فشار روحی مدرسه
آیا تحصیل در مدارس بر خودکشی جوانان تاثیر می‌گذارد؟
این مطالعه به بررسی تاثیر آموزش حضوری بر خودکشی جوانان بر اساس سه یافته کلیدی می‌پردازد. ابتدا، با استفاده از داده‌های سیستم ملی آمار حیاتی از سال 1990 تا 2019، ارتباط تاریخی بین خودکشی نوجوانان و حضور در مدرسه بررسی شده است، با این توضیح که خودکشی در میان نوجوانان 12 تا 18ساله در ماه‌های سال تحصیلی بالاترین و در ماه‌های تابستان (ژوئن تا آگوست) کمترین میزان را دارد و همچنین نشان می‌دهد در مناطقی که مدارس از اوایل آگوست آغاز به کار می‌کنند، خودکشی افزایش پیدا می‌کند. در حالی که در مناطقی که مدارس آن از سپتامبر شروع می‌شود، تا سپتامبر شاهد افزایش خودکشی جوانان نیست. دوم، اینکه الگوی فصلی به‌طور چشمگیری در سال 2020 تغییر کرد. خودکشی نوجوانان در مارس 2020، زمانی که همه‌گیری کووید 19 در ایالات متحده شروع شد، کاهش یافت و در طول تابستان پایین ماند تا اینکه در پاییز 2020 افزایش یافت، زمانی که بسیاری از مدارس به آموزش حضوری بازگشتند. سوم، با استفاده از تنوع در سطح شهرستان در بازگشایی مدارس در پاییز 2020 و بهار 2021 نشان داده شد که بازگشت از مدرسه آنلاین به مدرسه حضوری 12 به 18 درصد افزایش خودکشی نوجوانان را به دنبال داشته است.
مقدمه
وجود بازده خصوصی و اجتماعی قابل توجهی که آموزش دارد، یکی از قوی‌ترین یافته‌های علمی است. سال‌های تحصیلی اضافی با درآمدهای بالاتر (انگریست و کروگر، 1991)، تاخیر در باروری (مک کری و رویر، 2011)، بهبود در سلامت (Lleras-Muney، 2005؛ Jayachandran و Lleras-Muney، 2009)، و جرم کمتر مرتبط است (ماشین و همکاران، 2011؛ اندرسون، 2014). زمان در مدارس دولتی مزایای دیگری نیز برای کودکان و خانواده‌های آنها دارد. به عنوان مثال، مدرسه منبع مهمی برای مراقبت از کودکان است که امکان افزایش عرضه نیروی کار برای والدین را فراهم می‌کند (گلباخ، 2002؛ کاسیو، 2009؛ فیتزپاتریک، 2012)، و مربیان نقش کلیدی در شناسایی کودک‌آزاری دارند (بنسون و همکاران، 2022).
با وجود مزایای مستند آموزش، تحصیل حضوری نیز ممکن است موجب تشدید نابرابری‌های اجتماعی شود. آنچه کمتر به آن پرداخته شده این است که خودکشی نوجوانان به‌طور مداوم در طول سال تحصیلی افزایش می‌یابد، مطابق با این فرضیه که افسردگی و استرس مربوط به زمان مدرسه ممکن است به افزایش خطر خودکشی برای جوانان منجر شود.
هانسن و لانگ (2011) اولین کسانی بودند که تشخیص دادند خودکشی جوانان به‌طور مداوم در ماه‌های تابستان و (به میزان کمتر) در تعطیلات دسامبر کاهش می‌یابد، در حالی که خودکشی برای جوانان بدون تغییر باقی می‌ماند. آنها دریافتند که کاهش فصلی خودکشی در هر منطقه از ایالات متحده در رکود و رونق مشهود است. آنها چندین علت بالقوه از جمله اختلال عاطفی فصلی (Seasonal Affective Disorder (SAD، شرایط اقتصادی و جغرافیا را بررسی می‌کنند. یکی از احتمالاتی که هانسن و لانگ (2011) قادر به رد کردن آن نیستند این است که زمان صرف‌شده در مدرسه می‌تواند عامل مهمی در خودکشی نوجوانان باشد.
