بریده روزنامه‌ها (اجتماعی)
ابتلا خارج از مدرسه
اعتماد نوشت: اوایل هفته جاری بود که یک خبر کوتاه از شهرستان سلسله در استان لرستان سروصدا کرد. در این خبر به نقل از سرپرست فرمانداری سلسله از ابتلای 39 دانش‌آموز این شهرستان از ابتدای بازگشایی مدارس صحبت شده بود. روابط عمومی آموزش‌وپرورش استان خیلی زود دست به کار تکذیب این خبر شد. پس از تکذیب خبر ابتلای 39 دانش‌آموز در مدرسه، دانشگاه علوم پزشکی لرستان در نشست فوری از بازرسی‌های سختگیرانه از مدارس نقاط قرمز استان خبر داد. روابط عمومی آموزش و پرورش لرستان گفت: از مناطق قرمز بازدید داشته‌ایم. حتی مدارسی که مطمئن بودیم تمامی پروتکل‌ها را رعایت می‌کنند هم شامل این بازرسی شده‌اند و اتفاقاً هیچ مورد مشکل‌داری در مناطق قرمز گزارش نشده.
صف تقاضای کاذب برای واکسن آنفلوآنزا
ایران نوشت: «موجود نیست.» این پاسخ تکراری به سوال هزاران مراجعه‌کننده برای خرید واکسن آنفلوآنزاست. همراهی ویروس‌های کرونا و آنفلوآنزا در شش‌ماهه دوم سال موجی از نگرانی را بین مردم به راه انداخته است. آمار مراجعه به داروخانه‌ها در هفته‌های گذشته بسیار بالا بود. رئیس سازمان غذا و دارو در نشست هم‌اندیشی فعالان حوزه دارو و تجهیزات پزشکی با وزیر بهداشت درباره جزئیات توزیع واکسن آنفلوآنزا گفته امسال با توجه به شرایط خاص ناشی از کرونا، تامین 5 /2 میلیون دوز واکسن را برای گروه‌های پرخطر در نظر گرفته‌اند و قرار است هفته آخر شهریور و اوایل مهر واکسن آنفلوآنزا در شبکه بهداشت برای گروه‌های پرخطر و کادر درمان به‌صورت رایگان توزیع شود.
اسمش را نبر
شرق نوشت: اگر عبارت «فهرست املاک واگذارشده شهرداری تهران» را برای سه سال گذشته جست‌وجو کنید، ده‌ها خبر و اظهارنظر به نقل از اعضای شورای شهر وجود دارد که از لزوم انتشار فهرست و اسامی این املاک و دریافت‌کنندگان آنها گفته‌اند. منظور آن دسته از املاکی است که در دوره شهردار قبل به دیگران واگذار شده و هنوز در اختیار آنهاست. نتیجه این تلاش‌ها اما چه بود؟ تقریباً هیچ. جز اینکه هر بار به شکلی دیگر این موضوع بیان می‌شود. ماجرای املاک شهرداری که به دیگران واگذار شده، اولین‌بار در سال 95 در پی ماجرای معروف به املاک نجومی خبرساز شد. املاکی که با قیمت‌هایی به مراتب ارزان‌تر از نرخ واقعی به بسیاری از افراد غالباً سیاسی واگذار شده بود.
جان معماران جوان به خانه‌های قدیمی
همشهری نوشت: در تهران کم نیستند خانه‌ها و بناهای قدیمی که قدمت برخی از آنها به بیش از 50 سال می‌رسد. بناهایی با معماری‌های منحصربه‌فرد که متعلق به افراد بنام بوده اما به دلیل نداشتن ارزش‌های مدنظر، در فهرست میراث فرهنگی شهر جای نگرفته‌اند. خانه‌هایی که این روزها بلااستفاده شده‌اند و جز دیوارهای تخریب‌شده و اتاق‌های تارعنکبوت‌بسته و درهای شکسته و گچ‌های فروریخته چیزی از آنها باقی نمانده است. اگر در گذشته این خانه‌ها نماد زیبایی یک محله بودند الان به فضاهای بی‌دفاع شهری تبدیل شده‌اند. البته این سرنوشت همه خانه‌های قدیمی و بافت فرسوده نیست. برخی از آنها به همت افراد خلاق و معماران و هنرمندان، با طرح‌های مدرن بازسازی شده و مورد استفاده قرار گرفته‌اند.
