اقتصاد قدرتمند

ساختن یک تیم موفق برای المپیک زمستانی هزینه زیادی دارد. ورزشکاران، آموزش آنها و تهیه تجهیزات به مراتب از المپیک تابستانی پرهزینه‌تر هستند. مراسم المپیک زمستانی سکوی مناسبی برای مطالعات موردی درباره رابطه ‌بین عملکرد ورزشکاران و موفقیت اقتصادی در بازارهای نوظهور سراسر جهان است. مطالعات انجام‌شده در مورد تعداد و نوع مدال‌ها از سال 1926 به این نتیجه رسیده‌اند که ورزشکاران راهی به سکوهای قهرمانی پیدا نمی‌کنند مگر اینکه کشورشان پیشرفت اقتصادی و ثبات را تجربه کرده باشد. علاوه بر این تداوم موفقیت‌های ورزشی رابطه همبستگی نزدیکی با رشد تولید ناخالص داخلی دارد. مطالعات موردی زیر اطلاعات مفیدی ارائه می‌دهند. تاریخچه عملکرد ژاپن بیانگر بهبود اوضاع پس از جنگ جهانی دوم است. این کشور سه بار در سال‌های 1928، 1932و 1936 در المپیک زمستانی شرکت کرد تا توانست اولین مدال نقره را در سال 1956کسب کند. ورزشکاران ژاپنی تا سال 1972 نتوانستند مدال دیگری کسب کنند. در آن سال ژاپن میزبان بازی‌ها بود. پس از آن و از سال 1980 این کشور مرتباً مدال کسب می‌کند. اولین مدال زمانی کسب شده بود که ژاپن به عنوان اقتصادی نوظهور وضعیت پس از جنگ خود را بهبود بخشید. صنعتی‌سازی کشور سرعت گرفته بود و کسب مدال المپیک همیشه با روند افزایش مصرف‌گرایی در دهه1980 همخوانی داشت. داستان کره جنوبی در بازی‌های زمستانی وضعیتی مشابه ژاپن دارد اما دو تا سه دهه بعد اتفاق می‌افتد و کسب مدال زمان بیشتری به طول می‌انجامد. این کشور در 10 المپیک زمستانی شرکت کرد تا اینکه توانست اولین مدال‌ها (دو طلا، یک نقره و یک برنز) را در سال 1992 کسب کند. از آن زمان کره جنوبی مرتباً عملکرد خوبی داشته است. اوج موفقیت آن کسب 14 مدال در بازی‌های 2010 ونکوور بود. درست به همان صورت که کره جنوبی توانست خود را از سایه جنگ کره بیرون بکشد ورزشکارانش به بهترین بازیگران عرصه جهانی تبدیل شدند.
تاریخچه عملکرد چین نیز نمونه کاملی از یک اقتصاد در حال توسعه است که رشد اقتصادی و پیشرفت‌های ورزشی را توامان تجربه کرد. همانند کره جنوبی، این کشور اولین مدال‌های المپیک زمستانی (سه مدال نقره) را در سال 1992 به دست آورد. قبل از آن ورزشکاران چینی از سال 1980 در سه المپیک شرکت کرده بودند تا سرانجام در فرانسه موفق شدند برروی سکو پاگذارند. بازهم همانند کره جنوبی، چین توانست در سال‌های متوالی موفقیت‌های خود را تکرار کند و در سال 2010 با کسب 11 مدال خود را به اوج برساند. چین از دهه‌های 1970 و 1980 اصلاحات گسترده اقتصادی را به اجرا گذاشت تا اینکه در دهه 1990 و به‌رغم تورم 20درصدی سال 1994 توانست به سرعت به رشد چشمگیر اقتصادی 4/10 درصدی تولید ناخالص داخلی دست یابد.
در این مورد نیز دستیابی‌های پی‌ در پی به سکوهای قهرمانی المپیک زمستانی با رشد این اقتصاد نوظهور هماهنگی داشت.
حتی در ایالات متحده نیز قهرمانی المپیک با اقتصاد ارتباط دارد. در سال‌های اول المپیک زمستانی، آمریکا از کشورهایی مانند فنلاند و نروژ عقب‌تر بود. بعدها در دهه‌های1960 و 1970 شوروی و آلمان نیز توانستند از آمریکا جلو بزنند و مدال‌های بیشتری کسب کنند. با وجود اینکه ایالات متحده در نیمه دوم قرن بیستم اوضاع اقتصادی مطلوب‌تری پیدا کرده بود ورزشکاران این کشور فقط در سال 2010 توانستند در مقایسه با دیگر کشورها مدال‌های بیشتری را از آن خود سازند.