تاریخ انتشار:
بریده روزنامه‌ها
هفت تیرکشی مداح معروف در اتوبان بابایی
نوشت: مشاجره لفظی سرنشینان دو خودرو در اتوبان بابایی، به تیراندازی انجامیده است. داستان از این قرار است که یکی از مداحان مشهور تهران که صدا و سیما در روزهای عزاداری، نوحه‌خوانی‌های او را مدام پخش می‌کند، ساعت ۳ بامداد روز ۵ دی‌ماه در اتوبان بابایی با یک خودرو ۲۰۶ تصادف می‌کند. این تصادف به مشاجره و درگیری لفظی می‌کشد، در ادامه به نقاط خطرناکی کشیده می‌شود چرا که مداح معروف و همراهانش که در خودرو تویوتا بودند کلت کشیده و پنج تیر به جلو و گلگیر ۲۰۶ شلیک می‌کنند. بعد از تیراندازی جناب مداح و همراهان از محل دور شده و سرنشینان ۲۰۶ به کلانتری شکایت می‌برند و شکایت ثبت و به دادسرا ارسال می‌شود اما جناب مداح تیرانداز در جلسه دادرسی حضور پیدا نمی‌کند.
دولت قبل بخش فرهنگ را جارو کرد
نوشت: پرویز پرستویی در هشتمین جشنواره ملی امتنان از کارآفرینان برتر تاکید کرد: «در دولت قبل فقط نخبه‌کشی شد که این نخبه‌کشی کارآفرینان را هم در‌برگرفت... دولت یازدهم کاری کرده که سبب شده تا همه مردم بدون آنکه اتفاق خاصی بیفتد به غیر از مذاکرات ایران با گروه 1+5 که با ظرافت محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه کشورمان انجام شده، حال‌مان خوب شود. متاسفانه در دولت گذشته بخش فرهنگ را جارو کرده و به ما تحویل دادند... یکی از کارهای دولت تدبیر و امید، بازگرداندن مسوولیت اداره خانه سینما به هنرمندان بود... دولت تدبیر و امید با همراهی هنرمندان و مردم و با وحدت، همه برنامه‌های مدنظر خود را در بخش‌های مختلف پیش ببرد.»
7500000 نفر حاشیه‌نشین در ایران
نوشت: در حال حاضر یک‌هفتم جمعیت شهری کشور معادل هفت میلیون و 500 هزار نفر ایرانی در 74 هزار هکتار سکونتگاه غیررسمی مستقر هستند. بر اساس گزارش‌های اعلامی دفتر دبیرخانه ستاد ملی توانمندسازی و ساماندهی سکونتگاه‌های غیررسمی کشور، در حال حاضر 42 درصد جمعیت کشورهای جهان سوم یا در حال توسعه نیز در سکونتگاه‌های غیررسمی زندگی می‌کنند. به عبارت دیگر در دنیا از هر شش نفر یک نفر در سکونتگاه‌های غیررسمی ساکن است. در ایران این سکونتگاه‌ها به‌طور متوسط 25 تا 30 درصد جمعیت کلانشهرها و 20 درصد مساحت شهری کشور را شامل می‌شوند. همچنین بر اساس مطالعات انجام‌شده در 20 شهر کشور توسط این ستاد، عمر این اماکن بیش از 15 سال است.
برای احیای شرف سینما زمانی طولانی نیاز است
در گفت‌وگویی با کیانوش عیاری کارگردان سینمای ایران آورده است: «اوایل دهه ۶۰ که سینمای جدید ایران در حال شکل‌گیری بود هم فیلم‌های خوب تولید می‌شدند و هم فیلم‌های بد و هم فیلم‌های بینابین. در دوران اصلاحات اگرچه سینما تکان خورد و گرایش به سمت تعقل در فیلمنامه‌ها افزایش یافت اما باز هم آثار نازل ساخته می‌شدند... در فاصله سال‌های ۸۴ تا ۹۲ با توجه به شکل مدیریتی وزارت ارشاد، سینما به سرعت به سوی جلب نظر صرف تماشاگر خیز برداشت و همزمان سینمای موجه پشت درهای بسته ماند. تولیدات سینمای بنجل که چیزی تهی‌مغزانه‌تر از سینمای تجاری است کار را به جایی رسانده که برای احیای مجدد شرف سینما و جان‌گیری مجدد آن زمان زیادی لازم است.»
دیدگاه تان را بنویسید