تاریخ انتشار:
ایران در هفته‌ای که گذشت
رفیق‌دوست: بهزاد نبوی مخالف جنگ بود
پاسخ معین به روایت‌های قالیباف
با توجه به نزدیکی به روزهای انتخابات سیمای جمهوری اسلامی ایران در روزهای اخیر برنامه‌های سیاسی و مناظره‌ای خود را افزایش داده است.
با توجه به نزدیکی به روزهای انتخابات سیمای جمهوری اسلامی ایران در روزهای اخیر برنامه‌های سیاسی و مناظره‌ای خود را افزایش داده است. در این برنامه‌ها به ویژه آن بخش‌هایی که به تاریخ انقلاب و نظام جمهوری اسلامی باز می‌گردد شاهد بیان اطلاعات درخور و قابل توجهی هستیم که به وسیله آنها می‌توان ارزیابی دقیق‌تری از مناسبات سیاسی این سه دهه به دست آورد. در هفته گذشته محسن رفیق‌دوست رئیس اسبق بنیاد مستضعفان به تلویزیون آمد و در برنامه «شناسنامه» به تحلیل مسائل مختلف پرداخت. وی در این برنامه با اشاره به ناآرامی‌های سال 1388 اعلام کرد: «... من هم مثل استادم آقای عسگر‌اولادی، آقای کروبی و آقای موسوی را جزو سران فتنه نمی‌دانم که از قبل به فکر براندازی نظام بوده‌اند.» وی در ادامه به خاطرات خود از دوران جنگ پرداخت و گفت: «... من یک روز خودم به کمیسیون دفاع رفتم و گفتم این کت‌و‌شلواری که درحال دوخت آن هستید، فقط به قامت من می‌آید و سپاه برای وزارت، به جز من کاندیدایی نخواهد داشت؛ لذا نظرات خودم را در مورد ساختار وزارت سپاه بیان کردم که خیلی از موارد مورد موافقت کمیسیون دفاع قرار گرفت.»
رفیق‌دوست با بیان اینکه قرار بود نخست‌وزیر، وزیر سپاه را معرفی کند و آیت‌الله خامنه‌ای (رئیس‌جمهور وقت) او را تایید کند، افزود: «از تایید آقا مطمئن بودم اما در مورد موسوی اطمینان نداشتم. وقتی تشکیل وزارت سپاه در مجلس به تصویب رسید و قرار شد نخست‌وزیر، وزیر مربوطه را معرفی کند، آقای موسوی به هر دلیلی گفتند هر کسی بیاید به جز رفیق‌دوست! ایشان خیلی‌ها را معرفی کرد اما کاندیدای سپاه بنده بودم... یک دسته از وزرای دولت آقای موسوی مثل آقای بهزاد نبوی، مخالف جنگ بودند و آقای نخست‌وزیر خیلی تحت تاثیر این افراد بود. بعد از اینکه سپاه تازه در حال جان گرفتن بود، اولین وسیله نقلیه آن ماشین‌های تویوتا بود. بعد از مدتی تصمیم گرفتیم ماشین‌های تازه‌ای وارد سپاه کنیم. با صحبت‌هایی که داشتیم تصمیم گرفتیم بنز 511 را وارد سیستم سپاه کنیم و قرار شد من پنج هزار دستگاه از این اتومبیل را وارد جبهه‌ها کنم. خاور پولی که از ما برای جابه‌جایی ماشین‌ها می‌خواست حدود 67 هزار مارک بود. من رفتم و از طریق یک کارخانه واسطه با حدود 49 هزار مارک این موضوع را حل کردم. اما قانون کشور این‌طور حکم می‌کرد که اگر می‌خواستیم این ماشین‌ها را وارد کنیم، باید مهر عدم ساخت وزارت صنایع سنگین روی آن بخورد. من نامه‌ای به نخست‌وزیر نوشتم و شرایط را برای او شرح دادم و از ایشان درخواست کردم که موافقت کنند تا ما این ماشین‌ها را بدون مهر وزارت صنایع سنگین وارد کشور کنیم. ایشان نامه را به مشاور نظامی‌شان یعنی سرهنگ شیرازیون دادند و ایشان زیر نامه بنده تایید کردند که این کار توسط وزارت سپاه انجام شود اما با وجود این باز هم آقای نخست‌وزیر گفتند