بازی ناجوانمردانه
چرا هزینه انسانی تحریم‌ها نادیده گرفته شده است؟
خصومت‌های سیاسی باعث شده است که در دهه‌های اخیر تحریم اقتصادی به عنوان یک ابزار سیاسی برای مقابله با برخی دولت‌ها قرار گیرد، از عراق و لیبی و سوریه گرفته تا کره‌شمالی و روسیه؛ و البته ایران که چند دهه است تحریم‌های مختلف را تجربه کرده است.
در این بین اقتصاددانان بارها تلاش کرده‌اند نشان دهند که تحریم‌ها در کنار فشاری که به دولت‌ها برای تغییر سیاست‌هایشان وارد می‌کند، «هزینه‌های انسانی» بالایی دارد و مردم را متحمل رنج و مشقت فراوانی می‌کند. تحریم با افزایش تورم، کاهش قدرت خرید، بیکاری، افزایش شدید هزینه‌ها و ... باعث می‌شود خانواده‌های زیادی برای تامین اساسی‌ترین نیازهای خودشان دچار مشکل جدی شوند، سلامتشان به خطر بیفتد، از آموزش باز بمانند و نتوانند در حد نیاز کالری دریافت کنند. پژوهش اقتصاددانانی مانند محمدرضا فرزانگان و نادر حبیبی باعث شده است و انتشار آن در ژورنال‌های معتبر دنیا می‌تواند این پیام را به گوش دولتمردان و سیاستگذاران برساند که تحریم حتماً و قطعاً موجب ضایعه‌های انسانی برای مردمی بی‌گناه می‌شود که نه نقشی در تحریم شدن داشته‌اند و نه در تحریم کردن.
این اقتصاددانان با اشاره به کنوانسیون ژنو می‌گویند حتی جنگ هم قوانین و مقرراتی دارد که تخطی از آن می‌تواند جنایت جنگی محسوب شود که در دادگاه‌های بین‌المللی قابل پیگیری است اما تحریم، که در واقع جنگ اقتصادی است، هیچ حد و مرزی ندارد.
