هیات‌رئیسه‌های محافظه‌کاردر اتاقهای بازرگانی
با توجه به نزدیک شدن به انتخابات، بحث نامزدها و اینکه چه کسانی شایسته حضور در هیات نمایندگان هستند مطرح است.
حمید حسینی / خزانه‌دار اتاق بازرگانی تهران
با توجه به نزدیک شدن به انتخابات، بحث نامزدها و اینکه چه کسانی شایسته حضور در هیات نمایندگان هستند مطرح است، اینکه چه کسانی توسط اعضای اتاق انتخاب شوند که قادر باشند جایگاه بخش خصوصی و اتاق را ارتقا دهند و در جهت توانمندسازی بخش خصوصی و تشکل‌های اقتصادی گام بردارند؟ بعضی از افراد معتقدند با توجه به اهداف فوق باید به سراغ افراد تحصیل‌کرده، دارای تجربه و مدیران شایسته رفت و با انتخاب این افراد جایگاه اتاق را ارتقا داد. اما من معتقدم که باید به نیاز جامعه، شاکله اتاق و انتظاراتی که فعالان اقتصادی از اتاق دارند توجه کرد و متناسب با آن نیروها را برای حضور در عرصه انتخابات اتاق تشویق کرد. اصولاً اتاقهای بازرگانی دو نوع ماموریت و مسوولیت دارند که کاملاً از هم قابل تفکیک هستند،
الف- کارهای اداری و سازمانی اتاق: اتاق به اعضای خود خدماتی ارائه می‌دهد که ارتباط چندانی با هیات نمایندگان ندارد و توسط دبیر کل و سازمان اتاق زیر نظر هیات رئیسه ارائه می‌شود، مانند صدور و تمدید کارت بازرگانی، صدور گواهی مبدأ، مشاوره، آموزش و اطلاع‌رسانی.
ب- نمایندگی بخش خصوصی: وظیفه و نقش عمده هیات نمایندگان نمایندگی کردن بخش خصوصی و دفاع از جایگاه بخش خصوصی و اقتصاد رقابتی است. اتاقهای بازرگانی، در سال‌های اخیر توسعه پیدا کرده‌اند و حضورشان در عرصه اقتصاد افزایش یافته و تاثیر‌گذار بوده‌اند ولی در توانمندسازی اعضا و تشکل‌ها نتوانستهاند موفق باشند و سازمان‌های کارایی نبوده‌اند، از طرف دیگر در برقراری ارتباط با موکلین خود ناتوان بوده‌اند و نتوانستهاند برای اعضای خود بازار‌سازی کنند. تلاش کرده‌اند، ولی گرایش آنان به پیگیری مسائل اعضا و انتقاد بوده است تا ارائه راه‌حل و راهکار، بیشتر صدای اعضا بوده‌ایم تا برنامه‌ریز و شبکه‌ساز برای آنان از طریق روابط بین‌الملل. در این کارها قطعاً اتاق‌ها ضعف داشته‌اند. قطعاً اتاق‌ها در کاهش تحریم‌ها می‌توانستند بیشتر از این موثر باشند. خصوصاً اتاقهای مشترک و ای‌سی‌سی اتاق‌ها این کارها را به خوبی انجام نداده‌اند.
یعنی نتوانستهاند به خوبی بخش خصوصی را وکالت کنند. الان فعالان اقتصادی برای واردات و صادرات مجبورند کارت بازرگانی دریافت کنند و عضو اتاق بازرگانی باشند و اگر کارت بازرگانی را برداریم، حتم دارم که بیش از 70 درصد اعضای اتاق‌ها ریزش خواهند کرد. ما از این فرصتی که داریم باید به اعضا سرویس خوب داده و با آنان ارتباط برقرار کرده و از آنها حمایت کنیم ولی با وجود داشتن منابع به حداقل اکتفا می‌کنیم.
اتاق در رسانه‌ها حضور پررنگ و خوبی دارد ولی برای اعضا راضی‌کننده نیست و انتظارات اعضا و خصوصاً نسل جدید بنگاه‌ها از اتاق فراتر از آن است، آنان دیگر به اتاقهای نسل اول اعتقاد ندارند و از روحیه محافظه‌کاری اعضای هیات نمایندگان و هیات رئیسه‌ها گلایه دارند و از اینکه بعضی از افراد فقط به دنبال کرسی هیات نمایندگان به عنوان یک موقعیت اجتماعی هستند عصبانی‌اند و وقتی می‌شنوند بعضی از آنان در 50 درصد جلسات رسمی ماهانه که فقط سه ساعت در ماه است غیبت دارند دلسردند.
شاید فقط 30 درصد اعضای هیات نمایندگان در اتاق وقت بگذارند و مسوولیت‌پذیر باشند، در صورتی که اگر کسی می‌آید و به نمایندگی از بخش خصوصی صندلی‌ای را اشغال می‌کند، هم مسوولیت شرعی و هم مسوولیت اجتماعی دارد و باید به وظایف خود عمل کند. درست است که اعضا به شخص رای داده‌اند ولی انتظار دارند شاهد حضور پررنگ آنان در اتاق، رسانه‌ها، مجلس و مراکز تصمیم‌گیری باشند، کم‌کاران اتاق باعث رکود اتاق و نارضایتی اعضای اتاق هستند و مانع حرکت به سمت اتاقهای نسل دوم، با ترکیب فعلی هیات نمایندگان و بعضاً هیات رئیسه‌های محافظه‌کار برای رسیدن به اتاق مطلوب راه طولانی در پیش داریم.
دیدگاه تان را بنویسید