این کار باید توسط وزارت صنایع سنگین انجام شود... قبل از عملیات کربلای چهار، مهماتی که از ما می‌خواستند چیزی نزدیک به سه میلیارد دلار هزینه در پی داشت. این در شرایطی بود که ما در شرایط خوبی نبودیم و برای این کار چیزی حدود 400 میلیون دلار بودجه در اختیار داشتیم. در نهایت تصمیم گرفتیم همان حجم مهمات را با بودجه‌ای که در اختیار داشتیم در داخل کشور بسازیم. من این موضوع را در دولت مطرح کردم که می‌خواهم با همان 400 میلیون دلار بودجه‌ای که در اختیار داریم، با استفاده از امکانات کشور، 12 میلیون گلوله خمپاره و توپی که مورد نیاز عملیات کربلای چهار است را بسازیم. بعد از این بود که آقای بهزاد نبوی نوشتند خدایا در هیات دولت شعور را جایگزین شعار بفرما! آمین.» رفیق‌دوست در بخش دیگری از این برنامه از پایان جنگ ابراز نارضایتی کرد و گفت: «یکی از کسانی که طرفدار ادامه جنگ بعد از آزادی خرمشهر بود، من بودم. دلیلم هم این بود که درست است یک قطعه اسم و رسم‌دار از کشور را آزاد کرده‌ایم، اما اتفاق خاصی نیفتاده! اگر آن روز آتش‌بس را قبول می‌کردیم، دشمن با توجه به شناختی که از نقاط ضعف و قدرت ما پیدا کرده بود، شش ماه دیگر دوباره به ما حمله می‌کرد. اما در مقابل اکثر وزرایی که در کابینه بودند به این موضوع اعتقاد داشتند که ما باید بعد از آزادسازی خرمشهر، آتش‌بس را قبول می‌کردیم... یک روز فرمانده جنگ من را خواست و گفت دولت شعار جنگ می‌دهد اما درگیر جنگ نمی‌شود. در نهایت ستاد جدید تشکیل شد و آقای نخست‌وزیر رئیس این ستاد شدند و آقای بهزاد نبوی به عنوان مسوول لجستیک و آقای خاتمی به عنوان مسوول تبلیغات ستاد مشغول فعالیت شدند. این ستاد از مسوولان جنگ سوال می‌کند که چه چیزی احتیاج دارید؟ فرمانده سپاه وقت، به رئیس ستاد فرماندهی کل قوا نامه‌ای می‌نویسد و در آن احتیاجات جنگ را می‌نویسد. آقایان این نامه را خدمت امام می‌برند و عرض می‌کنند ما این اقلام را نمی‌توانیم تهیه کنیم. امام هم مجبور شدند قبول کنند و آتش‌بس را بپذیرند.»
پاسخ معین به روایت‌های قالیباف
در چند روز اخیر کمپین محمدباقر قالیباف با انتشار بعضی از سخنرانی‌های خصوصی او با مشکلات زیادی دست‌به‌گریبان بوده است. بهار در گزارشی به این مساله پرداخته و می‌نویسد: در دو هفته اخیر اظهارات متناقضی از محمدباقر قالیباف منتشر شده است. او یک‌بار در جمع دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف مدعی شد: «در حوادث سال 1382 که سالگرد کوی دانشگاه بود، دولت اصلاحات خیلی بدتر از حد تصور با دانشجویان رفتار کرد. در آن زمان در جلسه شورای امنیت کشور که مسوولان وزارت کشور و وزارت علوم هم حضور داشتند در بحث حوادث خوابگاه کوی دانشگاه به بنده اجازه برخورد و تیراندازی دادند اما من قبول نکردم.» البته پس از انتشار این مطالب گویا ستاد انتخاباتی قالیباف اعلام کرده است تمامی صحبت‌های فرمانده اسبق نیروی انتظامی منتشر نشده و به زودی متن کامل آنها منتشر می‌شود. اما پس از انتشار سخنرانی دانشگاه شریف، سخنرانی دیگری از شهردار تهران منتشر شد که در تناقض با اظهارات قبلی او بود. قالیباف در جمع