پژوهش‌های عمیق‌تر در مورد ارتباط بین حضور در مدرسه و خودکشی نوجوانان به دلیل فقدان تنوع بیرونی در تقویم مدرسه با مشکل مواجه شده است. تقویم‌های مدارس در طول زمان به‌طور قابل ملاحظه‌ای پایدار هستند و فقدان گزارش‌دهی ملی از تقویم‌های مدارس، چالشی را در شناسایی شوک‌های بیرونی معقول به تاریخ شروع مدرسه ایجاد می‌کند. در حالی که تغییرات ظریفی در تاریخ شروع چند منطقه وجود داشته است (Sims، 2008) -به عنوان مثال، یک تقویم چهارروزه اصلاح شده (اندرسون و واکر، 2015) یا مدارس در تمام سال در مناطق روستایی (Graves ،2010)- بیشتر مهدکودک‌ها تا کلاس دوازدهم (مدارس ابتدایی و متوسطه) هر سال از اوایل آگوست تا اوایل سپتامبر شروع می‌شود و بین روز یادبود تا اواسط ژوئن به پایان می‌رسد.
در این مقاله، شواهد جدیدی در مورد تاثیر آموزش حضوری بر خودکشی جوانان با استفاده از چندین منبع مختلف شناسایی و ارائه می‌شود. اول، از تفاوت‌های مقطعی در تقویم مدارس برای شناخت تفاوت‌های تاریخی در فصلی بودن خودکشی جوانان استفاده می‌شود. از آنجا که هیچ آرشیو رسمی از تقویم مدارس برای کل کشور وجود ندارد، از داده‌های ترافیکی گوشی هوشمند استفاده شده است، به این معنا که از داده‌های تلفن‌های هوشمند در مدارس ابتدایی و متوسطه استفاده شده تا فعالیت‌های معلمان، مدیران، دانش‌آموزان و کارکنان را برای آموزش حضوری ثبت کنند.
دوم، ما از شرایط منحصربه‌فرد بیماری همه‌گیر کووید 19 برای ثبت یک شوک ملی بزرگ در تقویم مدارس استفاده می‌کنیم. هماهنگی اجتماعی طولانی‌مدت تقویم مدارس در ایالات متحده به‌طور ناگهانی در مارس 2020 تغییر کرد.
هنگامی که ویروس کرونای جدید (SarsCov2) به عنوان یک بیماری همه‌گیر جهانی شناخته شد، مدارس در بسیاری از نقاط جهان، از جمله اساساً در تمام ایالات متحده، تعطیل شدند. در حالی که سلامت عمومی در اثر تعطیلی این مدارس همچنان نامشخص است، به ویژه با نگرانی در مورد انزوای جوانان و سلامت روان (Mayne et al., 2021)، این بزرگ‌ترین انحراف ملی از تقویم‌های عادی مدارس است که تاکنون دیده شده است. در این تحقیقات از این شوک ملی استفاده شده تا بررسی شود که آیا الگوی فصلی خودکشی نوجوانان در سال 2020 تغییر کرده است یا خیر.
سوم، با فراگیر شدن همه‌گیری، مناطق مدارس محلی در ایالات متحده این گزینه را داشتند که در قالب آنلاین در پاییز 2020 و بهار 2021 ادامه دهند یا به سمت یادگیری ترکیبی حرکت کنند (یعنی تعداد محدودی از روزها /ساعت‌ها در هفته، آموزش حضوری و بقیه به صورت آنلاین) یا یادگیری کاملاً حضوری. داده‌های SafeGraph در اینجا نشان می‌دهد که نسبت به دوره قبل از همه‌گیری، ترافیک پای گوشی‌های هوشمند در مدارس K-12 به‌طور قابل توجهی در حوزه‌های قضایی و زمانی در این دوره متفاوت بوده است. از این تنوع برای تخمین اثر بازگشایی مدارس K-12 بر خودکشی جوانان با توجه دقیق به جدا کردن تاثیر بازگشایی مدارس از سایر شوک‌های مرتبط با بیماری همه‌گیر استفاده شده است.
در تمام تجزیه و تحلیل‌ها، به‌طور مکرر و قانع‌کننده به این نتیجه رسیدیم که تحصیل حضوری در خودکشی نوجوانان نقش دارد. فصل کلی شناسایی‌شده توسط هانسن و لانگ (2011) بازتولید شده است و نشان می‌دهد که خودکشی جوانان (خودکشی در سنین 18 سال و کمتر) در طول ماه‌های تابستان (و تا حدی در تعطیلات دسامبر) در تمام سال‌های قبل از سال 1990 تا 2019 کاهش یافته است.
