دشواری حفظ روحیات اداری
کووید 19 و کاهش سفرهای تفریحی کریسمس
الان زمان اعتراف است. معمولاً خانواده‌ها برای برپایی تزیینات کریسمس تا ماه دسامبر صبر می‌کنند. اما آخر این هفته و با وجودی که هنوز ماه نوامبر است چراغ‌های جشن روشن شده‌اند. علاوه بر این برخی افراد اقلام تزیینی و پرزرق‌وبرق جدیدی را برای روشن کردن جلوی ساختمان خریداری کرده‌اند. این اقدامات تقریباً فراگیر شده‌اند. برخی سلبریتی‌ها درختان کریسمس خود را آماده کرده‌اند. در 10 نوامبر عکسی از خانم هنرپیشه جوان کالینز در کنار درخت کریسمس منتشر شد. کافه‌های محلی و بقالی‌ها در اواسط نوامبر درختان کاج را برپا کردند. این نشانه‌های زودهنگام جشن سال نو محصول احتمال بروز زمستانی طولانی و دیگر است که در آن همه‌گیری کرونا جشن‌های سنتی را مختل می‌سازد و خانواده‌ها دور از هم می‌مانند. چشم‌انداز ارائه واکسن وجود دارد اما برای اکثر مردم تا فصل بهار در دسترس نخواهد بود.
در یک نظرسنجی اخیر، 68 درصد از مردم بریتانیا گفتند که همه‌گیری کرونا تاثیری منفی بر سلامت ذهنی آنها گذاشته است که شب‌هنگام شدت می‌گیرد. در این شرایط بسیاری از آنان ترجیح می‌دهند تعداد لامپ‌های کریسمس را افزایش دهند تا منظره شادتری بسازند.
نزدیک شدن به زمستان هم برای کارفرمایان و هم برای کارکنان مشکل‌آفرین است. زمانی که اقتصادهای غربی اولین قرنطینه و تعطیلی را تجربه کردند فصل بهار بود. روزها درازتر بودند و مردمی که از خانه کار می‌کردند می‌توانستند پس از پایان ساعت کاری به خود استراحتی بدهند و برای قدم زدن به پارک محلی بروند. بسیاری از افرادی که در منزل حیاط داشتند و از راه دور کار می‌کردند این امکان را داشتند که لپ‌تاپ خود را به باغچه ببرند.
اما موج دوم بیماری زمانی فرارسید که روزها کوتاه‌تر و سردتر شده‌اند. کارکنان اکثر اوقات در محیط‌های سربسته هستند و در بسیاری از کشورها، کافه‌ها و رستوران‌ها بسته شده‌اند. وقتی فرصتی برای یک تفریح کوتاه هم وجود ندارد موضوع کار در منزل جذابیت خود را از دست می‌دهد.
انسان‌ها برای مقابله با ناخوشایندی فصل زمستان، انقلاب زمستانی (یلدا در فارسی) را جشن می‌گرفتند. زمانی که روزها دوباره شروع به بلندتر شدن می‌کنند. این جشن‌ها در کشورهای مسیحی بخشی از زندگی کاری افراد به شمار می‌روند. در کمترین حالت لامپ‌ها و تزیینات در اداره نصب می‌شوند یا یک درخت کریسمس در ورودی ساختمان قرار می‌گیرد. اغلب این جشن‌ها با ضیافت ناهار، صرف نوشیدنی پس از کار یا گردهمایی تفریحی کارکنان همراه است. آنها می‌توانند مدتی بیاسایند و درباره عملکرد سال خود تامل کنند. این مراسم روحیه تیمی آنها را تقویت می‌کند.
با نگاهی به پیشنهادهای سال‌های قبل مشاوران مدیریتی پیرامون بهبود روحیه کاری در فصل زمستان متعجب خواهید شد که ببینید بسیاری از آنها فعالیت‌های جمعی از قبیل اسکیت روی یخ، کلاس‌های تناسب اندام، ناهارهای خودمانی و... را توصیه می‌کنند. اما اکنون مقررات فاصله‌گذاری اجتماعی بسیاری از این تفریحات را مختل ساخته‌اند.
فعالیت‌های گروهی آنلاین را می‌توان روشی جایگزین دانست اما این جایگزین چندان مناسب نیست. قطعاً وقتی همه‌گیری به پایان برسد کسی سنت «نوشیدنی زوم» را ادامه نخواهد داد. بازی‌های معمایی هم می‌توانند یک روش جایگزین باشند هرچند برخی افراد از اینکه مرکز ایالت کارولینای جنوبی یا بازنده آخرین مسابقه جام‌جهانی فیفا را نمی‌دانند دستپاچه خواهند شد.
روش دیگر شرکت‌ها برای تقویت روحیه کاری در پایان سال اعطای پاداش سالانه است. اما خسارت اقتصادی ناشی از همه‌گیری توانایی دادن این‌گونه مزایا را از کسب‌وکارها گرفته است و برخی فقط تلاش می‌کنند که شغل کارکنان خود را حفظ کنند.
پس یک سنت قدیمی دیگر باقی می‌ماند. هر سال در این زمان مدیران عامل پیامی خطاب به کلیه کارکنان می‌فرستند با این امید که بتوانند با شرح موفقیت‌ها و دستاوردهای سال پیش تیم‌ها را تقویت و سرشار از روحیه سازند. هرچند افراد با این‌گونه تعریف و تمجید‌های توخالی انگیزه جدید پیدا نمی‌کنند.
در نتیجه، امسال مدیران به یک اقدام بهتر نیاز دارند. ارسال پیام شخصی (یا تماس تلفنی) با تک‌تک اعضای تیم می‌تواند شروع خوبی باشد. این مکالمه باید حاوی نوعی تحسین و تمجید مختص به همان فرد باشد و همچنین از آنها سوال شود که در این روزگار دشوار چه احساسی دارند. این کار زمان‌بر خواهد بود اما بهتر از هر چیز قدردانی را ابراز می‌کند. به هر حال هنر مدیریت صرفاً به استفاده مطلوب از بودجه محدود نمی‌شود.
اگر این اتفاق در شرکت شما روی نداد اهمیت ندهید. اما مدیران بدانند که تحسین از جانب آنها ارزش زیادی دارد. به هر حال این هم می‌تواند یکی از اقلام سورتمه بابانوئل باشد.
منبع: اکونومیست