بسیجیان می‌گوید «در سال 1382 و بعد از به آتش کشیده شدن کوی دانشگاه و حادثه طرشت، در جلسه شورای امنیت کشور حاضر می‌شود و با صحبت‌های تند خود اعضای جلسه را تهدید می‌کند که هرکس بخواهد بیاید توی کوی و این کارها را انجام بدهد، او به عنوان فرمانده ناجا، آنها را له خواهد کرد». قالیباف در سخنان خود از «مخالفت معین و ظریفیان با پیشنهاد او در آن جلسه خبر می‌دهد و تاکید می‌کند با برخورد تند وی، موفق می‌شود مجوز حضور نظامی و تیراندازی برای ناجا را در کوی دانشگاه از شورای امنیت کشور بگیرد». در همین راستا فیلمی نیز از این سخنرانی منتشر شده که تاکنون تکذیب نشده است. مصطفی معین وزیر علوم دولت اصلاحات در ارتباط با اظهارات قالیباف تاکید کرد: «سردار قالیباف فرمانده سابق نیروی انتظامی و کاندیدای امروز ریاست‌جمهوری در ارتباط با وقایع کوی دانشگاه در سال 1378 و تنش‌های دانشجویی سال 1382 سخنانی ضدونقیض همراه با تهدید و اتهام بر زبان رانده‌اند. خوشبختانه دیدگاه‌ها، مواضع و عملکرد مسوولان در هر زمان روشن، در دسترس و قابل بررسی است و نیازی نیست که به هر حرف و ادعای نادرستی پاسخ داده شود... مشفقانه به ایشان و دیگر نامزدهای انتخاباتی توصیه می‌شود که حتی اگر سیاست و قدرت را هدف بدانند، باز هم به نفع خودشان و جامعه نیست که از هر روش غیرمنصفانه‌ای برای پیروزی بهره‌گیری کنند.» غلام‌رضا ظریفیان معاون دانشجویی وزارت علوم دولت اصلاحات نیز در ارتباط با اظهارات محمدباقر قالیباف گفت: «باید رعایت انصاف را کرد. بحث اخلاق مهم‌تر از سیاست است. با انصاف می‌گویم در دوره فرماندهی نیروی انتظامی قالیباف برخوردها بهتر بود. برای همین به آقای قالیباف می‌گویم اخلاق بهتر از هر چیز دیگری است... در واقع از آقای قالیباف دو سخنرانی پخش شده که در تعارض با یکدیگر است. مطالبی که ایشان گفته‌اند یکی در فضای بسیجی که تلاش کرده‌اند خود را یک حزب‌اللهی دوآتیشه نشان دهد و در جای دیگر خود را اصلاح‌طلب‌تر از هر اصلاح‌طلب بیشتر کالای تبلیغاتی است... واقعیت امر این است که گزارش وقایع کوی وجود دارد. کارنامه آن زمان برخوردها با دانشجویان خصوصاً آقای معین در واقعه کوی ثبت شده است. آقای معین سال 1378 از رفتار صورت گرفته با دانشجویان ناراحت شد و حتی استعفا داد و کنار دانشجویان قرار گرفت. فضای فکری اصلاح‌طلبان با دانشجویان روشن است... در سال 1382 ده‌ها جلسه تشکیل شد که آقایان معین، پزشکیان، موسوی‌لاری و یونسی بودند، در آن جلسات تمام تلاش این بود که حادثه کوی دانشگاه تکرار نشود. هم وزارت علوم و هم وزارت بهداشت تمام تلاش خود را در این باره کردند. اینکه فردی مسوول اعلام کند کسانی که خود متولی دانشگاه هستند اجازه داده‌اند تا با نیروهای نظامی وارد دانشگاه شوند با عملکرد وزارت بهداشت و علوم در تعارض است... بیان صدور مجوز از سوی وزارت علوم یا کشور به آقای قالیباف برای ورود به خوابگاه دانشجویان جرم بزرگی است. آقای معین در سال 1378 برای همین رفتار استعفا داد بعد خود بیاید چند سال بعد برای ورود نیروی انتظامی به کوی دانشگاه مجوز صادر کند، حرف کاملاً بی‌پایه و اساسی است.»
