نسل سالخورده

  عاطفه چوپان: «روغن حیوانی‌ها در برابر روغن نباتی‌ها»، این گزاره کوتاه جدال نابرابر دو نسل متفاوت را به نمایش می‌گذارد. نسلی در دهه‌های ۴۰ و ۵۰ که اگرچه خواهران و برادران زیادی داشت، به وسیله قابله و در خانه به دنیا آمده بود، آموزش و بهداشت آنچنانی در انتظارش نبود و کسی نگرانی زیادی برای آینده‌اش نداشت اما در عوض از نعمت هوا و آب پاک، مواد غذایی سالم و اقتصادی باثبات بهره‌مند بود، در آن خانه غمی هم اگر بود، غم نان و اجاره‌خانه و قسط و قبض نبود. ذهن بچه باز بود و جسمش سالم. اگرچه در آن زمان کودکان از بیماری‌های واگیردار یا بیماری‌هایی که دلیلش هنوز کشف نشده بود می‌مردند اما آنها که می‌ماندند از شرایط جسمی خوبی برخوردار بودند و در ادامه نیز شانس تغذیه خوب برایشان زیاد بود. مانند آنچه تحقیقات در مورد علت مرگ‌ومیر بزرگسالان نشان داده و ثابت می‌کند اگرچه علم پزشکی پیشرفت کرده اما مرگ‌ومیرها با همان تعداد و فقط به دلایل متفاوتی نظیر سوءتغذیه یا تغذیه نامناسب، بیماری‌هایی نظیر سرطان، آسم، چربی و قند بالا و... اتفاق می‌افتند.

داستان فرزندان امروز ما هم همین است، کمتر نوزادی امروز در خانه و با کمک قابله به دنیا می‌آید اما خب فرزند کمتری هم به دنیا می‌آید، آموزش و بهداشت عمومی‌تر شده و دسترسی به آن آسان‌تر است اما بسیاری از خانواده‌ها سالی یک‌بار هم گوشت نمی‌خورند، دسترسی به میوه و سبزیجات و لبنیات دشوار است و سطح فقر هر روز رکوردهای جدید ثبت می‌کند. بنابراین بیش از آنکه سوال این پرونده این باشد که چرا خانواده‌ها در شرایط کنونی فرزند کمتری به دنیا می‌آورند باید پرسید نسل حال حاضر چه آینده‌ای را برای کشور رقم خواهد زد، سالمندان تنهایی که از مشکلات تغذیه رنج می‌برند، هوا و آب و مواد غذایی ناسالمی که در طول زندگی خود مصرف کرده‌اند حال بیماری‌های متعددی برای آنها به ارمغان آورده، خواهر و برادری ندارند و اکثراً ازدواج هم اگر کرده باشند همسر خود را بر اثر طلاق، مرگ یا خودکشی از دست داده‌اند. بحرانی که زیاد دور نیست اما از چشمان همیشه نزدیک‌بین مسوولان دور مانده، سالمندان غیرفعال و ناتوانی است که تنها و غمگین هستند. در این میان مسکن و ماشین جوانان، مشوق ۲۰میلیونی یا وام ازدواج گره‌گشای مشکل نیست. جوانان به ثبات اقتصادی، اجتماعی و سیاسی نیاز دارند، جوانان به هوا و آب پاک و تغذیه مناسب نیاز دارند نیاز جوان بستر مناسب برای رشد و پیشرفت است تا اگر در کشور می‌مانند اتفاقی از روی پلی به بزرگراه پرت نشوند!