چه کسی این همه دلار را نگه می‌دارد؟

اگر روندهای اخیر ادامه یابد، در عرض تنها چند ماه، حدود 2/1 هزار میلیارد دلار برای فدرال‌رزرو به عنوان اسکناس در گردش وجود خواهد داشت. چه کسی این همه دلار را نگه می‌دارد؟

شخصاً، من هیچ وقت از 100دلاری استفاده نمی‌کنم. بنابراین نخستین چیزی که فکر می‌کنم می‌دانم، این است که کسی که چنین اسکناس‌هایی نگه می‌دارد، یک نفر مثل من نیست؛ و اسکناس‌های 100دلاری، دلیل عمده رشد در حجم اسکناس‌ها در دو دهه اخیر بوده است. یک مقاله جدید از سوی یکی از اقتصاددان‌های فدرال‌رزرو، راث جودسون، از چندین شیوه برای این نتیجه‌گیری استفاده می‌کند که این اسکناس‌های 100دلاری، در خارج از ایالات متحده نگهداری می‌شود. یعنی جایی که پول ایالات متحده گاهی به عنوان یک گزینه امن‌تر برای ذخیره ارزش، در مقایسه با گزینه‌های داخلی، نگریسته می‌شود. این یک روند بلندمدت است که به نظر می‌رسد در دوره بحران مالی جهانی، شتاب هم گرفته است. جودسون تخمین می‌زند که نزدیک به نیمی از رشد نگهداری پول توسط عموم از سال 1988 به بعد، به جایی خارج از ایالات متحده ختم می‌شود. این رشد بیانگر نفع مهمی است که اقتصاد آمریکا از این موضوع برده که واحد پولی دارد که به عنوان یک ذخیره ارزش امن و باثبات نگریسته می‌شود.

رشد در دلارهایی که در خارج نگهداری می‌شود به این معناست که دولت ایالات متحده توانسته کالاها و خدماتی به ارزش صدها میلیارد دلار از خارج از کشور خریداری کند و به داخل کشور بیاورد، بدون اینکه مجبور باشد برای آنها از شهروندانش مالیات بگیرد یا به شکل اوراق بهادار خزانه‌ای، بابت آنها بهره بپردازد. این یک موضوع بزرگ است، البته فقط تا وقتی این قضیه وجود دارد که نگه‌دارندگان خارجی دلار، فکرشان را عوض نکرده و سعی نکنند این دلار‌ها را به آمریکا بازگردانند.