کلید صنعتی

دوستی می‌گفت در پرواز تهران به مالزی، به طور اتفاقی همسفر محمدرضا نعمت‌زاده وزیر فعلی صنعت و تجارت و مدیرعامل وقت پتروشیمی بوده و در تمام طول شش ساعت پرواز هواپیما، زمانی که تقریباً کمتر کسی بیدار بوده، نعمت‌زاده را دیده که با چهره‌ای عبوس و جدی، مشغول کار با لپ‌تاپ بوده و به کارتابل‌های اداری خود رسیدگی می‌کرده است. شاید این توصیف، بهترین شیوه برای معرفی چهره‌ای است که به عنوان وزیر، کار خود را از هفته گذشته در ساختمان سنگی خیابان سمیه آغاز کرده است. در هفته‌ای که گذشت، نعمت‌زاده فقط در مراسم تودیع و معارفه خود شرکت کرد و گویا به مانند دیگر وزیر پر‌کار کابینه، بیژن زنگنه، چندان عجله‌ای برای کار کردن با اشخاص مورد نظر خود ندارد. نعمت‌زاده در مراسم معارفه خود به وزیر دولت احمدی‌نژاد که گفته بود «در حوزه تولید مشکلاتی وجود داشت که مربوط به وزارت صنعت نبود» رو می‌کند و می‌گوید «آمده است تا ترمز کاهش تولید را بگیرد». از تامین نقدینگی بخش تولید می‌گوید و گویا خود را آماده کرده که با رئیس کل آینده بانک مرکزی به بحث و گفت و گو بنشیند تا شاید تزریق نقدینگی به بخش تولید صورت گیرد. از «بازپس‌گیری نمایشگاه بین‌المللی تهران» دفاع می‌کند و گویا می‌خواهد تمامی مشکلات بنگاه‌های تولیدی را حل و فصل کند. خیلی‌ها معتقدند او «کلید روحانی» برای بخش صنعت است. آیا این طور است؟