مقاومت روزمره
چرا روابط اقتصادی ایران با چین و روسیه بهبود نمییابد؟
گزارشها در این هفته چهار سوژه را پیگیری کرده است. در پرونده نخست، سفری به گذشتهها کردهایم و این پرسش را از دل تاریخ بیرون کشیدهایم که «چرا حکومت پهلوی در سالهای آخر با ناترازی برق روبهرو بود؟». روزنامه اطلاعات در تابستان ۱۳۵۶ در گزارشی مفصل در صفحه نخست خود نوشته بود که «بار دیگر خاموشیهای نوبتی در محلههای تهران اجرا شد». پرونده دوم موضوع جامعهشناختی را به بحث گذاشته است؛ «چرا جامعه ایرانی به محصولهای مبتذل روی آورده است؟». از منظر جیمز اسکات (James Campbell Scott) در نظریه «مقاومت روزمره»، گروههای فاقد قدرت سیاسی و اقتصادی، به جای رویارویی مستقیم و پرخطر با ساختارهای سلطه، به اشکال غیرمستقیم، پنهان و کمهزینه به مقاومت روی میآورند. گزارش بعدی به روزهای سخت والدین ما پرداخته است. به راستی «احساس ناتوانی در تامین خواستههای فرزندان چه عوارضی برای پدران و مادران دارد؟». پرونده پایانی هم به دنبال پاسخ به این پرسش است که «چرا روابط اقتصادی ایران با روسیه و چین بهبود نمییابد؟».