گذشت یکی از شاکیان از مرتضوی
با اینکه قرار بود هفته گذشته دادگاه متهمان جنایت کهریزک به پایان برسد، اما شواهد حاکی از آن است که این دادگاه به این زودی‌ها به پایان نمی‌رسد. هفته گذشته دادگاه شاهد یک تحول مهم بود. به گزارش اعتماد: «... شوک دهمین نشست، نه خاتمه نیافتن دادگاه، که خبر انصراف خانواده مرحوم امیر جوادی‌فر از شکایت‌شان علیه مرتضوی بود. رضایتی که مرتضوی با برگزار کردن یک جلسه خصوصی آن را گرفته و حتی وکیل خانواده جوادی‌فر از انصراف شکایت موکلش در دادگاه خبردار شده است. با این حال به گفته صالح نیکبخت موکلش پس از گفت‌وگو با مرتضوی اعلام کرده تنها درباره اتهام معاونت در قتل از شکایت خود صرف‌نظر خواهد کرد. این اتهامی است که کیفرخواست آن برای شکایت خانواده کامرانی در دادگاه «جنایت کهریزک» مطرح شد.» با این اوصاف باید منتظر ماند و دید سایر شکات هم از پیگیری اتهامات مرتضوی می‌گذرند یا اینکه سایه شمشیر عدالت هنوز روی سر قاضی سابق باقی خواهد ماند.
رفیق‌دوست با بیان اینکه قرار بود نخست‌وزیر، وزیر سپاه را معرفی کند و آیت‌الله خامنه‌ای (رئیس‌جمهور وقت) او را تایید کند، افزود: «از تایید آقا مطمئن بودم اما در مورد موسوی اطمینان نداشتم. وقتی تشکیل وزارت سپاه در مجلس به تصویب رسید و قرار شد نخست‌وزیر، وزیر مربوطه را معرفی کند، آقای موسوی به هر دلیلی گفتند هر کسی بیاید به جز رفیق‌دوست! ایشان خیلی‌ها را معرفی کرد اما کاندیدای سپاه بنده بودم... یک دسته از وزرای دولت آقای موسوی مثل آقای بهزاد نبوی، مخالف جنگ بودند و آقای نخست‌وزیر خیلی تحت تاثیر این افراد بود. بعد از اینکه سپاه تازه در حال جان گرفتن بود، اولین وسیله نقلیه آن ماشین‌های تویوتا بود. بعد از مدتی تصمیم گرفتیم ماشین‌های تازه‌ای وارد سپاه کنیم. با صحبت‌هایی که داشتیم تصمیم گرفتیم بنز 511 را وارد سیستم سپاه کنیم و قرار شد من پنج هزار دستگاه از این اتومبیل را وارد جبهه‌ها کنم. خاور پولی که از ما برای جابه‌جایی ماشین‌ها می‌خواست حدود 67 هزار مارک بود. من رفتم و از طریق یک کارخانه واسطه با حدود 49 هزار مارک این موضوع را حل کردم. اما قانون کشور این‌طور حکم می‌کرد که اگر می‌خواستیم این ماشین‌ها را وارد کنیم، باید مهر عدم ساخت وزارت صنایع سنگین روی آن بخورد. من نامه‌ای به نخست‌وزیر نوشتم و شرایط را برای او شرح دادم و از ایشان درخواست کردم که موافقت کنند تا ما این ماشین‌ها را بدون مهر وزارت صنایع سنگین وارد کشور کنیم. ایشان نامه را به مشاور نظامی‌شان یعنی سرهنگ شیرازیون دادند و ایشان زیر نامه بنده تایید کردند که این کار توسط وزارت سپاه انجام شود اما با وجود این باز هم آقای نخست‌وزیر گفتند این کار باید توسط وزارت صنایع سنگین انجام شود... قبل از عملیات کربلای چهار، مهماتی که از ما می‌خواستند چیزی نزدیک به سه میلیارد دلار هزینه در پی داشت. این در شرایطی بود که ما در شرایط خوبی نبودیم و برای این کار چیزی حدود 400 میلیون دلار بودجه در اختیار داشتیم. در نهایت تصمیم گرفتیم همان حجم مهمات را با بودجه‌ای که در اختیار داشتیم در داخل کشور بسازیم. من این موضوع را در دولت مطرح کردم که می‌خواهم با همان 400 میلیون دلار بودجه‌ای که در اختیار داریم، با استفاده از امکانات کشور، 12 میلیون گلوله خمپاره و توپی که مورد نیاز عملیات کربلای