این اسامی را ببینید

این روزها یکی از کلماتی که ضد‌ارزش شناخته‌ شده و افراد خود‌انقلابی‌ران از آن تبری می‌جویند کلمه تکنوکرات و اگر بیشتر علم‌زده باشند تکنو‌کراسی است.
البته ممکن است برخی حسب مد روز تظاهر به تکنوکرات بودن و تکنوکراسی بکنند. اما معمولاً بودجه‌نویسان و اقتصاددانان که نقش اصلی را در تدوین برنامه و بودجه دارند افراد تکنوکرات نیستند بلکه پیرو مکاتب اقتصادی مختلف مثل مونوکراسی (اصالت‌پول) هستند زیرا تکنوکرات‌ها همان‌طور که از نام‌شان پیداست به دنبال تاثیر فن‌سالاری در کشور هستند. اینکه کسی مهندس باشد دلیل تکنوکرات بودن او نیست.
برخی مهندسان هنرمند هستند (مثل مهندس کمال‌ تبریزی)، برخی به دنبال مدیریت هستند (مثل مشایخی)، برخی سیاسی هستند (مثل مهندس باهنر)، برخی روحانی هستند (مثل آیت‌الله حائری‌شیرازی) و برخی ورزشکار هستند (مثل علی دایی).
تکنوکرات‌ها به دنبال فناوری و استفاده از فن و صنعت در کشور هستند و بسیار بدیهی است تنها کشوری که غنی از فناوری باشد و توانایی استفاده از فن و تکنیک را در کشور داشته باشد می‌تواند هر‌گاه که بخواهد شیرهای نفت را ببندد و‌گرنه آنها که می‌خواستند «کام مردم به پول نفت شیرین شود» یا «پول نفت در سر سفره مردم بیاید» یا «جیب مردم را پر‌پول کنند» هرگز تکنوکرات نبودند اگر چه ممکن است مهندس باشند.
یک تکنوکرات ممکن است مسلمان یا غیر‌مسلمان باشد، ممکن است سوسیالیست یا لیبرال باشد، ممکن است پیرو ورود فناوری از خارج یا اصالت فناوری داخل باشد اما هر چه باشد یک تکنوکرات اعتقاد به گسترش فناوری، کاردانی و اصالت کار و فراهم آوردن مهارت‌های کاری برای جامعه دارد.
می‌توانم از چند تکنوکرات دولتی نام ببرم و ببینم آیا به کشور خدمت کرده‌اند یا خیانت. آیا دوست داشته‌اند که شیرهای نفت را بتوانیم ببندیم یا نفت را به خارجی‌ها دهیم. نام‌ها را از بین کسانی انتخاب کرده‌ام که لزوماً با همه آنها از لحاظ اخلاقی و رفتاری همسانی نداشته‌ام بلکه به دیدگاه‌های آنها در خودکفایی کشور نظر داشته‌ام.
مهندس رضا نیازمند (بنیانگذار سازمان گسترش و نوسازی ایران)، عالی‌نسب (بنیانگذار صنایع عالی‌نسب)، نعمت‌زاده (مسوول توسعه پتروشیمی کشور)، محلوجی (وزیر معادن و فلزات و تحول‌دهنده معدن و فولاد کشور)، عرفانیان (مدیر طرح فولاد مبارکه)، ترکان (مدیر فداکار صنعتی)، منطقی (بنیانگذار صنایع موشکی) و صدها و هزاران فن‌سالار کشور که تلاش در رشد فناوری و صنعت داشته‌اند بیشتر مایل به خودکفایی و بستن شیرهای نفت بالضروره بوده‌اند یا آنها که فقط شعار داده‌اند و حرف زده‌اند و نهایتاً با فشارهای سیاسی وابستگی به نفت را بیشتر و بیشتر
کرده‌اند؟
راستی فراموش کردم بگویم برخی مهندسان نه‌تنها تکنوکرات نیستند بلکه دروغگو هستند.