تاریخ انتشار:
گام مهم ایران در اجرای برجام با انتقال اورانیوم غنی‌شده به روسیه
دیدار متفاوت رهبری با خانواده شهید مسیحی
حسن روحانی این‌بار که خود نقش میزبانی کنفرانسی را در هفته وحدت ایفا می‌کند، آغاز خشونت را خارج شدن اعتدال از فکر و سخن می‌خواند و ریشه آن را در مدارسی می‌داند که قرائتی خشونت‌آمیز از دین دارند تا هویت شیعه و سنی را روبه‌روی هم قرار دهند.
در روزهای آغازین زمستان، فضای سیاسی کشور به ویژه پس از ثبت‌نام‌های رقابت خبرگان و مجلس آرام‌آرام در حال گرم شدن است. این روزها هر تحرک چهره‌هایی مانند اکبر هاشمی‌رفسنجانی، سیدحسن خمینی، علی لاریجانی، احمد جنتی و... از چشم تیزبین رسانه‌ها دور نمی‌ماند و هر اقدامی از سوی آنها دستمایه تحلیل‌های سیاسی رسانه‌ها می‌شود. در این وضعیت باید تاکید کرد بخش عمده تعاملات سیاسی کشور زیر سایه انتخابات اسفندماه قرار گرفته است.
خارج از مباحث انتخابات، ماجرای جلوگیری از پخش گفت‌وگوی برنامه نود با محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه از سوی مسوولان جام جم در هفته پیش به یکی از سوژه‌های خبری مهم رسانه‌ها بدل شده بود. گفت‌وگوی شیخ جعفر شجونی با برنامه «دید در شب» ساخته رضا رشیدپور هم در فضای مجازی حسابی سر و صدا کرد. به ویژه بخشی که این روحانی اصولگرا در پاسخ به اشاره رشیدپور به ادعاهای پرویز ثابتی -مقام ساواک- درباره برخی عکس‌های نامناسب شجونی با تایید اصالت عکس‌های یکی از بزرگان، درباره فقره خود تنها گفت: «ان‌شاءالله که مونتاژ است!»
مجلس هم هفته پیش به تعطیلات زمستانی رفت. علی لاریجانی، رئیس مجلس در چهارشنبه هفته پیش اعلام کرد: جلسه بعدی مجلس یکشنبه (20 دی‌ماه) برگزار می‌شود.
کنفرانس وحدت اسلامی نیز در هفته پیش مورد توجه رسانه‌ها قرار گرفت. کنفرانسی که به مناسبت میلاد پیامبر رحمت برگزار شده بود. «اعتماد» در این گزارش با عنوان «باید در کنار هم متحد باشیم» نوشت: کنفرانس بین‌المللی وحدت اسلامی دیگر بار فریاد ایرانی اسلامی را به گوش جهانیان رساند. فریادی که دو سال پیش در مهم‌ترین گردهمایی سران کشورهای جهان و از تریبون ملل متحد سر داده شد، این‌بار در نزدیک‌ترین نقطه به قربانیان خشونت تکرار می‌شود. قربانیانی که در خاورمیانه و در کشورهایی که با نام اسلام هر روزه بر شعله‌افروزی‌های خود می‌افزایند، حضور دارند و حالا مدت‌هاست به سرخط اخبار جهان رسیده‌اند.
حسن روحانی این‌بار که خود نقش میزبانی کنفرانسی را در هفته وحدت ایفا می‌کند، آغاز خشونت را خارج شدن اعتدال از فکر و سخن می‌خواند و ریشه آن را در مدارسی می‌داند که قرائتی خشونت‌آمیز از دین دارند تا هویت شیعه و سنی را روبه‌روی هم قرار دهند. منادی شعار جهان علیه خشونت، در زمانی که صراحتاً اعلام می‌کند «ما نه هلال شیعی داریم و نه هلال سنی بلکه ما بدر اسلامی داریم» چه نیک از آن به عنوان گفتمان بیمارگونه و غلط یاد می‌کند و با تاکید بر لزوم اتحاد مسلمانان جهان اظهار تاسف می‌کند از اینکه ۸۴ درصد خشونت، ترور و آدمکشی در حوزه دنیای اسلام، شمال آفریقا، خاورمیانه و غرب آسیا در حال وقوع است.
