و آنها را با روند خود و نتایجی که باید ارائه دهد، نزدیک‌تر خواهیم کرد.

در دبیرخانه، ما به کار خستگی‌ناپذیر با آنچه داریم ادامه خواهیم داد، در حالی که مشخص است به چه بودجه‌ای نیاز داریم، تا بتوانیم آنچه به طور فزاینده‌ای از ما خواسته می‌شود را ارائه دهیم.

 ما بر مشارکت ایمن، فراگیر و معنادار همه ناظران تمرکز خواهیم کرد.

در چند سال گذشته، ما گام‌های تاریخی روبه‌جلو برداشته‌ایم. ما نمی‌توانیم باکو را بدون نتیجه قابل توجهی ترک کنیم. با درک اهمیت این لحظه، طرفین باید مطابق با آن عمل کنند.

عزم و نبوغ را در اینجا، در COP29 نشان دهید. ما به همه طرف‌ها نیاز داریم تا برای توافق تلاش کنند.»

در روز 12 نوامبر اعلام شد: نشست دوروزه رهبران جهانی برای اقدام اقلیمی در کاپ29 امروز با حضور حدود 100 رهبر ملی برگزار می‌شود. سایمون استیل، دبیر اجرایی تغییرات آب‌وهوایی سازمان ملل متحد، در اولین بخش از سطح بالا برای سران کشورها و دولت‌ها سخنرانی خواهد کرد. طی دو روز آینده، کاپ29 بستری را برای رهبران جهان فراهم می‌کند تا بلندپروازی را مطرح و تعهدات آب‌وهوایی را به نتایج واقعی تبدیل کنند. الهام علی‌اف، رئیس‌جمهور آذربایجان، آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد و اچ. ئی. مختار بابایف، رئیس COP29 و دیگران در اجلاس سران رهبران سخنرانی می‌کنند.

موافق با استانداردهای بین‌المللی بازار کربن

سایمون استیل در دومین روز، در یک کنفرانس مطبوعاتی، اخبار مربوط به ماده 6 توافق‌نامه پاریس1 را به اشتراک گذاشت. او گفت: «شب گذشته، طرفین با استانداردهای قوی برای بازار متمرکز کربن تحت نظر سازمان ملل موافقت کردند. کارهای بیشتری برای انجام دادن وجود دارد، اما این شروع خوبی است؛ محصول بیش از 10 سال کار در این فرآیند... زمانی که این بازارهای کربن عملیاتی شوند به کشورها کمک می‌کنند تا برنامه‌های آب‌وهوایی خود را سریع‌تر و ارزان‌تر اجرا کنند و انتشار گازهای گلخانه‌ای را کاهش دهند. ما فاصله زیادی با کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای به نصف در این دهه داریم، اما پیروزی در بازارهای کربن در اینجا به ما کمک می‌کند تا به این رقابت بازگردیم.»

یالچین رفیف، مذاکره‌کننده ارشد کاپ29، در جریان این نشست گفت: «کاپ29 یک لحظه تعیین‌کننده برای اقدام چندجانبه اقلیمی است. ما قبلاً در طول سال پیشرفت کرده‌ایم؛ اما در طول کاپ29 چیزهای زیادی برای ارائه وجود دارد و ما مسائل پیچیده‌ای برای رسیدگی داریم. خوشحالیم که بگوییم این اولین آزمون را پشت سر گذاشتیم و دست‌به‌کار شدیم. دیروز پیشرفت مهمی را در یکی از اولویت‌های کلیدی خود -ماده 6- تضمین کردیم. ماه گذشته میزبان یک جلسه هیات نظارت بر ماده 4 /6 در باکو بودیم. در آن جلسه، استانداردهایی برای نحوه عملکرد پروژه‌های اعتباردهی کربن بین‌المللی پیشنهاد شد. ما برای این استانداردها در «پیشاکاپ» پشتیبانی ایجاد کردیم و به‌شدت کار کردیم تا پایه‌های تایید اولیه را ایجاد کنیم. دیروز، طرفین در مورد استانداردهای ماده 4 /6 و سازوکاری پویا برای به‌روزرسانی آنها به توافق رسیدند. این گامی حیاتی در جهت پایان دادن به مذاکرات ماده 6 است.

