شورش شاگرد علیه استاد

رجب‌ طیب اردوغان یکی از معدود دولتمردان ترکیه است که «خائن» لقب گرفته است. اردوغان در سال 1983 به حزب رفاه پیوست و به عضویت شورای مرکزی حزب رفاه درآمد. بعد از کودتای پست‌مدرن 28 فوریه 1997 که با هدف مبارزه با نهضت اسلامی «ملی کوروش» و مقابله با رشد و توسعه گروه D-8 به رهبری نجم‌الدین اربکان فقید و گسترش روابط با اسرائیل انجام گرفت اردوغان و تعدادی از همفکرانش و به خصوص عبدالله گل تحت عنوان «جناح نوگرا» به تشکل پرداخته و از حزب منحله «رفاه» و وارث آن حزب «سعادت» منشعب و حزب «عدالت و توسعه» را در 14 آگوست 2001 تاسیس و اعلام کردند پیراهن «ملی کوروش» را درآورده‌اند. اردوغان سپس ریاست کل «حزب عدالت و توسعه» را در اختیار خود گرفت. اربکان نیز آنها را به «خیانت به نهضت اسلامی ملی کوروش» و «وابستگی به صهیونیسم» متهم کرد. اربکان اعلام کرد اردوغان و عبدالله گل پیراهن ملی کوروش را درآورده و «گونی آمریکا» را بر تن کرده‌اند.

از نظر اربکان حزب عدالت و توسعه از اصول نهضت ملی کوروش عدول و به آرمان‌های ملت ترکیه خیانت کرده است. نهضت اسلامی ملی کوروش مخالف «صهیونیسم - اسرائیل» و ناتو بوده و معتقد است امت اسلام بایست وحدت و همبستگی خود را تقویت کرده و باید «سازمان ملل اسلامی» به جای «سازمان ملل متحد»، «ارتش متحد اسلامی»، «پاسداران صلح اسلامی» برای رفع اختلاف بین کشورهای اسلامی و اقتصاد متحد کشورهای اسلامی را به وجود آورد.

اربکان متهم می‌کند

حزب عدالت و توسعه به رهبری اردوغان با شرکت در انتخابات سه نوامبر 2003 حکومت تک‌حزبی خود را آغاز کرد. اردوغان با کمک حزب جمهوری خلق و تغییر ماده قانونی در 9 مارس 2003 با تجدیدنظر در انتخابات استانی سیرت با کسب 85 درصد آرا به نمایندگی مجلس انتخاب شد. البته قبل از تاسیس حزب عدالت و توسعه و انتخابات مجلس، اردوغان به آمریکا سفر کرده و با لابی‌های یهودی در آمریکا ارتباط برقرار و در آن تشکل‌ها سخنرانی کرد. اردوغان در 15 مارس 2003 به نخست‌وزیری انتخاب شد. نجم‌الدین اربکان همچنین گفته بود که «حکومت حزب عدالت و توسعه ثروت‌های ملی و همه معادن و به خصوص معادن «بُر» ترکیه را به بیگانگان واگذار و کشاورزی و دامداری را نابود کرده است و از اشغال و قتل‌عام مردم عراق توسط آمریکا حمایت می‌کنند». اربکان همچنین در سال 2003 پیش‌بینی کرده بود آمریکا و اسرائیل طرح براندازی و اشغال سوریه را اجرا خواهند کرد و سپس نوبت کشورهای دیگر منطقه و در نهایت ترکیه فرا خواهد رسید و تجزیه خواهد شد. رجب طیب اردوغان در انتخابات ریاست جمهوری 10 آگوست 2014 با رای مستقیم مردم به‌ عنوان دوازدهمین رئیس‌جمهوری انتخاب شده و نخست‌وزیری را به احمد داوود اغلو واگذار کرد.

خیانت به «ملی کوروش»

حکومت حزب عدالت و توسعه به رهبری اردوغان برخلاف اصول و اهداف «ملی کوروش» سیاست غرب‌محور را دنبال می‌کند، آمریکا را به عنوان دموکرات‌ترین کشور جهان می‌شمارد، ناتو را حافظ دموکراسی و آزادی و اقتصاد آزاد در جهان می‌داند و از گسترش ناتو به شرق و بالکان و خلیج فارس حمایت می‌کند. اردوغان به تاسی از آمریکا به دنبال برقراری نظامی دوحزبی در ترکیه است و درصدد است نظام ریاست جمهوری کشورش شبیه به نظام ریاست جمهوری در آمریکا باشد. در این صورت مقام نخست‌وزیری حذف خواهد شد. ولی احزاب مخالف، ریاست جمهوری را برقراری دیکتاتوری تک‌حزبی در ترکیه می‌دانند.