رئیسجمهور در مراسم گشایش بیست و نهمین کنفرانس بین‌المللی وحدت اسلامی اعلام کرد: اگر روزی دغدغه ما این بود که قدرت‌های خارجی به کشتار و غارت مسلمانان و اشغال سرزمین‌های آنها می‌پرداختند، امروز در وضعیتی هستیم که در جمع کشورهای اسلامی، کشوری با پرچم اسلام بر سر مسلمانان بی‌گناه بمب و موشک می‌ریزد یا گروه‌هایی به نام دین، اسلام و جهاد، تیغ بر چهره اسلام و مسلمانان می‌کشند. رئیسجمهور افزود: شاید هیچ‌گاه گمان نمی‌بردیم که روزی در دنیای اسلام، رژیم صهیونیستی به عنوان متجاوز اصلی فراموش شود و حتی از صفحه اخبار کنار گذاشته شود و به جای آن اخبار کشتار مسلمانان به دست مدعیان اسلام و با پرچمی که نام مبارک الله و پیامبر گرامی اسلام (ص) بر آن نقش بسته است، در صدر اخبار قرار گیرد.
حسن روحانی این‌بار که خود نقش میزبانی کنفرانسی را در هفته وحدت ایفا می‌کند، آغاز خشونت را خارج شدن اعتدال از فکر و سخن می‌خواند و ریشه آن را در مدارسی می‌داند که قرائتی خشونت‌آمیز از دین دارند تا هویت شیعه و سنی را روبه‌روی هم قرار دهند. منادی شعار جهان علیه خشونت، در زمانی که صراحتاً اعلام می‌کند «ما نه هلال شیعی داریم و نه هلال سنی بلکه ما بدر اسلامی داریم» چه نیک از آن به عنوان گفتمان بیمارگونه و غلط یاد می‌کند و با تاکید بر لزوم اتحاد مسلمانان جهان اظهار تاسف می‌کند از اینکه ۸۴ درصد خشونت، ترور و آدمکشی در حوزه دنیای اسلام، شمال آفریقا، خاورمیانه و غرب آسیا در حال وقوع است.
رئیسجمهور در مراسم گشایش بیست و نهمین کنفرانس بین‌المللی وحدت اسلامی اعلام کرد: اگر روزی دغدغه ما این بود که قدرت‌های خارجی به کشتار و غارت مسلمانان و اشغال سرزمین‌های آنها می‌پرداختند، امروز در وضعیتی هستیم که در جمع کشورهای اسلامی، کشوری با پرچم اسلام بر سر مسلمانان بی‌گناه بمب و موشک می‌ریزد یا گروه‌هایی به نام دین، اسلام و جهاد، تیغ بر چهره اسلام و مسلمانان می‌کشند. رئیسجمهور افزود: شاید هیچ‌گاه گمان نمی‌بردیم که روزی در دنیای اسلام، رژیم صهیونیستی به عنوان متجاوز اصلی فراموش شود و حتی از صفحه اخبار کنار گذاشته شود و به جای آن اخبار کشتار مسلمانان به دست مدعیان اسلام و با پرچمی که نام مبارک الله و پیامبر گرامی اسلام (ص) بر آن نقش بسته است، در صدر اخبار قرار گیرد.
هفته پیش گامی دیگر در اجرای برجام برداشته شد و ایران حدود 9 تن از اورانیوم غنی‌شده خود را به روسیه فرستاد و در مقابل 200 تن کیک زرد از این کشور دریافت کرد. این اقدام نشان از جدیت طرف‌های مذاکره در اجرای برجام داشت.
بهروز کمالوندی سخنگوی سازمان انرژی اتمی در این باره تصریح کرد: «جمعاً حدود ۲۰۰ هزار کیلو کیک زرد دریافت کردیم که این قدم بزرگی است نه‌تنها در اجرای برجام، بلکه حتی اگر خارج از برجام عمل می‌کردیم هم معامله پر‌سودی است و هم خود معامله نتیجه کار حساب‌شده و چند‌ماهه دوستان در سازمان انرژی اتمی و وزارت خارجه بود.»
