تنفس تجارت

رونق تجارت خارجی با روسیه و کشورهای حاشیه دریای خزر، سال‌های سال از سوی دولت‌های مختلف در ایران مورد پیگیری واقع می‌شد و هیچ‌گاه به دلایل دوطرفه، به نتیجه دلخواه نرسید و رقبا، همواره سنبه قوی‌تری برای تجارت با روسیه داشتند. البته بسیاری از تجار و فعالان اقتصادی، نبود زیرساخت‌های لازم برای رونق تجارت خارجی از طریق دریا را دلیل اصلی می‌دانستند و بر این باور بودند که فقدان کشتی‌های کانتینربر یخچالی و خطوط منظم به مقصد این کشورها، ضربه اصلی را به عدم رونق تجارت ایران و روسیه زده است. البته دولت هم به موازات، موضوع فعال‌سازی کریدور شمال-جنوب و راه‌آهن رشت-آستارا را به‌عنوان تکه‌هایی دیگر از این پازل گمشده مطرح می‌کرد؛ اما حاصل هر چه بود، هیچ‌گاه جایگاهی در رتبه‌های اول تا دهم شرکای تجاری ایران نداشت. اما جرقه آتش جنگ میان روسیه و اوکراین، به یک‌باره بازی را تغییر داد. کشوری که خیلی تمایل جدی برای تجارت با ایران نداشت و بیشتر بر مسائل سیاسی و حمایت‌های سیاستمداران دو طرف تمرکز می‌کرد، ایران را تنها مسیری می‌دانست که در سایه محدودیت‌های تجاری با اروپا، می‌توانست از آن برای تامین نیازهای خود و البته فروش کالاها و ارزآوری خود بهره گیرد؛ کالا به برخی کشورها از جمله چین و هند بفروشد و برخی از کالاهای مورد نیاز خود را تامین کند. به همین جهت علاوه بر مذاکراتی که با ایران به صورت فشرده داشت، خود نیز تصمیم گرفت یکی از مشکلات چندین ساله در رودخانه ولگا را که سد راهی برای رونق تجارت و تردد دریایی میان دو کشور بود لایروبی کند. حالا تنها ظرف یک سال گذشته که فعال‌سازی کریدور شمال-جنوب کلید خورده، ظرفیت حمل بار در دریای خزر بالغ بر 138 درصد رشد داشته و حداقل 23 هزار تن به این ظرفیت اضافه شده که سرمایه‌گذاری تقریبی 35 میلیون‌دلاری را از سوی گروه کشتیرانی به دنبال داشته است. اجرای این سیاست‌ها در کنار جوان‌سازی 15 فروند از کشتی‌های ناوگان کشتیرانی دریای خزر حین تعمیرات ادواری نیز کمک کرده تا این ناوگان در حوزه صادرات به روسیه و حمل بار در قالب کریدور شمال-جنوب، نسبت به گذشته تقویت شود. از جمله دیگر اقداماتی که گروه کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران در راستای تسهیل حمل بار صادراتی به روسیه و ترانزیت بار در قالب کریدور شمال-جنوب انجام داده، برقراری نرخ واحد حمل در کریدور شمال-جنوب و صدور بارنامه سراسری برای نخستین‌بار در کشور است که گامی رو به جلو برای به‌صرفه‌تر کردن صادرات به کشور روسیه و رونق تجارت با این کشور بوده که باید به آن، سرمایه‌گذاری 10 میلیون‌دلاری ایران در بندر سالیانکای روسیه و در اختیار گرفتن راهبری آن از سوی گروه کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران را که در تاریخ حمل‌ونقل کشور در نوع خود بی‌نظیر است، اضافه کرد.