علم اقتصاد و جنسیت

تعداد اقتصاددانان زن بسیار اندک است. بنابراین هر سال پس از اجلاس انجمن اقتصاد آمریکا (AEA) گروهی از آنان گردهم می‌آیند. در روز 6 ژانویه قبل از آنکه جوان‌ترهای خواهان تجربه‌آموزی به محفل برسند از بزرگ‌تران باسابقه خواسته شد تا لحن مثبتی داشته باشند و گفت‌وگو پیرامون تجربیات ناخوشایند مربوط به تبعیض جنسیتی را به زمانی دیگر موکول کنند. نتیجه این کار الهام گرفتن در زمان تحویل مقالات، ترقی‌خواهی و ارائه رهنمودهایی در مورد انتشار مقالات، کسب درجه دانشگاهی و شناخت کسانی بود که می‌توانند در کار به زنان اقتصاددان یاری رسانند.

این برنامه تنها یکی از چندین طرحی است که با هدف افزایش سهم زنان در جمع اقتصاددانان دانشگاهی اجرا می‌شود. دیگر طرح‌ها از جمله طرح‌هایی که در آن خود اقتصاددانان ابزارهایی را معرفی کردند در جریان اجلاس انجمن معرفی شدند. به عنوان مثال دونا گینتر (Donna Ginter) از دانشگاه کانزاس نتایجی را ارائه کرد که نشان می‌داد مشارکت در کارگاه‌های تجربه‌اندوزی شبکه همکاران اقتصاددانان زن را گسترش می‌دهد و در نتیجه آنها می‌توانند مقالات بیشتری منتشر کنند. مقاله دیگری که توسط لی بوستان و اندرو لنگان از دانشگاه پرینستون در همایش ارائه شد بیان می‌کند که آن دپارتمان‌های دانشگاهی که دانشجویان زن دکترای بیشتری دارند آگاهی بیشتری از تعصب جنسیتی دارند و در سمینارها کمتر سوالات پرخاشگرانه مطرح می‌سازند. امری که علم اقتصاد به آن شهره است.

کیسی باکلز از دانشگاه نوتردام به تازگی شواهدی در مورد عوامل افزایش سهم زنان در دپارتمان‌های اقتصاد را بررسی کرد. او یک آزمایش کنترل تصادفی در دانشگاه ویسکانسین را به طور خاص توضیح داد که نشان می‌دهد برگزاری کارگاه‌های مربوط به تعصب جنسیتی برای افراد مسوول استخدام هیات علمی باعث شد سهم زنان در میان تازه‌استخدام‌شدگان را 18 واحد درصد بالا برد. پژوهشگران دیگر موضوع موانع ارتقای شخصی زنان را بررسی می‌کنند. پژوهش اولیه هدر سارسونز از دانشگاه تورنتو نشان داد در مقالاتی که زنان با مشارکت مردان می‌نویسند امتیاز کمتری به زنان تعلق می‌گیرد. هدر آنته کول از کالج کلارمونت، کِلی بدارد از دانشگاه کالیفرنیا و جنا استونز از دانشگاه کالیفرنیا دیویس نشان دادند که اعطای زمان بیشتر به والدین برای کسب صلاحیت ترفیع علمی به ضرر زنان تمام می‌شود چراکه مردان اکثراً از این زمان برای انجام پژوهش‌ها استفاده می‌کنند در حالی که مادران آن زمان را صرف مراقبت از کودک می‌کنند. ارین هنگل از دانشگاه لیورپول نتایجی را ارائه داد که به مقالات زنان در نشریات معتبر بیشتر ارجاع می‌شود تا نسبت به زمانی که یک مرد در میان نویسندگان مقاله باشد. او نتیجه می‌گیرد که هیات تحریریه هنگام تصمیم‌گیری در مورد انتشار مقاله زنان استانداردهای بالاتری را اعمال می‌کنند. لورنزو دوکتور و همکارانش مطالعه‌ای را انجام دادند که زنان شبکه‌ها و خوشه‌های کوچک‌تری از نویسندگان همکار دارند. او نتیجه می‌گیرد که زنان در محیطی که نسبتاً خشن باشد از ریسک دوری می‌کنند. در سومین پژوهش، آنوشا چاری از دانشگاه کارولینای شمالی متوجه شد که حضور کمتر زنان در همایش دفتر ملی پژوهش‌های اقتصادی به این خاطر است که آنها مقالات کمتری تحویل می‌دهند. انجمن اقتصاد آمریکا تلاش می‌کند شواهدی در مورد مشکلات این حرفه پیدا کند. این انجمن در یک نظرسنجی از اعضا می‌پرسد که آیا آنها احساس تحقیر شدن داشته یا آزاری را تجربه کرده‌اند؟ قرار است نتایج در ماه آوریل اعلام شود. اما اگر نتایج موارد ناخوشایند را تایید کنند ممکن است برخی اقتصاددانان ارشد مرد شواهد دال بر نارضایتی عمومی را نپذیرند و استدلال کنند که این احتمال وجود دارد که زنان ناراضی بیشتر از همه در این نظرسنجی شرکت کنند. نرخ پاسخگویی به این نظرسنجی در چهار ژانویه فقط 16 درصد بود.

اگر نتایج منفی بیشتر باشند انجمن باید تصمیم بگیرد چه اقدامی انجام دهد. دستور عملکردی جدید بیان می‌دارد که اقتصاددانان یک «الزام حرفه‌ای برای رعایت گفتمان متمدنانه و محترمانه در کلیه همایش‌ها» دارند. هدف آن است که یک «محیط حرفه‌ای با فرصت مساوی و برخورد منصفانه برای تمام اقتصاددانان» فراهم شود. اما این دستور عملکردی هیچ مجازاتی برای متخلفان در نظر نمی‌گیرد. شواهد آشکارشده اخیر لزوم برقراری مجازات را تایید می‌کنند. پس از آنکه نیویورک‌تایمز گزارشی در مورد اتهامات تجاوز جنسی آقای رولاند فرایر از دانشگاه هاروارد مطرح کرد انجمن اقتصاد آمریکا با انبوهی از درخواست‌ها برای اخراج او از کمیته اجرایی مواجه شد. در یک مورد دیگر یک خانم استادیار اقتصاددان ارشد یک موسسه دیگر را متهم کرد که به او دست زده است. دوباره این سوال مطرح شد که آیا لازم است انجمن عضویت فردی را لغو کند؟ انجمن اقتصاد آمریکا هیچ ماده و تبصره‌ای برای سلب سمت یا اخراج یک عضو ندارد و انجام چنین کاری می‌تواند به شکایت و پیگیری حقوقی منجر شود. خوشبختانه هیچ‌کدام از زنانی که در مسیر استادی دانشگاه قرار دارند با چنین موارد جدی روبه‌رو نشده‌اند. مارتا بیلی از دانشگاه میشیگان که کارگاه را برگزار کرد خوشحال بود که تعدادی از زنان گفتند احساس ارزشمند بودن پیدا کرده‌اند. برخی گفتند این احساس برای اولین‌بار پس از شروع حرفه اقتصاددانی به آنها دست داده است. بسیاری از افراد در اجلاس انجمن اقتصاد آمریکا اعلام کردند که وضعیت موجود قابل قبول نیست اما جای امیدواری نیز وجود دارد. مردان اقتصاددان بیشتری از نقایص بازار کار حرفه خود آگاه می‌شوند. آن‌گونه که روهینی پانده از دانشگاه هاروارد می‌گوید رفع این مشکل تنها به دست زنان صورت نمی‌گیرد.

منبع: اکونومیست