این یک ابزار تغییردهنده بازی برای هدایت منابع به کشورهای در حال توسعه خواهد بود و به ما کمک می‌کند سالانه 250 میلیارد دلار در هنگام اجرای برنامه‌های آب‌وهوایی خود صرفه‌جویی کنیم. ما شاهد سطح بی‌سابقه‌ای از اشتیاق و عزم در مورد ماده ۶ هستیم. پس از سال‌ها بن‌بست، پیشرفت‌ها از باکو اکنون آغاز شده است. این یک فرصت حیاتی برای رهبران جهانی است تا صحبت کنند و پیش‌قدم شوند.»

سایمون استیل در ادامه اشاره کرد که آژانس بین‌المللی انرژی پیش‌بینی می‌کند تنها در سال جاری دو تریلیون دلار در انرژی پاک و زیرساخت سرمایه‌گذاری شود و این قابل توجه است، اما تنها بخشی از اقتصاد جهانی است. اکثر قریب به اتفاق آن فقط در چند بازار بزرگ متمرکز شده است.

توانمندسازی هر کشوری برای انجام اقدامات اقلیمی قوی 100 درصد به نفع همه کشورهاست، حتی بزرگ‌ترین و ثروتمندترین آنها؛ زیرا بحران آب‌وهوا به سرعت در حال تبدیل شدن به یک قاتل اقتصادی است. ما در یک کابوس تورمی دائمی زندگی خواهیم کرد. بحران آب‌وهوا در حال حاضر در هر اقتصاد در سراسر کره زمین، یک بحران هزینه زندگی است. از آنجا که بلایای آب‌وهوایی هر هفته سخت‌تر به زنجیره‌های تامین و تولید مواد غذایی ضربه می‌زند، اقدام اقلیمی بیمه تورم جهانی است.

برنامه‌های ملی آب‌وهوایی جدید -NDCs- که از سال آینده به اجرا درمی‌آیند، حیاتی خواهند بود. همه ما با گذر از این کاپ بیشتر در مورد آنها صحبت خواهیم کرد. در صورت عملیاتی شدن ماده 6، بازارهای کربن به کشورها کمک می‌کند برنامه‌های آب‌وهوایی خود را سریع‌تر و ارزان‌تر اجرا کنند و انتشار گازهای گلخانه‌ای را کاهش دهند.

شفافیت، که سنگ‌بنای توافق‌نامه پاریس است، اقدامات اقلیمی قوی‌تر را ممکن می‌کند. سایمون استیل، 9 کشور اول را که گزارش‌های شفافیت دوسالانه (BTR) خود را ارائه کرده‌اند، به عنوان قهرمان شفافیت آب‌وهوا به رسمیت شناخت. این گزارش‌ها -که قرار است همه طرف‌ها تا پایان سال جاری آن را ارائه دهند-، ابزار توانمندسازی قدرتمندی برای همه دولت‌هاست که یک پایگاه شواهد قوی برای تقویت سیاست‌های اقلیمی در طول زمان ایجاد کرده و به شناسایی نیازها و فرصت‌های مالی کمک می‌کند. آندورا، گویان، پاناما، ژاپن، اسپانیا، ترکیه، قزاقستان، هلند و سنگاپور قبلاً BTRهای خود را ارائه کرده‌اند- که نمونه‌ای برای دیگران است تا همین روند را دنبال کنند.

برزیل، پیشرو در اقدامات اقلیمی

دور بعدی برنامه‌های ملی آب‌وهوایی (NDCs)، که از هر کشور در سال آینده انجام می‌شود، باید گامی چشمگیر در زمینه اقدام اقلیمی و جاه‌طلبی باشد. NDCs 3.0 نقش مهمی در تعیین اینکه آیا جهان به هدف توافق پاریس برای محدود کردن افزایش دمای جهانی به 5 /1 درجه سانتیگراد دست می‌یابد و در عین حال اقتصادها و جوامع قوی‌تری را ارائه می‌دهد یا خیر، خواهد داشت.

برزیل با NDC 3.0 جدید خود در ارائه اقدامات اقلیمی پیشرو است. معاون رئیس‌جمهور برزیل، جرالدو آلکمین، برنامه اقدام جدید آب‌وهوایی این کشور (NDC 3.0) را در روز 13 نوامبر به طور رسمی ارائه کرد.

