گزارش محیط کار

در سال 2021، نیروی کار جهان زیر بار سنگین فشار همه‌گیری کووید 19 باقی ماند. اگرچه توسعه و تحویل واکسن‌های موثر این امید را ایجاد کرد که ما از بدترین وضعیت همه‌گیری عبور کرده‌ایم اما تعداد افراد بیشتری در سال 2021 نسبت به سال 2020 بر اثر کووید 19 جان خود را از دست دادند.

وضعیت خوب نیست

علائم حیاتی نیروی کار در جهان یعنی تعامل و رفاه، نسبتاً پایدار ماندند، اما وضعیت عالی نیست. آیا نیروی کار، کار خود را معنادار و باارزش می‌داند؟ آیا فکر می‌کند زندگی‌اش خوب پیش می‌رود؟ آیا آنها نسبت به آینده امیدوار هستند؟ پاسخ کوتاه این است که اکثر کارمندان در سراسر جهان به هر سه سوال پاسخ منفی می‌دهند. قبل از همه‌گیری، تعامل در سطح جهانی در حال افزایش بود، اما پیشرفت متوقف شده است. مشارکت در سال 2021 یک درصد افزایش یافت، اما کمتر از اوج خود در سال 2019 باقی ماند. اگرچه رفاه جهانی نیز یک درصد افزایش یافت، اما این امر تفاوت‌های منطقه‌ای بزرگ‌تری را پنهان می‌کند. به عنوان مثال، منطقه استرالیا و نیوزیلند شاهد رشد شش‌درصدی در سال گذشته بوده، در حالی که اروپا شاهد کاهش پنج‌درصدی بوده است. واضح است که دوران همه‌گیری کووید 19 یک دوره طولانی بهبود تدریجی اما عمومی را در بین نیروی کار جهان متوقف کرد. این موضوع برای پویایی اقتصاد جهانی اهمیت دارد. گالوپ تخمین می‌زند که مشارکت کم، 8 /7 تریلیون دلار برای اقتصاد جهانی هزینه دارد و 11 درصد از تولید ناخالص داخلی جهان را تشکیل می‌دهد. تجزیه و تحلیل گالوپ از 112312 واحد تجاری در 96 کشور، ارتباط قوی بین تعامل و نتایج عملکرد، مانند حفظ، بهره‌وری، ایمنی و سودآوری پیدا کرد.

اوج استرس

گزارش نشان می‌دهد استرس نیروی کار در جهان دوباره به حداکثر خود رسیده است. در سال 2020، وضعیت نیروی کار جهان در مورد تجربه استرس در طول روز گذشته به بالاترین سطح خود رسید. در سال 2021، این درصد حتی بالاتر رفت. کسانی که پاسخ مثبت به این نکته دادند شاید استرس کار نداشتند، اما مطمئناً در محل کار با موضوعات استرس‌زا روبه‌رو می‌شدند. استرسی که نیروی کار احساس می‌کند خواه ناخواه بر محل کار تاثیر می‌گذارد. و در حالی که سال 2021 شاهد کاهش نگرانی، غم و خشم بود، همه این احساسات منفی بالاتر از سطح قبل از همه‌گیری باقی ماندند.

