وداع با پایتخت

چند سالی است که روزمره در تهران با مشکلاتی جدی مواجه شده است. تشدید مشکلات اقتصادی که البته در همه کشور فراگیر است، در تهران فشاری دوچندان به پایتخت‌نشینان وارد کرده و هزینه زندگی را بسیار بالا برده است. به‌طوری‌که در چند سال اخیر صحبت‌های زیادی مبنی‌بر کوچ شهروندان، غالباً به دلیل جهش هزینه مسکن، به مناطق حاشیه‌ای و شهرهای اطراف و حتی خارج از استان تهران در رسانه‌ها و محافل عمومی شنیده می‌شود. افزایش هزینه زندگی، ترافیک شدید به‌ویژه در نیمه دوم سال که مدارس و دانشگاه‌ها باز است، افزایش آلودگی هوا در فراگیری آن در همه ایام سال، عدم توسعه متناسب خدمات شهری مانند حمل‌ونقل عمومی یا تامین کالای عمومی مانند امنیت، برق و آب همه در کاهش انگیزه برای زندگی در پایتخت موثر بوده است. وقوع جنگ با اسرائیل و تهاجم این رژیم به کشورمان که پایتخت هدف اصلی‌اش بود، بیش از گذشته باعث شد تا تمایل مردم نسبت به ادامه زندگی در تهران کاهش یابد و برخی به فکر کوچ به شهرهای دیگر که جمعیت کمتر و آرامش بیشتری دارد، بیفتند.

اگرچه در دولت‌های مختلف بارها مسئله انتقال پایتخت از تهران مطرح شده و حتی زمانی انتقال برخی سازمان‌ها به دیگر شهرها نیز اجرایی شد اما در عمل توفیقی حاصل نشد و رفته‌ها مجدد برگشتند. با‌این‌حال مشخص است که با تداوم روند کنونی، تهران به شهری با کیفیت بسیار پایین زندگی تبدیل خواهد شد که عملاً جز اجبار، مانند شغل یا پیوندهای خانوادگی، عامل دیگری برای تداوم زندگی در آن وجود نخواهد داشت.