سایمون استیل، دبیر اجرایی تغییرات آب‌وهوایی سازمان ملل از ارائه NDC جدید برزیل استقبال کرد. او گفت: با این طرح ملی جدید، برزیل در ارائه اقدامات اقلیمی پیشرو است، زیرا این کشور برای میزبانی کاپ30 در سال آینده آماده می‌شود. طرح برزیل همه بخش‌های اقتصاد و همه گازهای گلخانه‌ای را پوشش می‌دهد، اهداف کاهش واقعی دارد، و آنچه سال گذشته در کاپ28 به توافق رسیدیم، در آن گنجانده شده است. همچنین سیگنالی قوی برای همه کشورها در کاپ29 ارسال می‌کند؛ همان‌طور که دیروز شاهد بودیم بریتانیا هدف جدیدی را برای کاهش انتشار 81درصدی تا سال 2035 برای NDC جدید خود اعلام کرد.

با دو اقتصاد بزرگ G20 در دو روز که به‌شدت رشد می‌کنند، پیام روشن است: اقدامات اقلیمی در حال افزایش است.»

ITA در کاپ29

به گفته 50 رهبر و ائتلاف تجاری و مالی که بیش از هزار شرکت و موسسه مالی را نمایندگی می‌کنند، دولت‌ها باید فوراً برای تحریک تقاضا برای مواد، مواد شیمیایی و سوخت‌های کم‌کربن و تقریباً صفر برای تسریع روند کربن‌زدایی از صنایع پرانتشار جهان اقدام کنند.

انجام این کار می‌تواند تا یک تریلیون دلار سرمایه‌گذاری را باز کند و تا سال 2030 بیش از 500 کارخانه صنعتی سبز را که در انتظار تامین مالی هستند، وارد مرحله تولید کند. این امر باعث می‌شود کاهش انتشار مورد نیاز از شش صنعت با بالاترین میزان انتشار -آلومینیوم، سیمان، مواد شیمیایی، فولاد، هوانوردی و کشتیرانی- با مسیر 5 /1 درجه سانتیگراد در دهه آینده هماهنگ شود و در عین حال رشد پایدار ایجاد کند.

«شتاب‌دهنده انتقال صنعتی» (ITA) که از سوی 50 رهبر تجارت جهانی و شبکه‌ای متشکل از 700 موسسه مالی تایید شده است، در روز 14 نوامبر نامه‌ای سرگشاده منتشر کرد و از دولت‌ها خواست از اقدامات سیاستی اثبات‌شده برای تحریک تقاضا برای محصولات سبز و استفاده بهتر از پتانسیل کربن‌زدایی صنعتی استفاده کنند.

سایمون استیل گفت: «برای دستیابی به اهداف آب‌وهوایی برای صنایع سنگین و حمل‌ونقل، باید پروژه‌های بیشتری را سریع‌تر آنلاین کنیم. ما اکنون به بیانیه‌های سیاستی قوی‌تر و واضح‌تر از سوی دولت‌ها نیاز داریم تا تقاضای سبز را در مقیاس بیشتر افزایش دهیم و جریان سرمایه را به سمت فناوری‌هایی باز کنیم که می‌توانند کربن‌زدایی را تسریع کنند. دور بعدی برنامه‌های ملی اقلیم باید همه بخش‌های اقتصاد را پوشش دهد، بنابراین نیاز داریم تا آنجا که ممکن است، کشورها اهداف صنعتی بلندپروازانه‌تری را در این NDCهای تجدیدنظرشده در سال آینده تعیین کنند.»

از آوریل 2024، تنها هشت تاسیسات در سطح جهان به تصمیم نهایی سرمایه‌گذاری رسیده‌اند و 561 مورد در خط لوله باقی مانده است که اعلام شده، اما هنوز به طور قطعی تایید نشده است. بیش از نیمی از این تعداد (300) حداقل دو سال است که منتظر تصمیمات سرمایه‌گذاری هستند. اگر این نرخ به صورت خطی ادامه یابد، حدود 35 سال طول می‌کشد تا تاسیسات کافی شروع به ساخت کنند- و اهداف کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای در سال 2030، تا دهه‌ها از دست می‌رود.

