اتاق شیشه‌ای غبارآلود است

فوتبال مثل اتاق شیشه‌ای است. این جمله آشنا را همه فوتبالی‌ها شنیده‌اند. معنای ساده این جمله این است که در فوتبال چیزی پنهان نمی‌ماند. با اطمینان می‌توان گفت هیچ مساله‌ای پنهان نمی‌ماند و همه چیز یا به سرعت یا پس از چند وقت (هر چند وقت طول بکشد) روشن می‌شود. مسائل مالی هم دقیقاً مثل دیگر مسائل فوتبال است. بسیاری از بازیکنان و مربیان فوتبال ایران دوست ندارند رقم قراردادهایشان فاش شود، اما ارقام پس از مدتی از یک‌جا به بیرون درز می‌کند و همه متوجه می‌شوند که فلان بازیکن یا مربی چقدر قرارداد بسته است. اما مگر مسائل مالی فوتبال فقط افشای رقم قراردادهای فعالان فوتبال است؟ مطمئناً نیست و پای اقتصاد و مسائل اقتصادی و حسابرسی و صورت‌های مالی وسط است. آن وقت است که می‌شود گفت این مسائل دقیقاً در بخش غبارآلود اتاق شیشه‌ای فوتبال، جایی که به درستی دیده نمی‌شود و رصد نمی‌شود، قرار می‌گیرد و به راحتی دیده نمی‌شود. همین جاهاست که کمترین اثری از شفافیت دیده نمی‌شود و باید برای شفافیت و روشن شدن ریز هزینه‌ها و دخل و خرج فدراسیون فوتبال و باشگاه‌ها، هیاهو راه انداخت و وزیر ورزش دستور بدهد و سازمان لیگ از ترس وزیر ورزش، ابلاغ کند تا مثلاً باشگاه‌ها ریز قراردادها را روی وب‌سایت‌شان بگذارند (هر چند که بسیاری از این ارقام درست نبود) یا مثلاً در آخرین مجمع عمومی فدراسیون فوتبال تنی چند از اعضای مجمع به صورت‌های مالی تنظیم‌شده توسط فدراسیون فوتبال اعتراض کنند و کار به تنش و درگیری بکشد و رئیس خنده‌روی فدراسیون فوتبال که خنده از لبانش جدا نمی‌شود، سگرمه درهم کشد و داد و هوار کند و از کسانی که به صورت‌های مالی عجیب و غریب که در آن هزینه‌ها و درآمدهای فدراسیون فوتبال، عجیب و غریب تایپ شده بود و جمع شدن اعداد با هم نمی‌خواند، بخواهد ساکت باشند. آبان 92 و تقریباً یک سال پیش، اولین مجمع عمومی فدراسیون فوتبال بود که اعضای مجمع برای میوه خوردن و ناهار در رگ زدن به تهران نیامده بودند و نسبت به صورت‌های مالی تنظیم‌شده -که البته پر از اعداد اشتباه بود و لج اعضای مجمع را درآورده بود- اعتراض می‌کردند. یکی از اعضای مجمع بیرون از جلسه به خبرنگاران می‌گفت در چند سال گذشته همیشه همین‌طور بوده و صورت‌های مالی به صورت فرمالیته به اعضای مجمع ارائه می‌شده و کسی اعتراض نمی‌کرده اما انتشار یک گزارش درباره صورت‌های مالی پراشتباه فدراسیون فوتبال در یکی از روزنامه‌های سیاسی کشور، باعث شد تا اعضای مجمع این بار جلوی این عدم شفافیت بایستند. آنقدر که در همان مجمع علی کفاشیان رئیس فدراسیون فوتبال دستور داد کمیته‌ای شش‌نفره تشکیل شود تا به صورت‌های مالی رسیدگی کند. اما نه جلسات این کمیته شش‌نفره به حد نصاب رسید و نه صورت‌های مالی بررسی شد و نه علی کفاشیان جرات کرده مجمع عمومی فدراسیون فوتبال را برگزار کند و این در حالی است که او باید حداقل سالی دو بار مجمع عمومی برگزار کند و به اعضای مجمع گزارش مالی را ارائه کند. مجمعی که وزیر ورزش هم عضوش است. گفته می‌شود محمود گودرزی دو سه ماهی می‌شود که با علی کفاشیان حرف نمی‌زند و او را به وزارت ورزش راه نمی‌دهد و عدم شفافیت مالی در ورزش و به خصوص فوتبال او را عاصی کرده است. عدم شفافیت مالی در فوتبال مساله تازه‌ای نیست و البته اتفاقات فدراسیون فوتبال مشتی نمونه خروار است. فوتبالی که هنوز کسی نمی‌داند سالی هزار میلیارد در آن هزینه می‌شود یا 1500 یا دو هزار میلیارد تومان؟ فوتبالی که به ادعای علی کفاشیان، فدراسیونش سالانه بالغ بر 100 میلیارد تومان هزینه دارد! همه می‌دانند که شفافیت مالی، حلقه گمشده فوتبال ایران و البته مسائل مالی، بخش غبارآلود اتاق شیشه‌ای فوتبال ایران است.