ایران سرزمین خورشید

 نه‌تنها می‌شود با خورشید فقرزدایی کرد، بلکه با خورشید می‌توانیم به یکی از ثروتمندترین کشورهای منطقه تبدیل شویم. با مساحت زیادی که ایران دارد استقرار پنل‌های خورشیدی منجر به کاهش اصابت مستقیم آفتاب به سطح خاک می‌شود. می‌توانیم هم میزان تبخیر و رطوبت را کاهش دهیم و هم کشور را از وابستگی به نیروگاه‌های حرارتی و انرژی‌های برق‌آبی که به شدت تخریب‌کننده محیط‌ زیست هستند، نجات دهیم. هیچ کشوری در دنیا وجود ندارد که در هر واحد سطح بتواند ادعا کند که به اندازه ایران از نور خورشید بهره می‌برد. باید در نظر داشت که کشورهای همسایه ما از جمله عراق و افغانستان با کمبود برق روبه‌رو هستند. ما با تولید برق و صادرات آن به همسایگان می‌توانیم مابه‌ازای درخوری از این کشورها طلب کنیم. به‌خصوص در مورد افغانستان می‌توانیم حق‌آبه بیشتری از هیرمند و هریرود طلب کنیم تا مناطقی در خراسان و سیستان را از تشنگی نجات دهیم. می‌توانیم بحران فعلی آب در شرق کشور را با چنین مزیتی مدیریت کنیم. از سویی با تامین برق خورشیدی می‌توانیم کشور را از سیاهه 10 کشور نخست آلاینده جو زمین خارج کنیم. بخش قابل توجهی از فشار به منابع آب زیرزمینی در اثر تولید برق از طریق نیروگاه‌های حرارتی را کاهش دهیم. می‌توانیم با این روش به سمت تعادل‌بخشی سفره‌های آب زیرزمینی برویم. می‌توانیم به سمت مهار فرونشست زمین حرکت کنیم. و در عین حال درآمدی پایدار برای مردمی به دست آوریم که در زمینه استحصال انرژی خورشیدی تلاش می‌کنند. در روستاها که بزرگ‌ترین عامل تخریب جنگل‌ها و مراتع هستند، با معرفی و حمایت از انرژی خورشیدی و خرید تضمینی برقی که بالای پشت بام خانه‌های روستایی تولید می‌شود، می‌توانیم برای آنها معیشت مکمل ایجاد کنیم تا در ازای تسهیلاتی که دولت برای آنها قائل می‌شود، تعداد دام‌های خود را کم کنند و در زیر اشکوب جنگل کشاورزی نکنند. دانه‌های بلوط و بنه را از کف جنگل جمع نکنند. شکار نکنند و درختان را به زغال تبدیل نکنند. به این ترتیب توسعه انرژی خورشیدی به حمایت و حفاظت شایسته‌تر از رویشگاه‌های راهبردی جنگلی ما به عنوان مهم‌ترین منابع تولید آب شیرین کشور در غرب و شمال و شمال غربی یعنی زاگرس، هیرکانی و ارسباران منجر خواهد شد.