بریده روزنامه‌ها (اقتصادی)
پارادوکس اقتصاد ایران
دنیای اقتصاد به نقل از مسعود نیلی نوشت: در بازه زمانی ۱۳۵۳ تا ۱۳۹۶ اگرچه درآمدهای نفتی کشور افزایش یافته، اما رشد اقتصادی وضعیت مطلوبی نداشته. ۲۴ سال از این دوره، رشد تولید ناخالص داخلی سرانه صفر یا منفی بود و حدود ۳۰ سال از این ۴۴ سال تورم بالای ۱۵ درصد را تجربه کردیم که هر دو اینها، تصویر نامطلوبی از اقتصاد کلان ایران ارائه می‌دهند. در این ۴۴ سال تنها هشت سال رشد تولید ناخالص داخلی سرانه بالای شش درصد و چهار سال تورم زیر ۱۰ درصد بوده است و تنها در دو سال این دو متغیر اشتراک زمانی داشته‌اند. پارادوکس قضیه اینجاست که در سال‌های افت درآمد نفت، عملکرد اقتصاد مثبت‌تر بوده است.
سود یک و نیم میلیاردی گوشت
ایران نوشت: با دلار 4200تومانی و افزایش 15درصدی قیمت در داخل، هزینه تمام‌شده هر کیلو گوشت وارداتی از استرالیا 8 /5 یورو است یعنی کمتر از 30 هزار تومان. اما قیمت گوشت از مرز 100 هزار تومان هم عبور کرد. به‌طور رسمی، 100 واردکننده مجوز واردات گوشت با ارز 4200تومانی دارند اما کمتر از پنج شرکت بخش عمده واردات را در دست گرفته‌اند. تا ۱۲ مهر امسال، تنها یک شرکت بیش از ۳۵ میلیون و ۷۰۰ هزار یورو ارز ۴۲۰۰تومانی برای واردات گوشت دریافت کرده. همچنین یک شرکت، طی دو ماه گذشته حداقل شبی ۳۰ تن گوشت وارد کرده و شبی یک و نیم میلیارد تومان سود داشته.
متهم اصلی تورم
دنیای اقتصاد به نقل از پژوهشکده وزارت اقتصاد نوشت: طی سال‌های ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۶ که تورم در ایران در حال نزول بود، همواره نرخ تورم کالاهای قابل تجارت کمتر از نرخ تورم کالاهای غیرقابل تجارت بود. تفاوتی که اولاً نشانه ابتلا به «بیماری هلندی» و ثانیاً نشان‌دهنده چهره یکی از مهم‌ترین سیاست‌های تورم‌زا در اقتصاد ایران است. سیاست تثبیت نرخ ارز که اجرای آن در دهه ۸۰ مهم‌ترین عامل جهش قیمتی در ابتدای دهه ۹۰ بود، در دهه ۱۳۹۰ نیز بار دیگر دنبال شد و نتیجه آن افزایش قیمت‌ها بود. نکته جالب توجه این است که این پژوهشکده به عنوان نخستین نهاد پژوهشی در بطن دولت، سیاست تثبیت نرخ ارز را به چالش کشیده است.
به مشکل خوردیم
ایرنا به نقل از ناصر ریاحی، رئیس انجمن واردکنندگان دارو نوشت: واردات دارو در حال حاضر خیلی مشکل شده. سیستم‌های بانکی همه قفل هستند. از آنجا که واردات دارو خلاف تحریم نیست، ما راه‌هایی پیدا می‌کنیم اما همان راه‌ها هم چند بار بیشتر قابل استفاده نیست. مشکل ما برای واردات داروی ساخته‌شده کمتر است ولی در حوزه مواد اولیه که همکارهای تولیدکننده از آن استفاده می‌کنند، مشکل داریم. چراکه آن مواد الزاماً با قید دارو وارد نمی‌شوند. بانک‌های چین و هند چندان همکاری نمی‌کنند. هر راهی که می‌رویم بعد از مدتی به مشکل می‌خوریم. شرایط فعلی خوب است اما بعد از عید به مشکل تامین دارو بر می‌خوریم.