همچنین نشان داده می‌شود که با وجود روندهای ملی مشابه، خودکشی در میان جوانان (سنین 19 تا 25 سال) هیچ شواهدی مبنی بر کاهش در ماه‌های تابستان در مدت مشابه یافت نشد. با بهره‌برداری از تفاوت‌های منطقه‌ای در زمان‌بندی تاریخ شروع مدرسه (یعنی اوایل آگوست در مقابل اوایل سپتامبر) و تاریخ پایان (اواخر می /اوایل ژوئن در مقابل اواخر ژوئن)، متوجه می‌شویم که مناطق مدرسه‌ای که سال تحصیلی را در آگوست شروع می‌کنند، شاهد افزایش خودکشی در آگوست هستند. در حالی که آنهایی که از سپتامبر شروع می‌کنند، نرخ خودکشی جوانان در ماه در آگوست در آنها پایین است و در سپتامبر با شروع مدرسه افزایش می‌یابد.
وقتی سال همه‌گیری 2020 بررسی می‌شود، نتایج نشان‌دهنده یک شکاف شگفت‌انگیز در روند فصلی خودکشی جوانان در دهه‌های گذشته است. شواهدی از کاهش نسبی خودکشی جوانان در مارس 2020 پیدا شده است، که نشان می‌دهد این اولین‌باری است که کاهش خودکشی جوانان در بهار به جای ژوئن آغاز شده است، در مقابل دوره نمونه ما در سال 1990. این در واقع اولین بار است که چنین الگویی از سال 1980 مشاهده شده است (هانسن و لانگ، 2011).
پس از ثبت کاهش اولیه بیماری همه‌گیر، به بررسی نقش بازگشایی مدارس در پاییز 2020 و بهار 2021 پرداختیم. تفسیر علّی این تخمین‌ها با استفاده از اثرات و کنترل‌های ثابت تقسیم بر زمان سرشماری برای سایر شوک‌های مرتبط با همه‌گیری پشتیبانی می‌شود. همچنین شواهد کمی پیدا شده است که نشان می‌دهد دوره تحصیلی 12ساله بر خودکشی جوانان 19 تا 25ساله تاثیر دارد. برآوردهای ترجیحی نشان می‌دهد که حرکت از مدارس کاملاً بسته به مدارس کاملاً بازگشایی‌شده با افزایش تقریباً 15درصدی خودکشی جوانان همراه است.
شواهدی مبنی بر کاهش خودکشی نوجوانان در واکنش به تعطیلی مدارس در تضاد با برخی روایت‌های رایج درباره سلامت روان نوجوانان در طول همه‌گیری وجود دارد. با این حال، این نکته در نظر گرفته شده است که خودکشی تنها بخشی از توزیع سلامت روانی جوانان را دربر می‌گیرد.
سلامت روانی متوسط جوانان ممکن است بسیار متفاوت از افرادی باشد که ممکن است به فکر خودکشی باشند (باچرهیکس، 2022). همچنین شواهدی ارائه می‌شود که بسته شدن مدارس ممکن است الگوهای قلدری (bullying) طولانی‌مدت را مختل کرده باشد، بر اساس کاهش پرسش‌های مربوط به همکلاسی‌های قلدر در هنگام تعطیلی مدارس، که نشان می‌دهد شرایط اجتماعی برای برخی از کودکان ممکن است با پایان همه‌گیری بهبود یافته باشد.
ابتدا، نقش دسترسی به سلاح گرم بررسی می‌شود (Lang and Lang, 2021; Lang, 2013) که در این زمینه بررسی شرایط برای مالکیت اسلحه و قوانینی که مسوولیت والدین سهل‌انگار یا بی‌احتیاط، در اجازه دادن دسترسی جوانان به سلاح گرم را افزایش می‌دهد مهم است (اندرسون و سابیا، 2020 و تکین، 2021). دوم، نقش نظارت والدین را با در نظر گرفتن اینکه آیا دوره تحصیلی 12ساله تاثیر متفاوتی بر خودکشی نوجوانان در روزهای هفته یا آخر هفته داشته است یا نه (که ممکن است انتظار بیشتری برای نظارت فوری والدین باشد)، بررسی می‌کنیم.