برای حرکت به سمت خط سیر 5 /1 درجه سانتیگراد در صنایع سنگین و بخش‌های حمل‌ونقل و جلوگیری از انتشار دو گیگاتن دی‌اکسید کربن تا سال 2030 و شش گیگاتن تا سال 2040، باید خط لوله کامل پروژه‌ها تامین مالی شده و ساخت‌وساز آن طی دو سال آینده آغاز شود.

بافندگی خالص صفر

در آستانه تغییر آب‌وهوای خطرناک، اقدامات فوری برای بخش مد لازم است تا با اهداف توافق‌نامه تغییرات آب‌وهوایی پاریس همسو شود و تا سال 2050 به سمت انتشار خالص صفر حرکت کند. تاثیرات آب‌وهوایی صنعت مد در تمام مراحل زنجیره ارزش -از استخراج و تولید مواد خام گرفته تا تولید و حمل‌ونقل- گسترش می‌یابد که نیازمند تلاش‌های هماهنگ و نظام‌مند برای ایجاد تغییرات معنادار است.

تغییرات آب‌وهوایی سازمان ملل متحد یک برنامه کاری اقدام اقلیمی گسترده‌تر را آغاز کرده و ذی‌نفعان مد را برای ایجاد یک موضع منسجم و یکپارچه در مورد آب‌وهوا تشکیل داده است. هدف این برنامه کاری، ایجاد ارتباط میان سهامداران مختلف در صنعت مد، از جمله تولیدکنندگان مواد خام، تولیدکنندگان نساجی، تولیدکنندگان پوشاک و برندها، برای شناسایی زمینه‌های جدید برای اقدام و افزایش ابتکارات موجود است که زنجیره ارزش را به هم متصل می‌کند.

برنامه‌های اقدام ملی جدید آب‌وهوا (NDCs) در سال آینده فرصتی را برای تبدیل اهداف آب‌وهوا به چهارچوب‌های سیاستی عملی که از شیوه‌های پایدار در بخش مد پشتیبانی می‌کنند، فراهم می‌کند. سیاست‌های شفاف می‌تواند شرکت‌ها را قادر به نوآوری و در پیش گرفتن سریع‌ الگو‌های پایدار کند و شکاف میان اهداف سطح بالا و اقدامات روی زمین را پر کند.

این موضوع، محور رویداد ویژه‌ای در کاپ29 است که صبح شانزدهم نوامبر از سوی «منشور صنعت مد سازمان ملل متحد در مورد تغییرات آب‌وهوایی برای اقدام اقلیمی» سازماندهی شده است. این رویداد برندهای مد، تامین‌کنندگان، سرمایه‌گذاران، سیاست‌گذاران و سازمان‌های غیردولتی (NGO) را گرد هم ‌آورد تا درباره اهرم‌های کلیدی تحول بحث کرده و چگونگی تسریع پیشرفت را به طور جمعی بررسی کنند. سخنرانان بینش عملی را از این حوزه به اشتراک گذاشتند و موضوعات کلیدی مانند شفافیت، امور مالی در دسترس و توسعه چهارچوب‌های سیاست حمایتی را بررسی کردند.

پیامی برای گروه 20

در آستانه اجلاس سران G20، پیام سایمون استیل در باکو، آذربایجان، در روز شنبه 16 نوامبر صادر شد.

متن زیر، پیامی است از سایمون استیل، در کنفرانس تغییرات اقلیمی سازمان ملل (COP29) در حالی که رهبران جهان برای اجلاس سران گروه 20 هفته آینده به ریودوژانیرو می‌روند:

«در حالی که رهبران گروه 20 به ریودوژانیرو می‌روند، جهان نظاره‌گر، و منتظر سیگنال‌های قوی است مبنی بر اینکه اقدامات اقلیمی، تجارت اصلی برای بزرگ‌ترین اقتصادهای جهان است.

گروه 20 برای مقابله با مشکلاتی ایجاد شد که هیچ کشور یا گروهی از کشورها نمی‌توانند به‌تنهایی با آنها مقابله کنند. بر این اساس، بحران جهانی آب‌وهوا باید دستور کار شماره یک در ریو در هفته آینده باشد.

