فوتبال و پول

مدیران خوب اهمیت دارند، اما در فوتبال پول حرف اول را می‌زند. سم آلاردیس، مدیر متعصبِ وستهام یونایتد، بعد از شکست سه بر یک در برابر منچستریونایتد، در مورد عملکرد تیم‌های فوتبال توضیحی صریح ارائه کرد. او توضیح داد «اینکه لیگ را چگونه به پایان می‌رسانید به پولی بستگی دارد که خرج کرده‌اید. این یک حقیقت آماری است.»
کاملاً حق با اوست به همین دلیل است که باشگاه‌های لیگ برتر انگلیس با دست و دلبازی فراوان مبالغ هنگفتی برای بازیکنان خود خرج می‌کنند. مجموع دستمزدهای سال گذشته 7/1 میلیارد پوند (9/2 میلیارد دلار) بود. آنها 75 درصد درآمد باشگاه را خرج دستمزدها کردند. این رقم در سال 1996 معادل 46 درصد بود. در مقام مقایسه، بانک‌های سرمایه‌ای 30 درصد درآمدهایشان را صرف پاداش‌ها کردند. شکاف دستمزدها در حال افزایش است. در روزهای آغازین لیگ برتر سه باشگاه اول از میان پرخرج‌ترین باشگاه‌ها سه برابر بیش از سه باشگاه آخر در میان کم‌خرج‌ترین‌ها پول صرف کردند. هم اکنون آنها 5/4 برابر بیشتر خرج می‌کنند. منچسترسیتی که در مالکیت یک میلیاردر کویتی است 230 میلیون پوند خرج کرد. اما دستمزد بازیکن تا چه اندازه تعیین‌کننده عملکردش است؟
اکونومیست ارقام را برای 34 باشگاهی که بین سال‌های 1996 و 2014 در رده‌بندی اول بوده‌اند بررسی کرده است. رابطه بین مبلغ صرف‌شده برای دستمزدها و امتیازات کسب‌شده بسیار قوی است. نسبت به متوسط لیگ، می‌توان 55 درصد واریانس مربوط به تعداد امتیازات کسب‌شده در هر فصل را بر اساس میزان پول صرف‌شده توضیح داد. اما اگر نشانگر این است که می‌توان قهرمانی را خرید، تمام ماجرا گفته نشده است.
آلتمن از شرکت تحقیقاتِ ورزشی نورث یارد انلایتیک (و نویسنده اسبق در اکونومیست)، اشاره می‌کند که این رابطه علی در دو جهت حرکت می‌کند: تیم‌هایی که عملکرد بهتری نشان می‌دهند پاداش‌های بالاتری به بازیکنان می‌دهند. اما هنوز چیزی غیر از دستمزد توضیح‌دهنده نیمی از واریانس است. خستگی مفرط می‌تواند یک فاکتور باشد: لیورپول این فصل در لیگ خوب بازی کرده است که تا حدی می‌تواند به دلیل بازی نکردن در لیگ اروپا باشد.
مدیران نیز حائز اهمیت هستند. سر الکس فرگوسن، که سال گذشته بعد از 26 سال مدیریت منچستریونایتد بازنشسته شد، با در نظر گرفتن میزان پول صرف‌شده توسط باشگاه به طور متوسط 15 امتیاز بیش از آنچه انتظار می‌رفت به دست آورد. اگر او مدیری متوسط می‌بود، باید تنها یک قهرمانی را در لیگ برتر در 17 فصل کسب می‌کرد؛ اما او 11 قهرمانی را کسب کرد. بعضی باشگاه‌ها، مانند ساوتهمپتون، با داشتن مدیران مختلف عملکردی فراتر از حد انتظار داشته‌اند.
همزمان با زیر چاپ رفتن این شماره اکونومیست، یوفا که قوانین فوتبال اروپا را تنظیم می‌کند درصدد اعمال تحریم مالی و رقابتی بر منچسترسیتی برای نقض قوانین جدید مربوط به بازی جوانمردانه مالی بود. این قوانین میزان پولی را که باشگاه می‌تواند از دست بدهد محدود می‌کند. یوفا امیدوار است هم‌تراز‌سازی مالی باشگاه‌ها را ترغیب کند تا به طور استراتژیک برای بلندمدت برنامه‌ریزی کنند، بیشتر روی استعدادهای داخلی سرمایه‌گذاری کنند و اجازه دهند مدیران زمان بیشتری را صرف بهبود عملکرد کنند.
اگر این قانون تصویب شود تعداد زیادی از کارکنان تیم‌ها که از وضعیت خود اطمینان ندارند به گرمی از آن استقبال خواهند کرد. متوسط دوره شغلی میان مدیران کنونی در لیگ برتر تنها 11 ماه است؛ در سال 1996 این عدد سه سال بود. سه تیم برتر فصل گذشته مدیران خود را در تابستان تعویض کردند. دیوید مویس، جایگزین سرالکس فرگوسن، در آوریل اخراج شد.