چالش توسعه

نبود و استهلاک بدون جایگزین در زیرساخت‌ها، یک مانع کلیدی در مسیر رشد و توسعه همه‌جانبه کشورهاست. با وجود آنکه میزان توسعه در اکثر کشورها رابطه مستقیمی با درآمد آنان دارد؛ اما با این حال، در سال‌های اخیر، نقش زیرساخت‌ها توجه بیشتری را به خود جلب کرده است. در واقع در جهان امروز، اهمیت سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها بیش از انواع دیگر سرمایه‌گذاری‌ها شده است.

به‌طور مشخص، امکانات حمل‌ونقل، طول راه‌آهن و جاده، همچنین زیرساخت‌های مخابراتی (خط تلفن ثابت، همراه و اینترنت)، میزان و نحوه تولید برق، سایر انرژی‌ها، آب، بهداشت، آموزش و... هزینه‌هایی است که برای کشورها و قدرت دراختیارشان ارزش تولید می‌کند.

شاید ظرفیت این حوزه‌ها به‌طور مستقیم، تاثیر قابل توجهی بر رشد تولید سرانه نداشته باشد؛ اما مکمل قوی برای آن خواهد بود. بهبود زیرساخت‌های اجتماعی و اقتصادی نابرابری درآمدی را کاهش می‌دهد؛ این موضوع تنها یک ادعا نیست، بلکه به مفروض بدل شده که امروز کشورهای قدرتمند و در حال توسعه از آن استفاده می‌کنند. سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های آموزش، مراقبت‌های بهداشتی، فناوری ارتباطات، انرژی و آب به ترتیب بیشترین تاثیر را در قدرت جهانی کشورها دارد. به همان نسبت که توجه به این امور اهمیت دارد، عدم توجه به زیرساخت‌ها و بهبود آنها دولت‌ها را دچار چالش‌های اساسی می‌کند. نبود ساختارهای مناسب تصویری ناامیدکننده و نگران‌کننده ایجاد می‌کند.