چهار است را بسازیم. بعد از این بود که آقای بهزاد نبوی نوشتند خدایا در هیات دولت شعور را جایگزین شعار بفرما! آمین.» رفیق‌دوست در بخش دیگری از این برنامه از پایان جنگ ابراز نارضایتی کرد و گفت: «یکی از کسانی که طرفدار ادامه جنگ بعد از آزادی خرمشهر بود، من بودم. دلیلم هم این بود که درست است یک قطعه اسم و رسم‌دار از کشور را آزاد کرده‌ایم، اما اتفاق خاصی نیفتاده! اگر آن روز آتش‌بس را قبول می‌کردیم، دشمن با توجه به شناختی که از نقاط ضعف و قدرت ما پیدا کرده بود، شش ماه دیگر دوباره به ما حمله می‌کرد. اما در مقابل اکثر وزرایی که در کابینه بودند به این موضوع اعتقاد داشتند که ما باید بعد از آزادسازی خرمشهر، آتش‌بس را قبول می‌کردیم... یک روز فرمانده جنگ من را خواست و گفت دولت شعار جنگ می‌دهد اما درگیر جنگ نمی‌شود. در نهایت ستاد جدید تشکیل شد و آقای نخست‌وزیر رئیس این ستاد شدند و آقای بهزاد نبوی به عنوان مسوول لجستیک و آقای خاتمی به عنوان مسوول تبلیغات ستاد مشغول فعالیت شدند. این ستاد از مسوولان جنگ سوال می‌کند که چه چیزی احتیاج دارید؟ فرمانده سپاه وقت، به رئیس ستاد فرماندهی کل قوا نامه‌ای می‌نویسد و در آن احتیاجات جنگ را می‌نویسد. آقایان این نامه را خدمت امام می‌برند و عرض می‌کنند ما این اقلام را نمی‌توانیم تهیه کنیم. امام هم مجبور شدند قبول کنند و آتش‌بس را بپذیرند.»
پاسخ معین به روایت‌های قالیباف
در چند روز اخیر کمپین محمدباقر قالیباف با انتشار بعضی از سخنرانی‌های خصوصی او با مشکلات زیادی دست‌به‌گریبان بوده است. بهار در گزارشی به این مساله پرداخته و می‌نویسد: در دو هفته اخیر اظهارات متناقضی از محمدباقر قالیباف منتشر شده است. او یک‌بار در جمع دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف مدعی شد: «در حوادث سال 1382 که سالگرد کوی دانشگاه بود، دولت اصلاحات خیلی بدتر از حد تصور با دانشجویان رفتار کرد. در آن زمان در جلسه شورای امنیت کشور که مسوولان وزارت کشور و وزارت علوم هم حضور داشتند در بحث حوادث خوابگاه کوی دانشگاه به بنده اجازه برخورد و تیراندازی دادند اما من قبول نکردم.» البته پس از انتشار این مطالب گویا ستاد انتخاباتی قالیباف اعلام کرده است تمامی صحبت‌های فرمانده اسبق نیروی انتظامی منتشر نشده و به زودی متن کامل آنها منتشر می‌شود. اما پس از انتشار سخنرانی دانشگاه شریف، سخنرانی دیگری از شهردار تهران منتشر شد که در تناقض با اظهارات قبلی او بود. قالیباف در جمع بسیجیان می‌گوید «در سال 1382 و بعد از به آتش کشیده شدن کوی دانشگاه و حادثه طرشت، در جلسه شورای امنیت کشور حاضر می‌شود و با صحبت‌های تند خود اعضای جلسه را تهدید می‌کند که هرکس بخواهد بیاید توی کوی و این کارها را انجام بدهد، او به عنوان فرمانده ناجا، آنها را له خواهد کرد». قالیباف در سخنان خود از «مخالفت معین و ظریفیان با پیشنهاد او در آن جلسه خبر می‌دهد و تاکید می‌کند با برخورد تند وی، موفق می‌شود مجوز حضور نظامی و تیراندازی برای ناجا را در کوی دانشگاه از شورای امنیت کشور بگیرد». در همین راستا فیلمی نیز از این سخنرانی منتشر شده که تاکنون تکذیب نشده است. مصطفی معین وزیر علوم دولت اصلاحات در ارتباط با اظهارات قالیباف تاکید کرد: «سردار قالیباف فرمانده سابق نیروی انتظامی و کاندیدای امروز ریاست‌جمهوری در