جامعه ملتهب

نوروز 1400 جلالی برخلاف ذهنیت اولیه ایرانیان در ابتدای سال جدید با تغییر حال خوب اجتماعی، اقتصادی و سیاسی همراه نبود و آنها با دلخوشی آماده ورود به قرن جدید شمسی نشدند. برخلاف بسیاری از جوامع که با تزریق به‌موقع واکسن، زمینه رفع محدودیت‌های اجتماعی فراهم شد، ایرانیان داشتند وارد پیک کشنده و مرگبار کرونا می‌شدند. از سویی التهاب‌های سیاسی ناشی از سال‌ها انزوا و تحریم که بخشی از آن برآمده از سیاست‌های خودخواسته داخلی و بخشی دیگر محصول اعمال ستم قدرت‌های جهانی است، مردم را در وضعیت بد اقتصادی قرار داد. افزایش روزبه‌روز قیمت‌ها سفره ایرانیان را تنگ و تنگ‌تر کرد. اعتراض به کم‌آبی در استان خوزستان منجر به زد‌وخورد و کشته شدن تعدادی از مردم شد و البته جنگل‌های زاگرس هم طعمه حریق شد. با این حال در عرصه سیاسی مشارکت ایرانیان در انتخابات ریاست‌جمهوری شبیه به انتخابات مجلس شورای اسلامی کمترین نرخ مشارکت بعد از انقلاب را رقم زد تا در متن خود پیام اعتراضی روشنی داشته باشد. دولت و مجلس به اصطلاح انقلابی از یک طیف فکری خاص روی کار آمدند تا همزمان با شش ماه دوم سال در‌حالی‌که ایران در دام ویروس کرونا افتاده بود و تنش آبی و محیط‌زیستی بسیاری از شهرها را فراگرفته، سکان اداره کشور را در دست بگیرند. شش ماه گذشته جامعه ایران روزهای ملتهبی در ابعاد مختلف را پشت سر گذاشت. باید دید آینده جامعه ایران به کدام سو است؟