دیدار متفاوت مقام‌معظم رهبری با خانواده شهید مسیحی
حضور آیت‌الله خامنه‌ای مقام معظم رهبری در منزل خانواده یک شهید مسیحی و حاشیه‌های آن در هفته پیش بازتاب بسیار گسترده‌ای داشت. پایگاه مقام معظم رهبری در این‌باره گزارش داد: «حاج خانم! من یه معذرت‌خواهی به شما بدهکارم. کسی که قراره چند دقیقه دیگه تشریف بیارند منزل شما، آقای خامنه‌ای هستند...»، جمله تمام نشده است که اشک مادر جاری می‌شود. برادرها اما هنوز فرصت می‌خواهند که باور کنند؛ فرصتی در حد چند ثانیه. بغض آلفرد و آلبرت هم با اولین کلماتی که از دهان‌شان خارج می‌شود، می‌شکند... تعجب‌شان تعجبی ندارد؛ تعجب‌شان به اندازه تعجب خود ماست، وقتی وارد شدیم و دیدیم روی دیوار منزل یک مسیحی، فقط دو قاب عکس هست، یکی قاب عکس شهید روبرت لازار و دیگری قاب عکس امام و رهبری؛ دو قاب عکس رنگ‌ورورفته قدیمی. ساعت ۶:۳۰ شب است و فقط مادر و دو برادر شهید در منزل هستند. عروس‌ها و نوه‌ها رفته‌اند به کلیسا برای مراسم شب تولد عیسی مسیح علیه‌السلام. مادر که تا چند دقیقه پیش مدام اصرار می‌کرد ما از میوه و شیرینی و آجیل شب عیدشان بخوریم، حالا اصرارش بیشتر شده است.
توی همین صحبت‌هاست که رهبر انقلاب می‌رسند. مادر به استقبال می‌رود. پسرها جلو می‌روند و عرض ادب می‌کنند. مادر می‌گوید: «درود بر شما. درود بر همه ملت ایران.» رهبر می‌گویند: «خدا شما را حفظ کند» و مادر جواب می‌دهد: «در سایه شما» و آقا دعا می‌کنند: «خدا فرزندتان را با اولیایش محشور کند.» همه می‌نشینند و مادر می‌گوید: «کلبه کوچکم پر شد. خیلی خوشحال شدم شما تشریف آوردید...» بغض نمی‌گذارد حرفش را ادامه دهد. لحظه‌ای مکث می‌کند و ادامه می‌دهد: «به همه می‌گفتم. رهبر مال من هم هست. مگه فقط برای مسلمون‌هاست؟ برای همه است.» رهبر انقلاب عذرخواهی می‌کنند از اینکه دیر آمده‌اند و ابراز خوشحالی از اینکه در شب عید آشوری‌ها این دیدار انجام شده است. طبق معمول از شهید می‌پرسند... مادر به زبان آشوری چیزی به پسر می‌گوید و آلفرد با شک و تردید از رهبر می‌پرسد: «کیک خانگی می‌خورید؟» آقا که موافقت می‌کنند، گل از گل مادر می‌شکفد.
معلوم است دستپخت خودش است. ...رهبر تکه کیکی می‌خورند و به اطرافیان می‌گویند: «خیلی کیک خوشمزه‌ای است، شماها نمی‌خورید.» مادر و دو فرزند با هم می‌گویند «نوش جان». سینی کیک می‌رود بین همراهان و دیگر برنمی‌گردد. مادر می‌گوید: «میوه هم باید بخورید. آجیل هم باید بخورید». بعد، خجالت‌زده می‌گوید: «خانه‌ام کوچک است...» آقا نمی‌گذارند شرمندگی‌اش ادامه پیدا کند: «دل باید بزرگ باشد. وقتی انسان هدف داشته باشد، هرجا باشد خوب است. هرکجا تو با منی من خوش‌دلم / ار بود در کنج چاهی منزلم.»
