یادگیری هیبریدی

«اقتصاد ایران بدون تحریم چقدر ظرفیت رشد دارد؟» این مقاله که به وسیله داریو لوداتی و محمد هاشم پسران نوشته شده است، بر شناسایی و تخمین کمی اثر تحریم‌ها بر اقتصاد ایران در دوره زمانی 2019-1989 تمرکز می‌کند. با ارائه یک رویکرد سری زمانی جدید معیار جدیدی از شدت تحریم‌ها بر اساس پوشش روزنامه‌ها پیشنهاد می‌شود. در غیاب تحریم‌ها، متوسط رشد سالانه ایران می‌توانست حدود چهار تا پنج درصد در مقایسه با سه درصد باشد. تخمین‌ها نشان می‌دهد که تحریم‌ها به‌طور قابل توجهی درآمدهای صادرات نفت را کاهش داده و به کاهش قابل توجه ریال ایران و به دنبال آن افزایش تورم و کاهش رشد تولید منجر می‌شود.

مقاله دیگر این فصل به این پرسش پاسخ می‌دهد که «چرا قربانیان در برابر آزار جنسی سکوت می‌کنند؟»؛ در پیام اصلی ترجمه این مقاله تاکید شده است که آزار جنسی به‌طور گسترده در جهان وجود دارد و از جانب بسیاری از زنان بدون هیچ شکایتی تحمل می‌شود. ارتکاب و تحمل آزار جنسی عموماً به دلیل نحوه تربیت افراد بر اساس کلیشه‌های جنسیتی است که رفتار والدین، رسانه، تعامل با همسالان و سیاست‌های مدارس به آن دامن می‌زند که حس انفعال را در دختران و پرخاشگری و تسلط را در پسران تشویق می‌کند.

«یادگیری هیبریدی» تیتر مقاله دیگر این فصل است که درباره الگوهای تصمیم‌گیری به عنوان محرک‌های بازار سهام است. اهالی اقتصاد کلاسیک معتقدند ما در تصمیم‌گیری‌ها، به گونه‌ای عمل می‌کنیم که گویی «معادله بلمن» را حل کرده‌ایم. در مقابل، روان‌شناسان و عصب‌شناسان، با چارچوبی متفاوت‌تر پذیرفته‌اند که ما بر اساس یک سیستم هیبریدی یعنی ترکیب دو سیستم یادگیری «بدون الگو» و «مبتنی بر الگو» با هدفِ «تخمین ارزش یک عمل معین» رفتار می‌کنیم.