وحدت اصولگرایان بعید است

حشمت‌الله فلاحت‌پیشه به «ندای ایرانیان» می‌گوید وحدت میان اصولگرایان به‌رغم تقویت تمایلات همگرایانه بعید است و از سال 1392 به این سو دو گرایش عمده میان اصولگرایان سر برآورده که یکی «سنتی است و دیگری گرایش نو. گرایش سنتی به دنبال جایگزین کردن افراد به جای رهبران فقید اصولگراست که با مشکلات جدی مواجه است، زیرا افرادی که از جامعیت لازم برای رهبری برخوردار باشند بسیار کم هستند؛ اکثر کسانی که اکنون مطرح می‌شوند معمولاً در رقابت‌های سیاسی درون جریان اصولگرا یک طرف رقابت بودند و به دلیل همین زمینه‌های رقابتی امکان رهبری را ندارند. در طرف دیگر جریان نو قرار دارد که جریان جوان اصولگرا هستند و معتقدند باید ساختار را جایگزین فرد کرد [لذا می‌خواهند] ساختارهای شبه‌حزبی را که خاص فضای سیاسی ایران هست جایگزین افراد کنند تا این ساختارها تعیین‌کننده باشد. هر چند این جریان با شرایط کلی جامعه می‌خواند اما مشکلی که دارد این است که حزب در ایران از پیشینه و ادبیات قوی برخوردار نیست؛ به ویژه اینکه در خود جریان اصولگرایی هم شخص‌محوری‌ها مانع شکل‌گیری ساختار‌محوری شده و این خود یکی از مشکلاتی است که وجود دارد و امکان شکل‌گیری احزابی که بتوانند نقش فراگیری داشته باشند، نیست.»