مردمان بی‌دفاع

مشخص نیست که دقیقاً به واسطه فراگیر شدن شبکه‌های اجتماعی است که این روزها با موج گسترده‌ای از اخبار ناخوشایند و دردآور از بزه‌ها و جنایت‌ها مواجه می‌شویم، یا اینکه شرایط اقتصادی سخت و اجتماعی نامطلوب به بزهکاری‌ها دامن زده است. برای رسیدن به پاسخ این مساله باید کار علمی جامعی صورت بگیرد و مولفه‌های مختلف سنجیده شود. اما آنچه برای ما ملموس است بی‌دفاعی مردم در برابر کسانی است که به هر دلیلی، رحم و مروت و شفقت را کنار گذاشته و با سلاح و بدون سلاح، به مرد و زن و کودک، به پیر و جوان یورش می‌برند تا کیفی بقاپند یا موبایلی بزنند یا گوشواره و گردنبندی به غارت ببرند. پلیس البته بیکار ننشسته و دائم از دستگیری زورگیران و سارقان خیابانی خبر می‌دهد و فیلم و عکس منتشر می‌کند اما هنوز هم شهروندان زیادی در خیابان‌ها در دام می‌افتند و با آلام روحی و زخم‌های جسمی و مال به غارت رفته مواجه می‌شوند و مدت‌ها طول می‌کشد تا بتوانند خود را بازیابی کنند و مالی که شاید دیگر هیچ‌گاه برنگردد. نهاد دولت در کشور ما به‌واسطه درگیر شدن در تامین کالاهایی که باید بخش خصوصی آن را تامین کند، از وظایف ذاتی خودش مانند تامین امنیت جا مانده است. دولت باید از فکر مرغ و تخم‌مرغ و سیب‌زمینی فارغ شود و از مداخله در بازارها بپرهیزد و توان و فرصت و منابعش را برای تامین کالای عمومی بگذارد.