توی همین صحبت‌هاست که رهبر انقلاب می‌رسند. مادر به استقبال می‌رود. پسرها جلو می‌روند و عرض ادب می‌کنند. مادر می‌گوید: «درود بر شما. درود بر همه ملت ایران.» رهبر می‌گویند: «خدا شما را حفظ کند» و مادر جواب می‌دهد: «در سایه شما» و آقا دعا می‌کنند: «خدا فرزندتان را با اولیایش محشور کند.» همه می‌نشینند و مادر می‌گوید: «کلبه کوچکم پر شد. خیلی خوشحال شدم شما تشریف آوردید...» بغض نمی‌گذارد حرفش را ادامه دهد. لحظه‌ای مکث می‌کند و ادامه می‌دهد: «به همه می‌گفتم. رهبر مال من هم هست. مگه فقط برای مسلمون‌هاست؟ برای همه است.» رهبر انقلاب عذرخواهی می‌کنند از اینکه دیر آمده‌اند و ابراز خوشحالی از اینکه در شب عید آشوری‌ها این دیدار انجام شده است. طبق معمول از شهید می‌پرسند... مادر به زبان آشوری چیزی به پسر می‌گوید و آلفرد با شک و تردید از رهبر می‌پرسد: «کیک خانگی می‌خورید؟» آقا که موافقت می‌کنند، گل از گل مادر می‌شکفد.
معلوم است دستپخت خودش است. ...رهبر تکه کیکی می‌خورند و به اطرافیان می‌گویند: «خیلی کیک خوشمزه‌ای است، شماها نمی‌خورید.» مادر و دو فرزند با هم می‌گویند «نوش جان». سینی کیک می‌رود بین همراهان و دیگر برنمی‌گردد. مادر می‌گوید: «میوه هم باید بخورید. آجیل هم باید بخورید». بعد، خجالت‌زده می‌گوید: «خانه‌ام کوچک است...» آقا نمی‌گذارند شرمندگی‌اش ادامه پیدا کند: «دل باید بزرگ باشد. وقتی انسان هدف داشته باشد، هرجا باشد خوب است. هرکجا تو با منی من خوش‌دلم / ار بود در کنج چاهی منزلم.»
حضور مقام معظم رهبری به عنوان یک روحانی بلندپایه شیعه در منزل یک خانواده اهل کتاب و تناول دستپخت آنان بدون شک برای بسیاری از علاقه‌مندان به گفت‌وگوی فرهنگ‌ها و تمدن‌ها رویدادی امیدبخش به‌شمار می‌آید.
توهین به معاون رئیس‌جمهوری
انتشار یک نقد موهن درباره عملکرد شهیندخت ملاوردی، معاون امور زنان و خانواده رئیسجمهور در یک نشریه که انعکاس وسیع برون‌مرزی نیز داشت، این ابهام را پیش آورد که مرزهای اخلاق حرفه‌ای در مطبوعات ایران تا چه میزان جدی گرفته می‌شود و آیا وقت آن نرسیده تا به رعایت اصول اولیه نظیر انصاف در نقد نگاه جدی‌تری داشت؟
به گزارش «تابناک»، «یالثارات» در قامت یکی از نشریات منتقد دولت اخیراً در مطلبی به نقد سیاست‌های دولت در حوزه عفاف و حجاب پرداخته و ذیل این نقد، عمده مصائب را متوجه شهیندخت مولاوردی، معاون امور زنان و خانواده رئیسجمهور کرده است. این نشریه با به کارگیری تعابیری درباره مولاوردی و شخص دیگری که مطابق با قوانین جزایی مرسوم کشور مصداق اجرای حد است، معاون زن رئیسجمهور را در جایگاه بسیار بدی قرار داده است. شدت تعابیر به کار رفته در این مطلب آنچنان کم‌سابقه و نامتعارف بود که رسانه‌های خارج از ایران نیز به پوشش بخش‌های توهین‌آمیز مطلب مورد اشاره پرداختند و نقدی که می‌توانست با ادبیاتی متین به اصلاح فضای کنونی کمک کند، به واسطه خدشه‌ای که به کرامت انسانی یک شخص وارد کرده بودند، خود به چالشی تازه بدل شد که نگاه جدی نقادان را در پی داشت.
