تاریخ انتشار:
سازمان مدیریت برای چهارمین بار در ۱۶ سال اخیر دستخوش تجدید ساختار شد
التهاب برنامه‌ریزان
حالا دیگر می‌توان تابستان را فصل تجدید ساختار نظام برنامه‌ریزی ایران دانست. 16 سال قبل در تیرماه 1379 بود که حکم شورای عالی اداری برای ادغام دو «سازمان برنامه و بودجه» و «سازمان امور اداری و استخدامی» اجرا شد تا از دل آنها «سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی» زاده شود. هفت سال بعد، باز هم در تیرماه 1386 همین شورا -البته تحت مدیریت محمود احمدی‌نژاد- حکم به انحلال سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی داد و وظایف آن را به دو معاونت رئیس‌جمهور سپرد: «معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی» و «معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی». شش سال بعد، وقتی در مردادماه 1392 حسن روحانی به ریاست‌جمهوری رسید و دست‌به‌کار اجرای یکی از وعده‌های انتخاباتی خود -مبنی بر احیای سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی- شد، محمدباقر نوبخت را به‌طور همزمان به عنوان مسوول این دو معاونت برگزید تا نشان دهد قصد دارد این دو نهاد را با هم ادغام کند؛ اتفاقی که پنج ماه بعد رخ داد و «سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی» از ادغام دو معاونت قبلی مجدداً سربرآورد. اما این پایان راه نبود. کمتر از سه سال طول کشید تا شورای عالی اداری یک‌بار دیگر دست به کار شود و حکم به تجزیه سازمان
مدیریت و برنامه‌ریزی به دو «سازمان برنامه و بودجه» و «سازمان امور اداری و استخدامی» دهد.
این حکم البته ابتدائاً در سکوت خبری صادر شد و سایت رسمی دولت در «گزارش جلسه شنبه دوم مردادماه 1395 شورای عالی اداری» هیچ اشاره‌ای به مصوبه تجزیه سازمان مدیریت نکرد. اما وقتی اخبار غیررسمی به رسانه‌ها درز کرد، سخنگوی دولت (که از قضا رئیس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی هم هست) مجبور شد توضیح دهد: «سال گذشته اضافه بر ماموریت‌های سازمان مدیریت، ماموریت بسیار مهم اجرای سیاست‌های اقتصاد مقاومتی به ما سپرده شد. علاوه بر این کار، ما بحث برنامه ششم توسعه، بودجه و فعالیت‌های استخدامی و اداری را هم در سازمان مدیریت داشتیم. از زمستان گذشته احساس کردیم که این همه تنوع کار در سازمان مدیریت باعث می‌شود که وقت کافی نداشته باشیم. به همین دلیل بخشی از وظایف سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی طبق مصوبه شورای عالی اداری به سازمان امور اداری و استخدامی محول شد که هر دو سازمان هم زیر نظر رئیس‌جمهور هستند.»
با این حساب، اگرچه هنوز مشخص نیست سازمان‌های تازه‌تاسیس چه شکل‌وشمایل و چه مدیرانی خواهند داشت، اما روشن است که نظام برنامه‌ریزی کشور برای چهارمین بار در 16 سال اخیر دستخوش تغییر ساختار و به‌هم‌ریختگی‌های ناگزیر آن شده است.
دیدگاه تان را بنویسید