ضرورت یک دعوت

پس از گذشت حدود دو دهه شهردار تهران بار دیگر در نشست‌های هیات دولت حاضر می‌شود. محمدعلی نجفی دومین شهردار تهران است که البته مانند رئیس سازمان صداوسیما بدون داشتن حق رای، در جلسات هیات دولت حضور پیدا می‌کند. اولین شهردار تهران که در این جلسات حاضر می‌شد، غلامحسین کرباسچی بود که در دولت هاشمی‌رفسنجانی، در کنار وزرا و معاونان رئیس‌جمهوری وقت، در هیات دولت حضور پیدا می‌کرد. گفته می‌شود در نتیجه آن حضور، مسائل و گرفتاری‌های شهری با سرعت و هماهنگی بیشتری حل می‌شد و گره‌گشایی‌ها و نتایج مثبتی مثل واگذاری مدیریت مترو از سوی دولت به شهرداری نیز از جمله دستاوردهای آن هماهنگی‌ها بود. پس از به سر رسیدن دوران مدیریت کرباسچی در شهرداری تهران، دیگر هرگز آنقدر هماهنگی بین دولت و شهرداری تهران شکل نگرفت که شهردار هم به نشست‌های هیات دولت دعوت شود و به‌ویژه در سال‌های دولت یازدهم که با شهرداری محمدباقر قالیباف مصادف شده بود، اختلافات دولت و شهرداری به‌شدت پررنگ شد. با پایان مدیریت قالیباف و آغاز شهرداری محمدعلی نجفی که رویکرد سیاسی و اجتماعی‌اش با دولت حسن روحانی هماهنگ است،‌ بار دیگر شهردار تهران به نشست‌های هیات دولت راه یافته است و کارشناسان امیدوارند نتیجه این حضور تعامل و هماهنگی دولت و شهرداری و حل سریع‌تر مسائل شهر تهران باشد. محسن جلال‌پور، رئیس پیشین اتاق بازرگانی ایران، نیز از جمله کسانی است که این حضور را به فال نیک گرفته و آن را شکستن یک طلسم می‌داند. اما در کنار اینها، او پرسش دیگری را هم مطرح کرده است. جلال‌پور اخیراً در یادداشتی در کانال تلگرامی خود نوشت: «پس از دیدن تصویر حضور شهردار تهران در نشست هیات دولت از خودم پرسیدم چرا رئیس اتاق ایران به این نشست دعوت نمی‌شود؟» او با اشاره به تغییرات دیگری که در ترکیب هیات دولت ایجاد شده، این تغییرات را منجر به اقتصادی‌تر شدن ترکیب هیات دولت توصیف کرد و نوشت: «به‌جز وزرای اقتصادی، رئیس‌کل بانک مرکزی و رئیس سازمان برنامه‌وبودجه که پای ثابت نشست‌های دولت هستند و حق رای دارند، اخیراً دستیار و معاون اقتصادی رئیس‌جمهوری نیز به نشست‌های دولت دعوت می‌شوند.» رئیس پیشین اتاق بازرگانی ایران این تغییرات را نوعی فرصت دانسته و به تعبیر خود از این فرصت استفاده کرده تا به رئیس‌جمهور روحانی پیشنهاد دهد «به نمایندگی از تشکل‌های بخش غیردولتی اقتصاد ایران، از رئیس اتاق ایران هم برای حضور در نشست‌های دولت دعوت کنند». او با اشاره به اینکه در حال حاضر رئیس اتاق ایران علاوه بر نمایندگی طیف وسیعی از فعالان بخش خصوصی، در دبیرخانه مشترک اتاق‌های ایران، اصناف و تعاون نیز مسوولیت سخنگویی دارد، تاکید کرد: «کمترین ثمره این اعتماد، بازسازی اعتماد به نفس و تقویت خودباوری بخش خصوصی است که به گفته آقای روحانی در چند دهه گذشته مظلوم واقع شده و رشد نکرده است.»

اما گذشته از تقویت خودباوری بخش خصوصی، حضور نماینده این بخش در جلسات دولت می‌تواند چه نتایج مثبت دیگری برای دولت و بخش خصوصی در پی داشته باشد؟ آیا حضور رئیس اتاق بازرگانی ایران در نشست‌های هیات دولت به پیش‌شرطی هم نیاز دارد؟