ظریف ریسک‌پذیرترین چهره سیاسی 2015
محمدجواد ظریف این روزها به یکی از مهم‌ترین چهره‌های بین‌المللی ایران بدل شده است و بسیاری از نهادها، رسانه‌ها و موسسات مطالعاتی جهان به او توجه ویژه‌ای دارند. به‌طور نمونه در هفته پیش پایگاه اینترنتی موسسه گلوبال‌ریسک اینسایت او را ریسک‌پذیرترین سیاستمدار سال معرفی کرد. این سایت نوشت ظریف نیز مانند نارندرا مودی نخست‌وزیر هند و مرد سال 2014 این پایگاه، فرصت تعامل فعال و گفت‌وگوی کشورش را با جامعه بین‌المللی و اقتصاد جهانی پس از سال‌ها انزوا فراهم کرده است.
سال 2015 از نظر ریسک سیاسی، سال هیجان‌انگیزی بوده است و تحولات سیاسی در سراسر جهان و تنش‌های بسیاری در منطقه‌ای که دچار خشونت بوده، وجود داشته است. اما با نگرش مثبت به صحنه بین‌المللی، توافق هسته‌ای ایران با گروه 1+5 در 14 ژوئیه مهم‌ترین و بانفوذترین رخداد این سال به شمار می‌رود.
این موسسه اعلام کرده است ظریف از طریق دیپلماسی ماهرانه و مذاکرات دشوار عمل کرد. اگرچه هنوز قضاوت درباره موفقیت کامل این توافق، بسیار زود است، اما دیپلماسی و سخنان ماهرانه وی، به ایران و آمریکا امکان داد که رودر رو درباره این توافق و لغو تحریم‌های اعمال‌شده بر اقتصاد ایران، مذاکره کنند... این شاهکار شایسته دریافت جایزه امسال است. ظریف نشان داده است فعال سیاسی توانا و نیرومند و مذاکره‌کننده ماهری است که ادامه نقش‌آفرینی وی به عنوان هدایت‌کننده و سکاندار سیاست خارجی ایران، امکانات هیجان‌انگیز جدیدی برای دوره پساتحریم ایران، فراهم خواهد کرد.
موسسه گلوبال‌ریسک اینسایت سپس به علت‌های اصلی که ظریف را شایسته دریافت این جایزه می‌سازد، اشاره کرد و افزود: «نقش‌آفرینی شایسته و به یادماندنی ظریف در مدیریت مذاکرات هسته‌ای ایران، دو تحول مثبت به وجود می‌آورد: نخست ایجاد توانایی برای ایران برای دستیابی به توافق با 1+5 درباره توانایی‌های هسته‌ای خود... دوم اینکه، نتیجه این توافق، تضمین نقش ایران به عنوان یک قدرت منطقه‌ای بود.»
با این حال برخی نشریات غربی نیز از این توجه ویژه به این دیپلمات ایرانی ناراضی هستند. به‌طور مثال الیوت ابرامز در نیوزویک نوشت: «از زمان امضای توافق هسته‌ای، ایران با دولت اوباما با تحقیر برخورد کرده است. به گزارش «انتخاب»، این نشریه در ادامه نوشته است: مقامات آمریکایی امیدوار بودند ایران رویکرد خود را پس از توافق تغییر دهد، اما نه‌تنها هیچ تغییری در رفتار ایران رخ نداده، بلکه این کشور پا فراتر گذاشته است و نیروهای بیشتری به سوریه فرستاده است.» نویسنده در ادامه به نامه جان کری، وزیر امور خارجه به محمدجواد ظریف اشاره کرد و نوشت: ...جالب است که کری در نامه خود از ظریف بابت «دیدار سازنده‌اش» تشکر می‌کند. اما ما مطمئنیم که ظریف در آن جلسه به دنبال پیش بردن و حفاظت از منافع ملی خود بوده است و برای چنین کاری او شایسته تقدیر و تشکر از سوی ما نیست. اگر مخاطب جان کری، وزیر خارجه کانادا بود، لحن نامه خوب و مناسب بود. ظاهراً جان کری بیشتر نگران ناراحت شدن ایران است تا آزادی آمریکایی‌هایی که در تهران زندانی هستند.
دیدگاه تان را بنویسید