تاریخ انتشار:
چه تعداد از کودکان و نوجوانان در ایران فاقد اسناد هویتی هستند؟
بازمانده از «مهر»
زنگ روز نخست مهرماه بار دیگر در ایران طنین انداخت تا حدود ۱۲ میلیون دانش‌آموز پشت میز و نیمکت مدارس بنشینند و البته دانش‌آموزانی هم که از امکانات مالی بیشتری برخوردار بوده‌اند، راهی مدارس بخش خصوصی شدند. اما این تمام ماجرا نیست…
زنگ روز نخست مهرماه بار دیگر در ایران طنین انداخت تا حدود 12 میلیون دانش‌آموز پشت میز و نیمکت مدارس بنشینند و البته دانش‌آموزانی هم که از امکانات مالی بیشتری برخوردار بوده‌اند، راهی مدارس بخش خصوصی شدند. اما این تمام ماجرا نیست...
سال تحصیلی جدید آغاز شد و به روایت آمارهای رسمی و غیررسمی، هزاران کودک و نوجوان، بار دیگر امکان نشستن پشت این میز و نیمکت‌ها را نیافته‌اند. کودکان کار، آنهایی که به دلایل اقتصادی یا غیر‌اقتصادی ترک تحصیل می‌کنند، کودکانی که پدر و مادرشان جزو اتباع بیگانه هستند یا دانش‌آموزانی که در روستاهای دورافتاده و صعب‌العبور زندگی می‌کنند و معلمی بالای سر خویش نمی‌بینند یا حتی سقف سالمی که زیر آن بتوانند بنویسند و یاد بگیرند.
وزارت آموزش و پرورش در سال گذشته و زمانی که دولت عدالت‌محور هنوز بر سر کار بود، آمار کودکان بازمانده از تحصیل را حدود 141 هزار نفر اعلام کرد، حال آنکه آمارهای غیررسمی گاه از وجود سه تا چهار میلیون دانش‌آموز محروم از تحصیل حکایت دارد. در میان این کودکان و نوجوانان بازمانده از تحصیل، هستند کسانی که حتی از داشتن شناسنامه نیز محروم‌اند. این پدیده البته مختص شهرستان‌های محروم و دورافتاده نیست. این بازماندگان از تحصیل را در پایتخت نیز می‌توان یافت؛ در منطقه فرحزاد. در کوچه پس‌کوچه‌های دروازه غار در جنوب و در خاک سفید در شرق تهران. این کودکان و نوجوانان فاقد اسناد هویتی، اغلب قربانی اعتیاد والدین هستند، یا ثمره وصلت ایرانی‌ها با اتباع بیگانه. بسیاری از این کودکان از سن پایین راهی بازارهای متعدد کاذب می‌شوند و در محیط‌های جرم‌زا مشغول به کار می‌شوند و شاید اگر به سرعت تحت پوشش قرار نگیرند به بازتولید «جرم» در آینده نزدیک کمک کنند. جمعیت امداد دانشجویی-مردمی امام علی با همین هدف برپا شده و شعار خود را برپایی «خانه‌هایی برای ارائه خدمات امدادی به کودکان و بانوان در محله‌های محروم ایران» قرار داده است. گروه‌های
هدف این سازمان، کودکان محروم، زندانی، قربانی اعتیاد و کودکان دارای بیماری‌های خاص است. این سازمان مردمی هم‌اکنون هشت مرکز برای آموزش به کودکانی دایر کرده که هر یک به دلایلی محروم از تحصیل‌اند. این مراکز که با عنوان «خانه علم» از آن یاد می‌شود، علاوه بر برخی شهرستان‌ها، در نقاط مختلف شهر تهران هم پراکنده است. کودکان در این مراکز تحت آموزش‌های غیررسمی قرار می‌گیرند. این عکس، خانه ایرانی ملک‌آباد در کرج را به تصویر می‌کشد. جایی حوالی زندان قزل‌حصار معروف. اما آیا برپایی این مراکز توسط نهادهای مدنی مسوولیت دولت را از توانمندسازی این اقشار سلب می‌کند؟
دیدگاه تان را بنویسید