باورهای منسوخ
چرا مصلحت اقتصاد تشخیص داده نمیشود؟
اردیبهشت سال گذشته تلاش جدی و پیگیری مستمرانه فعالان بخش خصوصی کشور جواب داد و در حالی که نمایندگان مجلس لایحه کاهش ساعات کاری و افزایش تعطیلات پایان هفته به دو روز را ابتدا در کمیسیون اجتماعی با تعطیل کردن روز پنجشنبه مصوب کرده بودند، نظر خود را تغییر دادند و در کمیسیون و صحن، روز شنبه بهعنوان یکی از روزهای تعطیل پایان هفته تصویب شد تا این امیدواری در دل بخش خصوصی ایجاد شود که قرار نیست تفاوت روزهای کاری بازار کشور با بازارهای بینالمللی بیشتر شود. با این حال این تصمیم در سد محکم مجمع تشخیص مصلحت نظام گیر کرد و برگشت خورد و در نهایت تصمیم مجلس هم برگشت. مجمع که تا به امروز، شش سال است تصویب لوایح CTF و پالرمو را در تعلیق نگه داشته و بعد از مدتها دوباره امروز در دستور کار قرار داده است و هنوز هم از هفتهای به هفتهای دیگر موکول میکند.
این همان مجمعی است که اعضایش با واردات خودرو مخالفت میکنند یا با ممنوعیت صادرات خرما، یک محصول دارای مزیت کشور، به بهانه تنظیم بازار داخلی موافق هستند و منتقدان را ناآگاه میشمارند. مجمع تشخیص مصلحت در اختیار تفکری است که هنوز به جای توسعه صادرات به جایگزینی واردات معتقد است و همچنان به دنبال خودکفایی است. رویکردی که در بهترین حالتش معیشت بخور و نمیر مردم از آن درمیآید، نه توسعه اقتصاد.