شیکاگوهراسی
چرا نباید با شبهعلم به مصاف علم رفت؟
مطرح شدن غیررسمی نام سیدعلی مدنیزاده بهعنوان یکی از افراد مدنظر دولت چهاردهم برای تصدی وزارت امور اقتصادی و دارایی موجب شد برخی افراد یا گروههای فکری با تندترین ادبیات به این مسئله بتازند و مدنیزاده را که دانشآموخته دانشگاههای شریف و شیکاگو و هماکنون رئیس دانشکده اقتصاد و مدیریت دانشگاه صنعتی شریف است به «مکتب شیکاگو» منتسب کنند و با کلیدواژههایی تکراری مانند «شوکدرمانی»، «گرانسازی»، «بیتوجهی به فقر و نابرابری» و... او را نهفقط گزینهای نامناسب که مدافع گران کردن همه قیمتها ازجمله ارز و بنزین نشان دهند.
این در حالی است که مدنیزاده با مدال المپیاد ریاضی و بهعنوان دانشجوی نخبه شریف به دانشکده اقتصاد شیکاگو رفت که در اغلب رتبهبندیهای جهانی جزو سه آکادمی برتر در حوزه علم اقتصاد است و 34 نفر از استادان این دانشگاه از سال 1970 تا 2024 جزو برندگان نوبل بودهاند. بخشی از سوءبرداشتهای منتقدان، که از گروههای چپگرا گرفته تا اقتصاددانان دلارزدا و طرفداران تثبیت قیمت در شرایط تورمی و حتی برخی استادان جامعهشناسی را دربر میگیرد مبتنی بر خردهروایتهای شبهعلمی از تلاش برخی از اقتصاددانان شیکاگویی مانند میلتون فریدمن و «پسران شیکاگو» است که از قضا براساس دادهها و تحلیلها عملکرد مثبتی در کنترل فقر، بهبود رشد اقتصادی و کاهش تورم و بهطور کل توسعه اقتصاد در برخی کشورها داشتهاند. با این حال برخی همچنان علاقه دارند با شمشیر چوبی شبهعلم به مصاف پسران شریفی بروند که بعد از تحصیل در معتبرترین آکادمیهای دنیا به کشور بازگشته و سودای خدمت به مردم و ایران را در سر دارند.