امواج کووید

اروپا و جنوب آسیا در سال 2021 به شدت تحت تاثیر امواج کووید 19 قرار گرفتند. هم آسیای جنوب شرقی (که شامل هند نیز می‌شود) و هم اروپا در سال گذشته پنج درصد از لحاظ رفاه ضعیف شده‌اند. جنوب آسیا با 11 درصد کمترین رفاه را در جهان داشت. نظرسنجی‌های گالوپ مدت کوتاهی پس از امواج کووید 19 ارائه شد. نتایج نشان می‌دهد که این مناطق چقدر متزلزل بودند. هنگام سنجش رفاه، گالوپ از پاسخ‌دهندگان دو سوال می‌پرسد: 1- زندگی فعلی خود را چگونه ارزیابی می‌کنند و 2- انتظار دارند زندگی‌شان در پنج سال آینده چگونه باشد. در آسیای جنوبی و اروپا، هر دو این ارزیابی‌ها کاهش محسوسی نشان می‌دهد. این بدان معناست که نه‌تنها نیروی کار در این مناطق احساس می‌کردند زندگی فعلی آنها بدتر است، بلکه امید آنها به آینده نیز کاهش یافته است. علاوه بر این، بر اساس تجزیه و تحلیل تکمیلی گالوپ، مشکلات بهداشتی گزارش شده حتی با وجود کاهش در اکثر مناطق در سراسر جهان، چهار درصد در اروپا افزایش یافته است. علاوه بر این زنان شاغل در جنوب شرق آسیا بیشترین میزان خشم روزانه و بی‌احترامی را در جهان در سال 2021 گزارش کردند.

بهبود بازار کار

بازار کار بهبود قابل توجهی در منطقه ایالات متحده و کانادا داشته است، اما در دیگر کشورها وضعیت این‌گونه نبوده است. 45 درصد از کارکنان معتقدند که اکنون زمان خوبی برای یافتن شغل است که نسبت به سال گذشته اندکی افزایش یافته است، اما این میزان کمتر از رکورد 55 درصد در سال 2019 است. نقطه پرت منطقه‌ای برای این شاخص، ایالات متحده و کانادا هستند که با 71 درصد پیشتاز جهان هستند و 44 درصد نسبت به سال قبل افزایش نشان می‌دهد. نزدیک‌ترین مناطق بعدی استرالیا و نیوزیلند با 59 درصد و جنوب آسیا با 50 درصد هستند. مناطقی که کمترین فرصت‌های شغلی را دارند عبارت‌اند از کشورهای مشترک‌المنافع (35 درصد)، خاورمیانه و شمال آفریقا (28 درصد) و شرق آسیا (27 درصد).

بهترین مناطق

با وجود تمام چالش‌ها، منطقه ایالات متحده و کانادا بهترین منطقه در جهان برای کار باقی مانده است. با وجود اینکه کارمندان در منطقه ایالات متحده و کانادا یکی از نگران‌ترین و پراسترس‌ترین کارمندان در جهان هستند، این منطقه بیشترین تعداد کارمندان را دارد. منطقه ایالات متحده و کانادا رتبه دو برای رفاه و رتبه دو برای بزرگ‌ترین افزایش رفاه در سال 2021 است. کمی بیش از نیمی از کارمندان می‌گویند که با درآمد خانوار خود «به راحتی زندگی می‌کنند» (در مقایسه با 22 درصد در سطح جهانی)، و بازار کار در سال 2021 در منطقه ایالات متحده و کانادا در مقایسه با سایر نقاط جهان بسیار خوب بود.

