دانش‌آموزان بیچاره
ناکامی آمریکا در بازگشایی ایمن مدارس
در دو سال گذشته، دانش‌آموزان آمریکایی در مقایسه با همتایان خود در دیگر کشورهای ثروتمند زمان بیشتری را از مدرسه محروم شدند. تعطیلی مدارس آمریکا در اوایل سال 2020 آغاز شد و تا تابستان سال 2021 ادامه یافت. در طول آن زمان مناطقی که بیشترین زمان تعطیلی مدارس را داشتند دانش‌آموزان را به سمت آموزش از راه دور سوق دادند. زمان این روش یادگیری در آمریکا دو برابر ایرلند، سه برابر اسپانیا و چهار برابر فرانسه بود.
در هفته‌های اخیر سویه اومیکرون موج جدیدی از موارد ابتلا را ایجاد و مدارس آمریکا را یک‌بار دیگر تعطیل کرد. در هفته اول ژانویه حدود پنج هزار مدرسه معادل پنج درصد کل مدارس آمریکا به‌طور کامل یا مقطعی تعطیل شدند. گاهی اوقات دلیل تعطیلی آن بود که کارکنان مدرسه مبتلا شده و به قرنطینه رفته بوند اما دیگر تعطیلی‌ها جنبه پیش‌گیرانه داشت. در شیکاگو معلمان بین 5 تا 11 ژانویه از حضور در مدارس امتناع کردند. برخی کارکنان مدارس کالیفرنیا با اصرار از همکاران سالم خود خواستند تا تمارض کنند. مناظره‌های شدید پیرامون تعطیلی مدارس در آمریکا هنوز جریان دارند در حالی که ترم تحصیلی جدید در انگلستان به آرامی برگزار شد. گفتنی است که آمار کشوری مبتلایان در انگلستان بیشتر و تعداد نوجوانان واکسینه‌شده آن کمتر از آمریکاست.
چند دلیل برای اهمال‌کاری آمریکا دیده می‌شود. در اروپا این دولت‌های محلی و مرکزی بودند که درباره تعطیلی یا باز بودن مدارس تصمیم‌گیری می‌کردند. اما این وظیفه در آمریکا بر عهده 14 هزار ناحیه آموزش و پرورش گذاشته شد. این باعث شد گفت‌وگوهای مربوط به تعطیلی مدارس به مجادله‌های شدید تبدیل شوند.
پوشش رسانه‌ای به شدت آن دامن زد. مطالعه‌ای که در سال 2020 انجام گرفت نشان داد لحن اخبار مربوط به بازگشایی مدارس در رسانه‌های بزرگ خبری آمریکا در مقایسه با همتایانشان در اروپا منفی‌تر بود. اتحادیه‌های معلمان به یافته‌های امیدوارکننده دیگر کشورها توجهی نکردند. به عنوان مثال، پژوهش‌ها بیان می‌کردند که خطر ابتلای معلمان به بیماری شدید در مدارسی که بازگشایی شده‌اند در مقایسه با خطر ابتلا در دیگر حرفه‌ها شدیدتر نیست.
مدافعان تعطیلی مدارس آمریکا می‌گویند که این مدارس در مقایسه با همتایان آنها در دیگر کشورها پرجمعیت‌تر و دارای امکانات کمتری هستند. اما بسیاری از دست‌اندرکاران آموزش و پرورش در دیگر کشورها به مزایای آمریکا غبطه می‌خورند. از سال 2020 تاکنون، دولت فدرال حدود 200 میلیارد دلار به مدارس اختصاص داده است. آمریکا زودتر از دیگر کشورها واکسن را در اختیار بزرگسالان قرار داد و واکسیناسیون نوجوانان را آغاز کرد. برخی از مدافعان تعطیلی اخیر مدارس چنین استدلال می‌کنند که سویه اومیکرون فضای ابهام‌آلود جدیدی ایجاد می‌کند و تعطیلی کوتاه‌مدت مدارس هزینه زیادی به همراه نخواهد داشت. طبق این تفکر، وقتی تعداد زیادی از معلمان و دانش‌آموزان غایب باشند آموزش از راه دور ارجح است و اثربخشی بیشتری دارد. اما مشکل آنجاست که وقتی مدارس به‌طور موقت تعطیل می‌شوند این تعطیلی بیشتر از حد انتظار ادامه می‌یابد. حتی تعطیلی‌های کوتاه‌مدت باعث می‌شوند دانش‌آموزان پس از بازگشایی تمایلی به بازگشت نداشته باشند. باید توجه داشت که برای بسیاری از دانش‌آموزان مدرسه مکانی امن‌تر است و بسیاری از والدین نیز امکان ماندن در منزل و دورکاری را ندارند. علاوه بر این، اگر قرنطینه‌های سراسری اعمال نشود تعطیلی مدارس دستاورد زیادی نخواهد داشت چراکه نوجوانان در مغازه‌ها، مراکز مراقبت یا حتی در ارتباط با اقوام و خویشاوندان ویروس را گرفته و انتقال می‌دهند.
آموزش از راه دور به یادگیری، سلامت روانی و ایمنی جسمی کودکان آسیب زده است. باید مدارس توجیه شوند که شواهد نشان می‌دهند شدت علائم ابتلا به اومیکرون از دیگر سویه‌های کووید بسیار کمتر است هرچند دیگر سویه‌ها نیز تاکنون علائم شدیدی در میان کودکان نداشته‌اند. علاوه بر این، واکسیناسیون ایمنی زیادی در برابر بیماری شدید ایجاد می‌کند.
مدارس باید روش‌هایی برای پر کردن جای خالی معلمان مبتلا و در قرنطینه پیدا کنند. به عنوان مثال آنها می‌توانند کادر اداری را به کلاس‌ها بکشانند یا معلمان بازنشسته را برای بازگشت به کار دعوت کنند. وقتی کمبود معلم خیلی شدید باشد بهتر آن است که برای یک پایه تحصیلی آموزش از راه دور اجرا شود، نه اینکه کل مدرسه را تعطیل کنند. حتی در آن صورت هم دانش‌آموزانی که بیشتر از درس عقب می‌مانند باید به همراه کارکنان کلیدی در مدرسه حضور یابند. این رویه در اروپا اجرا می‌شود اما جزو استانداردهای آمریکا نیست. از تعطیلی مدارس چیزی عاید کودکان نمی‌شود اما آنها ضرر زیادی متحمل می‌شوند. نباید اتحادیه‌های معلمان هزینه‌های همه‌گیری را به کودکان انتقال دهند.
