انجمن حمایت از کودکان پناهنده برای کودکان افغان مدرسه برپا کرد
بچه‌های مدرسه شورآباد
کودکان افغان در منطقه شورآباد شهرری صاحب مدرسه شده‌اند. ۷۰۰ دانش‌آموز مهاجر که برگه هویت هم ندارند. این امکان را یکی از انجمن‌های فعال در حوزه حمایت از زنان و کودکان پناهنده با همکاری یونیسف فراهم کرده است.
کودکان افغان در منطقه شورآباد شهرری صاحب مدرسه شده‌اند. 700 دانش‌آموز مهاجر که برگه هویت هم ندارند. این امکان را یکی از انجمن‌های فعال در حوزه حمایت از زنان و کودکان پناهنده با همکاری یونیسف فراهم کرده است. بر اساس آنچه خبرگزاری ایرنا منتشر کرده است، این 700 کودک تنها دو درصد از کل دانش‌آموزان اتباع خارجی بازمانده از تحصیل را تشکیل می‌دهند و هنوز جمعیت بزرگی از کودکان مهاجر غیرقانونی از تحصیل در مدارس ایران محروم هستند. به گفته فعالان حمایت از حقوق کودکان، دستور مقام معظم رهبری، مبنی بر رفع محرومیت تحصیل از کودکان افغان که حتی به صورت غیرقانونی وارد ایران شده‌اند، گشایش بزرگی در ثبت‌نام آنها ایجاد کرده است. اما اکنون که حدود یک ماه از آغاز سال تحصیلی سپری شده، از شهرهای دور و نزدیک خبر می‌رسد که به دلیل مهیا نبودن ساز و کارهای اجرای این فرمان و نیز به دلیل برخوردهای سلیقه‌ای مدیران نظام آموزشی بخشی از کودکان افغان در سال تحصیلی جاری از تحصیل بازمانده‌اند. کارشناسان بر این عقیده‌اند که همزیستی دو ملیت در کلاس‌های درس، نیازمند تعریف ساز و کارهایی نظیر اختصاص بودجه و آموزش کادر نظام آموزشی است تا آنان این
همزیستی را مورد مراقبت قرار دهند. به گفته طاهره پژوهش، عضو هیات‌مدیره انجمن حمایت از حقوق کودکان، ثبت‌نام کودکان افغان در سال تحصیلی 1395-1394 با چند مانع رو‌به‌رو شده است؛ به دلیل آنکه بسیاری از این کودکان فاقد شناسنامه هستند، سن آنان به درستی در برگه هویت صادره از وزارت کشور درج نشده و مدارس ایران به بهانه نداشتن اطلاعات دقیق از سن کودک از ثبت‌نام آنها سر باز زده است. در عین حال وجه درخواستی از والدین این کودکان برای ثبت‌نام 210 هزار تومان بوده است که با احتساب هزینه کتاب و پوشاک به 300 هزار تومان رسیده است و خانواده‌های کم‌بضاعت افغان به دلیل برخورد با این مانع از ثبت‌نام کودکان خود در مدارس امتناع کرده‌اند. در عین حال بسیاری از والدین به دلیل ترس از شناسایی شدن از مراجعه برای دریافت برگه هویت و ثبت‌نام فرزندان‌شان انصراف داده‌اند. برخی از کودکان افغان که در زمره کودکان کار قرار می‌گیرند به دلیل ساعات طولانی کار، عطای نشستن پشت میز و نیمکت مدرسه را به لقایش می‌بخشند. به همین سبب فعالان اجتماعی نیز بیکار ننشسته‌اند و برای سوادآموزی به این کودکان در ناصرخسرو و منطقه شوش مراکزی را راه‌اندازی کرده و در
ساعات محدودی از روز آنان را تحت آموزش قرار می‌دهند. کنشگران اجتماعی فعال در این حوزه، اگرچه آموزش کودکان بازمانده از تحصیل را در حیطه ماموریت‌ها و وظایف دولت می‌دانند اما به دلیل غفلت نهادهای دولتی از این موضوع، آستین‌ها را بالا زده و برای این کودکان، مدرسه هم بر پا می‌کنند.
دیدگاه تان را بنویسید