ملت تحسین‌برانگیز
کشور سال نشریه اکونومیست
بیشتر کشورها در اکثر سال‌ها به روش‌های مختلفی پیشرفت می‌کنند اما در سال 2020 مرگ‌های زودهنگام و انقباض اقتصادی به یک امر عادی جدید تبدیل شد و اکثر کشورها تلاش کردند تا از بدترین حالت دوری کنند. بنابراین فهرست کوتاه ما از کشورهایی که بیشترین پیشرفت را داشتند شامل آنهایی می‌شود که موفق شدند از واپس‌گرایی شدید دور بمانند.
کسی نمی‌گوید که در سال 2020 زندگی در نیوزیلند از سال 2019 بهتر بود اما این کشور توانست ویروس کرونا را مهار کند. وقتی فقط صد مورد ابتلا پیدا شد نخست‌وزیر جاسیندا آردن مرزها را بست، کشور را به قرنطینه برد و از تیم پنج میلیون‌نفری خود (کل جمعیت کشور) خواست نسبت به هم مهربان باشند. فقط 25 نفر جان خود را از دست دادند و زندگی کم‌و‌بیش به حالت عادی بازگشت. در پایان فصل بازی‌های راگبی ورزشگاه‌ها مملو از تماشاگر بودند. خانم آردن با اکثریت آرا مجدداً انتخاب شد. رویدادی که در این کشور سابقه نداشت.
تایوان با فقط هفت مورد تلفات انسانی و عملکرد اقتصادی بسیار قدرتمندتر چهره موفقی از خود به نمایش گذاشت. فعلاً این موضوع را که آیا تایوان یک کشور است یا باید آن را یک قلمرو حاکم بر خویش بنامیم کنار می‌گذاریم. تایوان توانست بدون تعطیل کردن مدارس، فروشگاه‌ها یا رستوران‌ها و با اعمال کمترین قرنطینه ویروس کرونا را مهار کند. اقتصاد کشور یکی از معدود اقتصادهایی است که انتظار می‌رود در سال 2020 رشد مثبت داشته باشند. همچنین این کشور شجاعت بی‌نظیری به خرج داد و در مقابل تهدیدهای بی‌پایان پکن کوتاه نیامد. دولت چین اغلب می‌گوید که تایوان باید دوباره به سرزمین اصلی بپیوندد. چین بارها و بارها کشتی‌های جنگی و جت‌های جنگنده خود را به نزدیکی تایوان برد. رای‌دهندگان تایوانی در ماه ژانویه به سینه نامزد ریاست‌جمهوری حامی روابط گرم‌تر با چین دست رد زدند و تسای اینگ ون (Tsai Ing-Wen) را مجدداً برگزیدند. دولت او به فعالان دموکراسی‌خواه هنگ‌کنگ پناه می‌داد. تایوان همواره به جهان یادآور می‌شود که فرهنگ چین کاملاً با دموکراسی آزادیخواه مطابقت دارد.
این دستاوردها فوق‌العاده هستند اما همه‌گیری هنوز به پایان نرسیده است و اگر بخواهیم کشوری را بر مبنای مقابله آن با کووید 19 قضاوت کنیم باید بر اشکال خاصی از حاکمیت متمرکز شویم در حالی که شرایط جغرافیایی و ژن‌ها مقایسه را دشوار می‌سازند. کشوری که جزیره باشد موضع برتری دارد. ممکن است بخشی از جمعیت در مقابل ویروس کرونا مصونیت پیدا کرده باشند. بنابراین بهتر است به دیگر داوطلبان توجه کنیم.
عملکرد ایالات متحده در پاسخ به کووید 19 تقریباً به همان بدی عملکرد بریتانیا، ایتالیا و اسپانیا بود اما عملیات سریع آن نقشی کلیدی در رسیدن به واکسن در کوتاه‌ترین زمان ایفا کرد. رای‌دهندگان آمریکایی با کنار گذاشتن دونالد ترامپ در ماه نوامبر سهم خود را در مهار یکی از آسیب‌های جهانی یعنی عوام‌گرایی اجرا کردند. تلاش‌های ترامپ برای تغییر خواسته آن رای‌دهندگان در نوع خود بی‌سابقه بود اما قضات منتخب او به قانون وفادار بودند نه به مردی که آنها را منصوب کرده بود.
رای‌دهندگان در بولیوی نیز وضعیت عادی را بازگرداندند. پس از انتخاباتی متقلبانه، سرنگونی یک رئیس‌جمهور سوسیالیست، اعتراضات خشن و انتقام‌جویانه، حکمرانی یک رئیس‌جمهور موقت نالایق، این مردم کوه‌های آند رای‌گیری مسالمت‌آمیزی را در اکتبر به اجرا گذاشتند و لویی آرکه (Luis Arce) فن‌سالار را برگزیدند. اما جایزه امسال به کشوری در جنوب آفریقا می‌رسد.
اندیشکده خانه آزادی می‌گوید بین زمان شروع همه‌گیری تا ماه سپتامبر، دموکراسی و احترام به حقوق بشر در 80 کشور افت کرد. تنها کشوری که شاهد بهبود این دو بود مالاوی است.
برای درک پیشرفت این کشور باید نگاهی به گذشته بیندازیم. در سال 2012 یک رئیس‌جمهوردرگذشت. مرگ او پنهان نگه داشته و جسدش با هواپیما برای درمان به آفریقای جنوبی فرستاده شد تا برادرش برای به‌دست گرفتن قدرت زمان بیشتری پیدا کند. آن برادر (پیتر موتاریکا) نتوانست به قدرت برسد اما دو سال بعد در انتخابات برنده شد و پس از آن برای انتخاب مجدد اقدام کرد. در انتخابات تقلب و بر روی برگه‌های رنگ قلم اصلاح (غلط‌گیر) کشیده شد. ناظران خارجی با بدبینی انتخابات را تایید کردند. مردم مالاوی اعتراضات گسترده‌ای را علیه «انتخابات غلط‌گیر» به راه انداختند. قضات مالاوی چمدان‌های حاوی پول رشوه را بازگرداندند و انتخابات را ابطال کردند. انتخابات عادلانه مجدد در ماه ژوئن آقای موتاریکا را از تخت به زیر کشید و گزینه منتخب مردم لازاروس چاکورا را به قدرت رساند. مالاوی هنوز کشوری فقیر است اما مردم آن رعایا نیستند بلکه شهروند هستند. این کشور به خاطر زنده کردن دموکراسی در منطقه‌ای خودکامه به عنوان کشور سال برگزیده می‌شود.
منبع : اکونومیست