اردوغان همچنین در سیاست منطقه‌ای و به خصوص در عراق و سوریه بر تضاد و درگیری مذهبی تاکید می‌کند و خود را وارث عثمانی می‌داند. اردوغان بیش از 12 سال متحد گروه فتح‌الله گولن (مقیم پنسیلوانیا) بود و همه امکانات دولت ترکیه را در اختیار گروه «خدمت» فتح‌الله گولن در داخل و خارج از کشور ترکیه قرار داده بود. ولی در سال 2014 مدعی شد فریب فتح‌الله گولن را خورده است. اردوغان از آمریکا درخواست کرده است فتح‌الله گولن را یا از آمریکا اخراج یا به عنوان متهم به جاسوسی و عامل تروریسم به ترکیه تحویل دهد. ولی آمریکا به درخواست اردوغان پاسخ مثبت نداد. اردوغان تلاش می‌کند جریان گولن را ریشه‌کن کند. علاوه بر آن احزاب سیاسی مخالف را به همکاری با «دولت موازی-دولت پنهان- فتح‌الله گولن» متهم می‌کند و مدعی است «دولت موازی» می‌خواهد او، همسر و فرزندانش را ترور کند.

گولن به دنبال ژاندارم جهان

فتح‌الله گولن در سال 1941 در روستای «کوروجوک» شهرستان پاسینلر استان ارزروم به دنیا آمد و در مدارس دینی منطقه نزد علمای اسلامی درس خواند. فتح‌الله گولن در سال 1963 در ارزروم، انجمن مبارزه با کمونیسم را تاسیس و در سال 1970 از گروه نورجی انشعاب پیدا کرده و نهضت جدیدی را آغاز کرد. گولن در اواخر سال 1980 روابط نزدیکی با سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا سیا (CIA) و لابی‌های یهودی و صهیونیستی آمریکا برقرار کرد. او آمریکا را مرکز و محور اصلی برقراری دموکراسی و صلح در جهان می‌داند. گولن معتقد است جامعه جهانی نیازمند یک ژاندارم جهانی ذی‌نفوذ و صاحب قدرت اجرایی است و آن قدرت آمریکاست.

فتح‌الله گولن نهضت ملی کوروش و شخص اربکان را به سوءاستفاده از اسلام و «سیاست‌زده کردن اسلام» متهم و با او به شدت مخالفت می‌کرد. یکی از دلایل وحدت اردوغان با فتح‌الله گولن با نیات متفاوت نیز همین بود. فتح‌الله گولن با کمک آمریکا به سازماندهی و تاسیس مدارس و شبکه رسانه‌های گروهی جماعت خدمت در ترکیه و 150 کشور جهان پرداخت.

«گراهام فولر» استراتژیست و مامور سیا در دهه 1980 میلادی که به مدت 20 سال مسوول امور خاورمیانه و کارشناس ترکیه بوده و معمار مدل «اسلام میانه‌رو» و «تاسیس کردستان مستقل» بود در سال 1989 گزارشی به پنتاگون ارائه کرد و در آن تاکید کرده بود که «اگر مدل آزمایشی ترکیه موفق شود و اسلامگرایان سیاسی به جای اعمال روش قدرت سخت برای کسب حاکمیت به صورت دموکراتیک به بخشی از حاکمیت تبدیل شده و حکومت تشکیل دهند، در آن صورت ترکیه در منطقه به یک مدل نمونه تبدیل خواهد شد». فولر همچنین طرح تاسیس دولت مستقل کردی متشکل از بخشی از خاک ترکیه، عراق و سوریه تجزیه‌شده را به نومحافظه‌کاران جدید آمریکا ارائه کرد. برخی گراهام فولر را پدر فکری احزاب سیاسی اسلامی نظیر حزب عدالت و توسعه در خاورمیانه و حاکم کردن آنها در کشورهای منطقه دانسته‌اند.

عناصر نفوذی فتح‌الله گولن در سازمان امنیت و پلیس ترکیه، سازمان اطلاعات ملی ترکیه (میت) و سایر نهادهای دولتی نفوذ کرده‌اند. به همین سبب رهبری حزب عدالت و توسعه آنها را متهم به تاسیس دولت پنهان کرده است. هم اردوغان و هم گولن برای توسعه روابط با غرب و اسرائیل به رقابت خود ادامه می‌دهند. چنان که حجم تجارت ترکیه با اسرائیل بر اساس «قرارداد تجارت آزاد» در دوره حکومت‌های حزب عدالت و توسعه بالغ‌بر 2/ 4 میلیارد دلار در سال 2013 و 9/ 3 میلیارد دلار در 2014 شده است. علاوه بر آن از سال 2002 تاکنون حکومت اردوغان بیش از 65 میلیون دلار به اعضای کنگره آمریکا و لابی‌های صهیونیستی آمریکا برای لابیگری پرداخت کرده است.

اقتصاد کلان ترکیه به علت ورود سرمایه خارجی و سرمایه بین‌المللی توسعه‌یافته است. ولی بیش از 556 میلیارد دلار بدهی خارجی و داخلی دارد. بدهی ناخالص خارجی ترکیه در 9 ماه اول سال 2014 بالغ‌بر 396 میلیارد و 800 میلیون دلار و معادل 6/ 49 درصد تولید ناخالص داخلی است. بیش از 275 میلیارد دلار بدهی خارجی ترکیه در 9 ماه اول سال 2014 متعلق به بخش خصوصی است. بدهی بخش دولتی و عمومی در 9 ماه اول سال 2014 بالغ‌بر 118 میلیارد و 639 میلیون دلار است. کسری جاری ترکیه در ماه اکتبر 2014 میلادی در یک سال مالی به 45 میلیارد و 726 میلیون دلار رسید. بنابراین، پربیراه نیست اگر اقتصاد را پاشنه‌آشیل دولت اردوغان بدانیم.