تاثیرات آب‌وهوایی در حال حاضر تکه‌تکه‌های اقتصاد G20 را از بین می‌برد، زندگی‌ها را ویران می‌کند، زنجیره‌های عرضه و قیمت مواد غذایی را به هم می‌زند و تورم را تشدید می‌کند. اقدام جسورانه‌تر اقلیمی، «حفظ جان» برای هر اقتصاد در گروه 20 است. بدون کاهش سریع انتشار گازهای گلخانه‌ای، هیچ اقتصادی از گروه 20 از کشتار اقتصادی ناشی از اقلیم در امان نخواهد بود.

اما یک خبر خوب نیز وجود دارد که با عدد دو تریلیون شروع می‌شود- این میزان دلاری است که در سال جاری به انرژی پاک و زیرساخت‌ها سرازیر خواهد شد؛ دو برابر میزان آن برای سوخت‌های فسیلی. برخی از کشورهای گروه 20 در حال حاضر بخش بزرگی از این قدم را برداشته‌اند.»

تامین مالی جهانی

در سال 2009، کشورهای توسعه‌یافته بر روی بسیج 100 میلیارددلاری در سال برای کشورهای در حال توسعه برای سازگاری با تغییرات آب‌وهوایی و کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای توافق کردند. این رقم شامل جریان وجوه از طریق کانال‌های دوجانبه، منطقه‌ای و چندجانبه، و همچنین وجوه خصوصی، از طریق سازوکار‌های مختلف، مانند کمک‌های بلاعوض، وام‌ها و حتی بیمه بود.

در سال 2022، کشورهای توسعه‌یافته برای اولین‌بار به این هدف دست یافتند و در مجموع 9 /115 میلیارد دلار بودجه برای کشورهای در حال توسعه برای اهداف اقلیمی در نظر گرفتند. با این حال، تنها سهم کمی از کل مبلغ، به کشورهای کم‌درآمد و تنها حدود یک‌چهارم به آفریقا اختصاص یافت. وام‌ها بزرگ‌ترین دسته تامین مالی را تشکیل می‌دادند که عمدتاً به کشورهای با درآمد متوسط ​​تعلق می‌گرفت.

در کنفرانس تغییرات آب‌وهوایی سازمان ملل متحد در پاریس در سال 2015، دولت‌ها تصمیم گرفتند قبل از سال 2025 یک هدف جمعی جدید در مورد تامین مالی آب‌وهوا به مبلغ حداقل 100 میلیارد دلار در سال و با در نظر گرفتن نیازها و اولویت‌های کشورهای در حال توسعه تعیین کنند. این هدف جدید قرار است در کاپ29 در آذربایجان به تصویب برسد.

هدف مالی جدید، بودجه بیشتری را به سمت اقدامات اقلیمی مورد نیاز فوری در کشورهای در حال توسعه هدایت می‌کند. به عنوان مثال، از راه‌حل‌های کم‌کربن و مقاوم در برابر آب‌وهوا در انرژی، حمل‌ونقل و کشاورزی حمایت می‌کند و باید به کشورهای در حال توسعه این امکان را بدهد تا در دور بعدی برنامه‌های ملی آب‌وهوایی که قرار است در سال 2025 برگزار شود، جاه‌طلبی‌های اقلیمی خود را افزایش دهند.

مقیاس مالی مورد نیاز قابل توجه است. برآوردها حاکی از آن است که بازارهای نوظهور و کشورهای در حال توسعه، به استثنای چین، تا سال 2030 به نزدیک به 4 /2 تریلیون دلار در سال برای دستیابی به اهداف آب‌وهوایی نیاز دارند. این عدد، چهار برابر سرمایه‌گذاری فعلی است. از این مقدار، حدود یک تریلیون دلار در سال باید از منابع مالی بین‌المللی، اعم از دولتی و خصوصی تامین شود.

پی‌نوشت:

1- ماده 6 توافق‌نامه پاریس بیان می‌کند که چگونه کشورها می‌توانند همکاری داوطلبانه را برای دستیابی به اهداف آب‌وهوایی خود دنبال کنند. این سازوکار، همکاری بین‌المللی را برای مقابله با تغییرات اقلیمی و باز کردن حمایت مالی از کشورهای در حال توسعه امکان‌پذیر می‌کند. این بدان معناست که بر اساس ماده 6، کشورها می‌توانند اعتبارات کربنی را که از کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای به دست می‌آید، برای کمک به یک یا چند کشور برای دستیابی به اهداف اقلیمی خود انتقال دهند.