برخورد کسب‌وکارهای کوچک با بحران
کهنه‌سربازان همه‌گیری
جو شامس (Joe Shamess) خلبان عملیات‌های ویژه نیروی هوایی آمریکا به مدیریت موقعیت‌های دشوار و فریبنده عادت داشت. اما ورود ناگهانی همه‌گیری ویروس کرونا او را با چالشی غیرمنتظره مواجه ساخت. او به همراه خلبانی دیگر به نام برایان استیورتس شرکتی با عنوان «پرچم‌های شجاعت» تاسیس کرد که بر استخدام کهنه‌سربازان با هدف تولید محصولاتی مانند پرچم و هدایا در مناسبت‌های قدردانی از کارمندان تمرکز داشت. اما وقتی که همه‌گیری آغاز شد شرکت به سرعت دوسوم از درآمدهایش را از دست داد. بنگاه‌های کوچکی مانند شرکت پرچم‌های شجاعت بیشترین آسیب‌پذیری را در مقابل همه‌گیری و عواقب اقتصادی آن داشته‌اند. بسیاری از آنها ذخایر مالی اندکی دارند و دامنه فروش محصولاتشان نیز محدود است. تام سولیوان نایب‌رئیس بخش سیاست‌های کسب‌وکارهای کوچک در اتاق بازرگانی آمریکا به داده‌هایی اشاره می‌کند که نشان می‌دهند 20 درصد از کسب‌وکارهای کوچک (بنگاه‌هایی که کمتر از 500 کارمند دارند) در آمریکا از زمان همه‌گیری ویروس تعطیل شدهاند. شرایط کسب‌وکارهای سیاهپوستان بدتر است. آنها اغلب نمی‌توانند از بانک‌ها وام بگیرند. 40 درصد از این بنگاه‌ها تعطیل شدهاند. دولت با ارائه وام‌هایی تحت برنامه «حمایت با چک پرداختی» (PPP) از کسب‌وکارهای کوچک آمریکایی حمایت می‌کند. آقای سولیوان می‌گوید 72 درصد از بنگاه‌های کوچک از چنین وامی بهره‌مند شدهاند. اما آقای شامس می‌گوید: «با وجود اینکه ما جزو اولین متقاضیان دریافت وام بودیم نتوانستیم در دور اول منابعی بگیریم.» او عقیده دارد که بانک به درخواست او توجه لازم را نشان نداد. بنگاه توانست با کمک بانکی دیگر از منابع دور دوم وام‌های PPP استفاده کند. اما دریافت پول یک ماه پس از درخواست اولیه بنگاه محقق شد. به گفته آقای شامس اندازه برنامه آنقدر بزرگ و زمان مورد نیاز برای توزیع منابع آنقدر کوتاه بود که می‌توان آن را به حالتی تشبیه کرد که فرد قصد دارد در زمان سقوط به زمین برای خود چتر نجات بسازد. بنابراین مدیریت بنگاه تصمیم گرفت منتظر اقدام دولت فدرال نماند و خود دست‌به‌کار شود. ساعات کار هفتگی از 40 به 20 ساعت کاهش یافت. برخی از 24 کارگر بنگاه به مرخصی رفتند اما مشکل اصلی بنگاه در تولید نبود. بنگاه فضایی بزرگ داشت و به راحتی می‌توانست فاصله‌گذاری اجتماعی را به اجرا گذارد. مشکل اصلی در بخش توزیع بود چراکه آقای شامس مجبور شد نمایشگاه بنگاه را ببندد و نمایشگاه‌های تجاری را که تعداد زیادی از کسب‌وکارها را جذب می‌کردند لغو کند. بنگاه مجبور شد به نوآوری روی آورد. نمایشگاه برای همیشه بسته شد و بیشتر کارها به صورت آنلاین انجام می‌گیرد. یکی از پرفروش‌ترین بخش‌هایی که به تازگی راه‌اندازی شد واحد تولید کیت‌های صنعتی اسباب‌بازی برای کودکان است تا آنها را در دوران طولانی دوری از مدرسه سرگرم کند. اکنون تمام کارگران به صورت تمام‌وقت به سر کار بازگشته‌اند. آقای شامس می‌گوید ما در مقایسه با چهار ماه قبل به شرکتی کاملاً متفاوت تبدیل شده‌ایم. بنگاه دیگری که وادار شد خود را متحول سازد بنگاه وت‌کور (VetCore) است که اتفاقاً کهنه‌سربازان نظامی را به‌کار می‌گیرد اما در بخش خدمات فعالیت دارد. کسب‌وکار اصلی آن بازسازی خانه‌هایی بود که به خاطر سیل یا نم‌زدگی آسیب دیده‌اند. این اتفاق در فلوریدا، محل استقرار شرکت، امری رایج است. همه‌گیری کرونا شرکت را وادار کرد یکی از دفاترش را ببندد؛ تعدادی از 31 کارگر را مازاد اعلام کند و درخواست وام PPP بدهد. اما پل هوزار (Paul Huszar) سرگرد قدیمی ارتش و مدیر بنگاه وت‌کور متوجه شد که بحران کرونا فرصت جدیدی خلق کرده است. بخشی از کار بنگاه رفع لکه‌های کپک قارچی بود که در شرایط رطوبتی تشکیل می‌شوند. می‌شد از همان فرآیند برای ضدعفونی ساختمان‌ها و ریشه‌کن‌سازی ویروس کرونا استفاده کرد. شرکت از قبل مواد شیمیایی مناسب، دستگاه‌های فیلتر هوا و تجهیزات محافظت شخصی را داشت. رستوران‌های منطقه مشتریان پروپاقرص این خدمات بودند. بنگاه وت‌کور یک بخش امور فرانشیز هم دارد اما چهار کنفرانسی که با هدف جذب پذیرندگان فرانشیز برنامه‌ریزی شده بودند لغو شدند. بنابراین بنگاه در یک کنفرانس مجازی اشتغال شرکت کرد که هدف آن جذب کهنه‌سربازان آناپولیس (آکادمی نیروی دریایی آمریکا) و وست‌پوینت (آکادمی نظامی آمریکا) بود. آقای هوزار انتظار دارد که چندین داوطلب فرانشیزی در این کنفرانس شرکت کنند. این انعطاف‌پذیری انعکاسی از بخشی از قواعدی است که هنگام خدمت در عراق آموخت: خود را به یک برنامه نچسبانید و تشخیص دهید چه موقع شرایط تغییر می‌کنند. این یکی از مزایای مدیریت شرکت‌های کوچک به‌شمار می‌رود چراکه تغییر جهت آنها در مقایسه با بنگاه‌های بزرگ آسان‌تر است. نرخ تعطیلی 20درصدی بنگاه‌ها در نتیجه شیوع کرونا تاسف‌آور است اما همزمان می‌توان آن را نمایشی از نحوه عملکرد سربازان دانست. نظرسنجی «فدراسیون ملی کسب‌وکارهای مستقل» نشان می‌دهد که در دو ماه پی‌درپی منتهی به ژوئن نرخ خوش‌بینی در بنگاه‌های کوچک بالا رفت. اوج‌گیری دوباره همه‌گیری در این ماه ممکن است به این خوش‌بینی آسیب برساند اما مدیران کسب‌وکارهای کوچک از قبیل آقایان شامس و هوزار یک‌بار دیگر خویش را سازگار می‌کنند. آنها مهارت لازم برای چنین انطباقی را دارند.
منبع: اکونومیست
