انتخاب ارهبرقی
رایدهندگان و پذیرش گزینههای دشوار
خاویر میلی همواره برخلاف انتظارات پیش میرود. وقتی اعلام کرد که در رقابتهای انتخاباتی شرکت میکند به او خندیدند. پس از برنده شدنش گفتند که اعتراضات جلوی اصلاحات او را خواهد گرفت. وقتی موفقیتهای اولیه را کسب کرد دستاوردهایش را ناچیز شمردند. اکنون و پس از یک سال پر از فرازونشیب این آزادیخواه شکستناپذیر جهان را با پیروزی در انتخابات میاندورهای نهاد قانونگذاری غافلگیر کرد. او باید از این فرصت برای توانمندسازی برنامه اصلاحات بنیادیاش بهره ببرد. احتمالاً برنامه کاهش هزینهکردهای آقای میلی عمیقترین و سریعترین برنامهای است که از طریق توافق دموکراتیک در یک کشور اجرا میشود. وقتی او با وعده ریاضت شدید اقتصادی در انتخابات ریاستجمهوری پیروز شد رایدهندگان هنوز ارهبرقی او را احساس نکرده بودند. اکنون آنها آن را درک کردهاند. کاهش هزینهها آنقدر شدید بود که تنها میتوان آن را با یونان پس از بحران مقایسه کرد که در آن ائتلافی از نهادهای بینالمللی با وجود خشم عمومی ریاضت را بر کشور تحمیل کردند. بااینحال، رایدهندگان یکبار دیگر از میلی پشتیبانی میکنند. ازآنجاکه فقط چند کرسی مورد مناقشه بودند، به نظر میرسید آقای میلی هیچگاه نتواند اکثریت را در کنگره بهدست آورد. اما او اکنون به اندازه کافی نماینده دارد که میتوانند جلوی هرگونه تلاش برای بازگرداندن هزینهکردها را بگیرند. همچنین او میتواند ائتلافی تشکیل دهد که اصلاحات بیشتر را در کنگره تصویب میکنند. این موضوع اهمیتی فراتر از امور داخلی دارد. بسیاری از دولتهای کشورهای ثروتمند با کسری بودجه و بدهیهای هنگفت دستوپنجه نرم میکنند. مشکلات آنها در سطح مشکلات آرژانتین نیست، اما رهبران کشورهای ثروتمند باز هم میتوانند از آقای میلی درس بیاموزند. موفقیت او نشانهای از قدرت پیامهای دشوار اما پرمعنای اقتصادی است که با شفافیت و عزم راسخ بیان میشوند. درست است که واقعگرایی مالی رک و پوستکنده برای مردم آرژانتین بهتر کار میکند تا برای اروپاییها و آمریکاییهایی که هیچ تجربه مستقیمی از فلاکت دورههای مکرر ابرتورم و هزارتوی کنترل قیمتها ندارند، اما تا قبل از انتخاب آقای میلی، صاحبنظران بدبین بر این باور بودند که هیچگاه نمیتوان رایدهندگان آرژانتینی را به حمایت از کاهش شدید هزینهکردها ترغیب کرد. اکنون رئیسجمهور فرصت مناسبی برای آغاز بخش دوم اصلاحات در اختیار دارد. وظیفه اصلی آن است که فرآیند گذار آرژانتین به وضعیت عادی اقتصاد کلان را تکمیل کند. این کار با شناورسازی کامل پزو آغاز میشود. آقای میلی در زمانی روی کار آمد که ارزش پزو بهطور مصنوعی و با هدف مهار تورم بسیار بالا نگه داشته میشد. این امر هم جلوی رشد اقتصادی را میگرفت و هم مانع از انباشت ذخایر ارزی میشد. پیروزی او امکان شناورسازی منظم پزو را فراهم کرد، اما زمان بهسرعت میگذرد. ارزش پزو پس از یک جهش مختصر اکنون به سمت کرانه پایین کانالی میرود که باید در دامنه آن حرکت کند. دولت باید همزمان با حذف یک کانال -یا حداقل پهنتر کردن آن- یک سیاست پولی شفاف در پیش گیرد که برای مهار تورم از نرخ بهره استفاده میکند. همچنین دولت باید ذخایر ارزی را افزایش دهد. آرژانتین با این اقدام میتواند دوباره به بازارهای جهانی سرمایه دسترسی پیدا کند و بتواند بخشی از بدهیهایش را امهال کند. حدود 20 میلیارد دلار از بدهیها سال آینده سررسید خواهند شد. علاوه بر این، آقای میلی باید شرایط رشد اقتصاد را مهیا کند. آزادسازی بازار کار و تسهیل نظام مالیاتی آغاز خوبی بر این فرآیند خواهد بود. این کار اصلاحات مالی را تقویت و اقتصاد را توانمند میکند و در نتیجه محبوبیت آقای میلی بالا میرود و راه برای اجرای سیاستهای دشوارتر از قبیل اصلاح بازنشستگی هموار میشود. رئیسجمهور برای تصویب لوایح در کنگره به یک ائتلاف نیاز دارد و باید حمایت استانداران را هم جلب کند. سرمایهگذاران خواستار تضمین قانونی و ثبات هستند. سختگیریهای دولت که گاهی اوقات علیه نهادهای مستقل اعمال میشود نباید به تضعیف آن ثبات و تضمین بینجامد. تغییر ترکیب هیات وزیران به این کار کمک خواهد کرد. آقای میلی با دگرگونسازی شرایط مناظرات سیاسی میتواند وضعیت آرژانتین را بهگونهای بهبود بخشد که تا مدتها پس از اتمام دورهاش دوام آورد. در هر سالی که انتخابات برگزار میشود بازارها به خاطر چشمانداز پیروزی پرونیستهای ولخرج دچار تلاطم میشوند. اگر گروه مخالف در آرژانتین به انضباط مالی باور پیدا نکند این کشور هیچگاه یک کشور عادی نخواهد شد. بنابراین اگر اصلاحات آقای میلی آرژانتین را به مکانی شکوفا و باثبات تبدیل کند پرونیستها مجبور میشوند که عقلانیت مالی را برگزینند. مسیر پیشرو پر از موانع است. خودشیفتگی و سیاست سرکوب میتوان آقای میلی را زمین بزند. بااینحال، او درسهای زیادی برای جهان دارد و احتمالاً به زودی درسهای بیشتری ارائه خواهد داد.