ارتباط با وقایع کوی دانشگاه در سال 1378 و تنش‌های دانشجویی سال 1382 سخنانی ضدونقیض همراه با تهدید و اتهام بر زبان رانده‌اند. خوشبختانه دیدگاه‌ها، مواضع و عملکرد مسوولان در هر زمان روشن، در دسترس و قابل بررسی است و نیازی نیست که به هر حرف و ادعای نادرستی پاسخ داده شود... مشفقانه به ایشان و دیگر نامزدهای انتخاباتی توصیه می‌شود که حتی اگر سیاست و قدرت را هدف بدانند، باز هم به نفع خودشان و جامعه نیست که از هر روش غیرمنصفانه‌ای برای پیروزی بهره‌گیری کنند.» غلام‌رضا ظریفیان معاون دانشجویی وزارت علوم دولت اصلاحات نیز در ارتباط با اظهارات محمدباقر قالیباف گفت: «باید رعایت انصاف را کرد. بحث اخلاق مهم‌تر از سیاست است. با انصاف می‌گویم در دوره فرماندهی نیروی انتظامی قالیباف برخوردها بهتر بود. برای همین به آقای قالیباف می‌گویم اخلاق بهتر از هر چیز دیگری است... در واقع از آقای قالیباف دو سخنرانی پخش شده که در تعارض با یکدیگر است. مطالبی که ایشان گفته‌اند یکی در فضای بسیجی که تلاش کرده‌اند خود را یک حزب‌اللهی دوآتیشه نشان دهد و در جای دیگر خود را اصلاح‌طلب‌تر از هر اصلاح‌طلب بیشتر کالای تبلیغاتی است... واقعیت امر این است که گزارش وقایع کوی وجود دارد. کارنامه آن زمان برخوردها با دانشجویان خصوصاً آقای معین در واقعه کوی ثبت شده است. آقای معین سال 1378 از رفتار صورت گرفته با دانشجویان ناراحت شد و حتی استعفا داد و کنار دانشجویان قرار گرفت. فضای فکری اصلاح‌طلبان با دانشجویان روشن است... در سال 1382 ده‌ها جلسه تشکیل شد که آقایان معین، پزشکیان، موسوی‌لاری و یونسی بودند، در آن جلسات تمام تلاش این بود که حادثه کوی دانشگاه تکرار نشود. هم وزارت علوم و هم وزارت بهداشت تمام تلاش خود را در این باره کردند. اینکه فردی مسوول اعلام کند کسانی که خود متولی دانشگاه هستند اجازه داده‌اند تا با نیروهای نظامی وارد دانشگاه شوند با عملکرد وزارت بهداشت و علوم در تعارض است... بیان صدور مجوز از سوی وزارت علوم یا کشور به آقای قالیباف برای ورود به خوابگاه دانشجویان جرم بزرگی است. آقای معین در سال 1378 برای همین رفتار استعفا داد بعد خود بیاید چند سال بعد برای ورود نیروی انتظامی به کوی دانشگاه مجوز صادر کند، حرف کاملاً بی‌پایه و اساسی است.»
گذشت یکی از شاکیان از مرتضوی
با اینکه قرار بود هفته گذشته دادگاه متهمان جنایت کهریزک به پایان برسد، اما شواهد حاکی از آن است که این دادگاه به این زودی‌ها به پایان نمی‌رسد. هفته گذشته دادگاه شاهد یک تحول مهم بود. به گزارش اعتماد: «... شوک دهمین نشست، نه خاتمه نیافتن دادگاه، که خبر انصراف خانواده مرحوم امیر جوادی‌فر از شکایت‌شان علیه مرتضوی بود. رضایتی که مرتضوی با برگزار کردن یک جلسه خصوصی آن را گرفته و حتی وکیل خانواده جوادی‌فر از انصراف شکایت موکلش در دادگاه خبردار شده است. با این حال به گفته صالح نیکبخت موکلش پس از گفت‌وگو با مرتضوی اعلام کرده تنها درباره اتهام معاونت در قتل از شکایت خود صرف‌نظر خواهد کرد. این اتهامی است که کیفرخواست آن برای شکایت خانواده کامرانی در دادگاه «جنایت کهریزک» مطرح شد.» با این اوصاف باید منتظر ماند و دید سایر شکات هم از پیگیری اتهامات مرتضوی می‌گذرند یا اینکه سایه شمشیر عدالت هنوز روی سر قاضی سابق باقی خواهد ماند.
دیدگاه تان را بنویسید