خفه کردن غاز طلایی

جهان به دقت رویدادهای هنگ‌کنگ را تحت نظر دارد. ولادیمیر پوتین که هفته گذشته مجبور بود با تظاهرات در سرزمین خود برخورد کند اکنون مطالعه موردی دیگری در موضوع مقابله با نارضایتی‌ها پیدا کرده است. او این موضوع را در جلسه آینده خود با شی جین پینگ همتای خودش در محور جدید خودکامگی به اشتراک می‌گذارد. بریتانیا استعمارگر سابق هنگ‌کنگ خواستار آرامش شد و از دولت هنگ‌گنگ تقاضا کرد نگرانی‌های مردم کشور و دوستان خارجی را درک کند. اما واکنشی که از همه مهم‌تر است از واشنگتن ریشه می‌گیرد. جایی که پاسخ‌ها می‌توانند عواقب بزرگی برای آینده هنگ‌کنگ داشته باشند.

در 11 ژوئن، نانسی پلوسی سخنگوی کاخ سفید اعلام کرد که اگر قانون «وحشتناک» استرداد مجرمان تصویب شود کنگره مجبور خواهد شد ارزیابی خود از خودمختاری هنگ‌کنگ را بازبینی کند تا بتواند وضعیت تجاری کنونی آمریکا و هنگ‌کنگ را توجیه کند چراکه آمریکا هنگ‌کنگ را متفاوت از چین می‌داند. خانم پلوسی سابقه‌ای طولانی در حمایت از حقوق بشر در چین دارد. او در سال 1991 بنر بزرگی را در میدان تیان‌آن‌من به اهتزاز درآورد که «به آنهایی که به خاطر دموکراسی در چین جان باختند» تقدیم شده بود. اما اکنون هر دو حزب از معترضان هنگ‌کنگ حمایت می‌کنند. آقای میچ مک‌کانل رهبر اکثریت سنا و همتایان جمهوریخواه او از قبیل مارکو روبیو و لیندسی گراهام همه با هم وضعیت هنگ‌کنگ را محکوم می‌کنند. برنامه‌هایی در دست است تا مصوبه‌ای برای بازنگری در روابط آمریکا با هنگ‌کنگ تهیه شود.

چارچوب روابط را قانون سیاست آمریکا - هنگ‌کنگ مصوب 1992 تعیین می‌کند که در آن بر تداوم رابطه اقتصادی جداگانه با هنگ‌کنگ حتی پس از تحویل آن به چین در سال 1997 تاکید می‌شود. این قانون جایگاه هنگ‌کنگ به عنوان پلی بین جهان ثروتمند و چین در حال رشد را تقویت کرد. به تازگی هنگ‌کنگ از تعرفه‌های آمریکا علیه چین معاف شد.

با وجود این حتی قبل از دردسرهای اخیر در هنگ‌کنگ این نگرانی وجود داشت که این منطقه گرفتار آتش‌بازی دونالد ترامپ در جنگ تجاری با چین شود، همزمان با اینکه محدودیت‌ها علیه چین بسیاری از معاملات را به سمت هنگ‌کنگ کشانیده جایگاه ویژه آن نیز توجهات زیادی را به خود جلب کرد. اکنون ممکن است برخلاف هدف قانون سیاست آمریکا-هنگ‌کنگ، انتقال فناوری به این منطقه معادل انتقال آن به هنگ‌کنگ تلقی شود. سال گذشته، کنگره کمیسیون بازبینی امنیتی و اقتصادی چین - آمریکا را تشکیل داد تا در مورد عواقب امنیتی تجارت گزارش دهد. کمیسیون در گزارش خود توصیه کرد که برای کنترل صادرات فناوری‌های حساس رویه جدیدی در پیش گرفته شود و چین و هنگ‌کنگ به عنوان دو حوزه گمرکی مجزا تعریف شوند.

خطرات زیادی در پیش‌رو است. هنگ‌کنگ کانال ارتباطی چین به شمار می‌رود. این منطقه در سال‌های 2016-2012 عامل 60 درصد از سرمایه‌گذاری‌های مستقیم هم به داخل و هم خارج از چین بود. هنگ‌کنگ سهم بزرگی از پرداخت‌های یوآنی خارج از کشور دارد. بنگاه‌های غربی پول و ادارات مرکزی خود را در آن قرار داده‌اند چون آن را به عنوان بخشی از نظام غربی می‌بینند. پول این منطقه به دلار آمریکا متصل است. هنگ‌کنگ سومین مرکز بزرگ مالی جهان به شمار می‌رود و ارزش دارایی‌های بانکی آن به رقم سرسام‌آور 851 درصد تولید ناخالص داخلی می‌رسد.

چنین قدرتی هنگ‌کنگ را آسیب‌پذیر می‌سازد. اگر چنین باوری ایجاد شود که نظام مالی آن دیگر با نظام مالی غرب قابل انطباق نیست این امر ویرانگر خواهد بود. تضعیف حاکمیت قانون و زیر سوال بردن جایگاه کنونی تجاری هنگ‌کنگ تهدیدی فزاینده تلقی می‌شود.

مشخص نیست که آیا از بین بردن آن جایگاه به معترضان هنگ‌کنگ کمکی می‌کند یا خیر. جفری بادر از اندیشکده موسسه بروکینز می‌گوید این همانند تفنگی است که شما قصد ندارید با آن شلیک کنید. اما عمیق‌تر شدن رقابت راهبردی بین آمریکا و چین باعث می‌شود دقت نظر و احتیاط بیشتری در مورد هنگ‌کنگ به عمل آید. طبق قانون سیاست

آمریکا -هنگ‌کنگ، اگر رئیس‌جمهور تشخیص دهد هنگ‌کنگ به اندازه کافی خودمختار نیست می‌تواند با صدور یک آیین‌نامه اجرایی برخی از امتیازات خاص آن را به حالت تعلیق درآورد. در بحبوحه جنگ تجاری با چین، ضربه سنگین به آینده هنگ‌کنگ ممکن است فقط یک توئیت با آن فاصله داشته باشد.

منبع: اکونومیست