ضرورت جدید

رفاه کارکنان یک ضرورت جدید در محل کار است. در سطح جهانی، تعهد و رفاه کارکنان بسیار پایین است و پتانسیل رشد عظیمی را مهار می‌کند. تعامل و رفاه با کانال‌های قدرتمندی با یکدیگر ارتباط دارند. ما اغلب به تعامل به عنوان چیزی که در محل کار رخ می‌دهد و بهزیستی به عنوان چیزی که خارج از کار اتفاق می‌افتد توجه می‌کنیم، اما تحلیل گالوپ نشان می‌دهد که این یک دوگانگی نادرست است. به هر حال نحوه تجربه افراد از کار بر زندگی آنها در خارج از محیط کار تاثیر می‌گذارد. کارمندانی که به‌طور مداوم سطوح بالایی از فرسودگی شغلی را تجربه می‌کنند، می‌گویند شغل آنها انجام مسوولیت‌های خانوادگی را دشوار می‌کند. همچنین 23 درصد بیشتر به اورژانس مراجعه می‌کنند. همچنین رفاه کلی بر زندگی در محل کار تاثیر می‌گذارد. احتمال فرسودگی شغلی مستمر در کارمندانی که در محل کار مشغول هستند اما شکوفا نیستند نسبت به کارکنانی که درگیر هستند و شکوفا می‌شوند، 61 درصد بیشتر است. هنگامی که گالوپ به داده‌های محیط کار جهانی از طریق تعامل و پیشرفت به صورت ترکیبی نگاه می‌کند، نتایج قابل توجه است. هنگامی که کارکنان درگیر و در حال پیشرفت هستند، استرس، عصبانیت و مشکلات سلامتی را به میزان قابل توجهی کمتر تجربه می‌کنند. با وجود این، در سطح جهانی، تنها 9 درصد از کارمندان در دسته شکوفا و متعهد هستند، در حالی که اکثریت (57 درصد) کارمندان جهان درگیر و موفق نیستند. سازمان‌ها باید به کل زندگی یک فرد توجه کنند، نه فقط به زمانی که او در سازمان کار می‌کند. رهبران باید اندازه‌گیری‌های رفاه را به داشبوردهای اجرایی خود اضافه کنند. این می‌تواند آنها را نسبت به علائم هشداردهنده حیاتی که در صفحات گسترده سنتی نشان داده نمی‌شوند، آگاه کند. آنها همچنین باید رفاه کارکنان را به عنوان بخشی از وعده برند کارفرما در اولویت قرار دهند. هنگامی که رهبران مسوولیت رفاه کارگران خود را بر عهده می‌گیرند، در نتیجه آن نه‌تنها سازمان‌های مولد، بلکه افراد، خانواده‌ها و جوامع شکوفا می‌شود.

اهمیت رفاه

پرسش مهم این است که چرا مدیران کسب‌وکارها باید به رفاه کارکنانشان اهمیت دهند؟ برخی از مدیران ممکن است احساس کنند همه چیز به حالت عادی بازگشته است، اما داده‌های گالوپ نشان می‌دهد که جنبه عاطفی کار بهبود نیافته است. در زیر سطوح آشکار، افراد تحت استرس و اضطراب هستند و از هر 10 کارمند، چهار نفر می‌گویند دیروز در بسیاری از ساعات روز نگرانی را تجربه کرده‌اند. اگرچه این احساسات معمولاً در یک گزارش عادی ظاهر نمی‌شوند، اما همچنان خطرات سازمانی هستند. اگر رهبران به رفاه کارمندان خود توجه نکنند، احتمالاً به دلیل فرسودگی شغلی منتج به عملکرد ضعیف و نرخ بالای ترک کار، آنها را نادیده می‌گیرند. رهبران به روش‌های زیر می‌توانند این مشکلات را کمرنگ‌تر کنند:

1- فراتر از سلامتی جسمی فکر کنید. اکثر سازمان‌های بزرگ برنامه‌های سلامت جسمانی دارند. اما این برنامه‌ها همیشه سلامت روان و روابط اجتماعی یعنی عوامل تاثیرگذار مهم بر سلامت جسمی را در نظر نمی‌گیرند. علاوه بر این، سلامت جسمانی نمی‌تواند ابعاد گسترده‌تر رفاه کلی را دربر بگیرد: رفاه اجتماعی، مالی، شغلی و گروهی.

2- برخی از شرکت‌ها ساعات کاری کمتر یا کار از راه دور را برای بهبود رفاه کارکنان اتخاذ کرده‌اند. در حالی که این اقدامات ممکن است فوایدی به همراه داشته باشند، اما حمایت مثبتی برای رفاه کلی ارائه نمی‌کنند. این حوزه‌ای است که همه شرکت‌ها بهتر است در آن رشد کنند.