در نهایت، سهم بالقوه قربانی همکلاسی‌های قلدر (که معمولاً توسط هم مدرسه‌ای‌ها یا همکلاسیها در مدارس حضوری انجام می‌شود) با استفاده از پرسش‌های مربوط به گوگل ترندز در تحقیق برای بازگشایی مدارس بررسی شده است (باچر، 2022). در حالی که نمی‌توان مکانیسم‌های دیگر، مانند تغییر در حمایت والدین را رد کرد، نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که تغییرات در مواجهه با همکلاسی‌های قلدر، که به عنوان محرک مهم برای خودکشی نوجوانان عنوان شده است (ریس، سابیا و کومپاس، 2022)، ممکن است عامل کلیدی در ارتباط بین تقویم مدرسه (زمان‌بندی حضور در مدرسه) و خودکشی نوجوانان باشد.
نتیجه‌گیری
یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد که خودکشی جوانان با حضور در مدرسه ارتباط تنگاتنگی دارد. شواهدی وجود دارد که تغییر در تقویم مدارس و آموزش حضوری که در طول همه‌گیری کووید 19 رخ داده، تفاوت‌های موثری ایجاد کرده است. از جمله مکانیسم‌هایی که آزمایش می‌کنیم عبارت‌اند از 1- چرخه قطع‌شده قلدری و سایر استرس‌های مربوط به تحصیل حضوری (Baher-Hicks et al, 2022) و 2- ایجاد یک چتر محافظتی و تاثیرات آن، ناشی از تعاملات بیشتر با اعضای خانواده.
البته در حالی که با بسته شدن مدارس در طول همه‌گیری کووید 19، خودکشی جوانان کاهش یافت، وقفه در افزایش خودکشی جوانان کوتاه‌مدت بود. این موضوع نشان داد که سطح خودکشی جوانان با بازگشایی مدارس افزایش یافته است. باید توجه داشت که از سال 2006 یک روند صعودی مداوم در خودکشی جوانان وجود داشته، که نگرانی‌های بسیاری را برانگیخته است. البته الگوی فصلی در پرسش‌های مربوط به خودکشی و قلدری جوانان قبل از همه‌گیری وجود داشت و با بازگشایی مدارس دوباره ظاهر شد. در نهایت، نتایج این مطالعه نباید به عنوان حمایت از سیاست تعطیلی مدارس برای کاهش خطرات خودکشی جوانان تفسیر شود.
تعطیلی مدارس بیشتر باعث شد که تنها یک زیرمجموعه کوچک، اما مهم، از آسیب‌پذیرترین افراد، به دلیل استرس نسبت به مدرسه حضوری که برای آنها ایجاد شده بود، شاهد بهبودهایی باشند. در واقع، تجزیه و تحلیل داده‌های نظارت بر بیمارستان در زمان واقعی از سوی یارد و همکاران (2021) نشان می‌دهد که تلاش برای خودکشی در میان زنان جوان در طول همه‌گیری 50 درصد افزایش یافته است. در همین حال، دوره‌های عمده افسردگی که توسط خود فرد گزارش شده است، هم در میان جوانان و هم در نوجوانان افزایش یافته است. تحقیقات و سیاست‌های آتی می‌توانند بر عوامل تعیین‌کننده و پیامدهای قربانی قلدری شدن، و نقشی که سایر سیاست‌ها -مانند دسترسی به مراقبت‌های بهداشت روانی و نگهداری ایمن اسلحه- می‌توانند در کاهش این خطرات ایفا کنند استوار باشد.
به‌طور خلاصه می‌توان گفت که تحصیل حضوری در مدارس فشار روانی بالایی بر محصلان وارد می‌کند، چه از نظر رفتار هم‌مدرسه‌ای‌ها و همکلاسیها که در این مقاله از آن به عنوان قلدری یاد شده است، چه صرف استرس حضور در مدارس که به دلایل متعددی می‌تواند رخ دهد و در نتیجه افزایش خودکشی در طول دوره تحصیل 12ساله را به دنبال دارد.