3- سلامتی را در داشبورد داده خود قرار دهید. رفاه را می‌توان به روش علمی معتبر اندازه‌گیری کرد و می‌تواند با نتایج عملکرد مرتبط باشد. وقتی رهبران روی نبض سلامتی کارکنان خود انگشت بگذارند، می‌توانند نقاط مهم بالقوه را شناسایی کنند، بهترین شیوه‌ها را کشف و تایید کنند که ابتکارات رفاه در واقع تفاوت ایجاد می‌کند.

4- مراقبت از کارکنان را به بخشی دائمی از فرهنگ خود تبدیل کنید. مشارکت کارکنان در ایالات متحده در آغاز همه‌گیری، زمانی که کارفرمایان تصمیم به برقراری ارتباط، گوش دادن و ارائه پشتیبانی و انعطاف‌پذیری به کارگران گرفتند، افزایش یافت. از آن زمان، درصد کارمندانی که احساس می‌کنند کارفرمایشان به سلامت آنها اهمیت می‌دهد به شدت کاهش یافته است. پیامدها فراتر از فقدان احساسات گرم است و شامل مشارکت کمتر، فرسودگی شغلی بیشتر و کارمندان بیشتری هستند که به دنبال فرصت‌های شغلی جدید در محل‌های دیگر هستند. در مقابل، تحقیقات گالوپ نشان داده است تیم‌هایی که احساس می‌کنند سازمانشان به رفاه آنها اهمیت می‌دهد، به تعامل با مشتری، سودآوری و بهره‌وری بالاتر و گردش مالی بیشتر دست پیدا کرده و با حوادث ایمنی کمتری روبه‌رو می‌شوند. از بین همه درس‌هایی که از همه‌گیری گرفته شده است، این یکی باید در صدر فهرست باشد و آن این است که رفاه کارکنان برای سلامت سازمانی بسیار مهم است. سازمان‌ها بدون آن نمی‌توانند به‌طور موثر عمل کنند، چه رسد به اینکه با کارگرانی که در حال تلاش هستند و رنج می‌برند، سازگار شوند، رقابت کنند و پیروز شوند. رفاه کارکنان خطر و فرصتی است که رهبران نمی‌توانند از آن چشم‌پوشی کنند.

حل مشکلات

محیط کار مشکلات زیادی دارد. چگونه آنها را حل کنیم؟ بهبود زندگی در محل کار، علم موشکی نیست، اما جهان به استعمار مریخ نزدیک‌تر است تا درست کردن محل‌های کار نامناسب دنیا. مدیران به ظاهر باهوش فکر می‌کنند که راه‌حل دارند. آنها با استفاده از معیارهای زیست‌محیطی، اجتماعی و حاکمیتی (ESG)، شرکت‌ها را تشویق می‌کنند تا در مورد تاثیر خود بر همه چیز از محیط زیست گرفته تا نیروی کار خود گزارش دهند. اما وقتی نوبت به نیروی کار می‌رسد، بیشتر گزارش‌های ESG صرفاً روی دستمزد و جمعیت‌شناسی تمرکز می‌کنند. اینها حیاتی هستند، اما چگونه بفهمیم که با کارگران محترمانه رفتار می‌شود؟ یا احساس اهمیت می‌کنند؟ راه‌حل واقعی به همین سادگی است: رهبران بهتر در محل کار. مدیران باید شنوندگان، مربیان و همکاران بهتری باشند. مدیران عالی به همکاران کمک می‌کنند یاد بگیرند و رشد کنند، همکاران خود را به خاطر انجام کارهای عالی بشناسند و به آنها احساس اهمیت دهند. در چنین محیط‌هایی، نیروی کار رشد می‌کنند. برای 79 درصد از نیروی کار، این نوع محیط کار ممکن است مانند یک رویا به نظر برسد، اما برای 21 درصد از آنها، این یک واقعیت است. 95 درصد از افرادی که در محل کار موفق هستند، گزارش می‌دهند که در طول روز با آنها محترمانه رفتار می‌شود و 87 درصد گزارش می‌دهند که زیاد لبخند می‌زنند و می‌خندند.