مخالف توافق ژنو

درست آن زمانی که مذاکرات ژنو استارت خورد و هیات مذاکره‌کننده ایرانی چانه‌زنی با شش قدرت جهانی را در دستور کار خود قرار دادند تا شاید راهکاری برای برون‌رفت از بحران 10ساله پیدا شود مخالفانی که در طول 10 سال گذشته هر نوع مذاکره‌ای را به تابوی بزرگ جمهوری اسلامی بدل کرده بودند، باز پیش‌بینی کردند که این مذاکرات با شکست مواجه خواهد شد. این جریان با بیان اینکه این‌گونه مذاکرات در واقع باج‌دهی به قدرت‌های جهانی است و قدرت‌های بزرگ به تعهدات خود پایبند نیستند، تلاش کردند تا افکار عمومی را نسبت به مذاکرات بدبین کنند. در میان نام مخالفان مذاکرات ژنو افراد نام‌آشنایی پیدا می‌شوند و یکی از برجسته‌ترین آنها کسی نیست جز حسین شریعتمداری مدیر مسوول روزنامه کیهان.
وجود همین نام کافی است تا مشخص شود که توان تاثیر‌گذاری مخالفان در چه حدی است. روزنامه‌ای که تیتر یک آن درباره نابجا بودن مذاکرات طولانی با جان کری، وزیر امور خارجه ایران را در آستانه مذاکرات ژنو ویلچر‌نشین کرد.

دو دهه با حسین شریعتمداری
ادبیات تند، تا حدودی طنازانه و عصبانی ویژگی تازه حسین شریعتمداری نیست. از روزگاری که به دنبال استعفای سیدمحمد اصغری، از مدیر مسوولی کیهان به همراه مهدی نصیری راهی کیهان شد، این گونه نوشتار به عنوان اسلوب ثابت سر‌مقاله‌نویسی در این روزنامه مورد توجه ویژه قرار گرفت. حسین شریعتمداری پس از خروج مهدی نصیری از کیهان به چهره نخست این روزنامه بدل شد. او که به موازات پایان عمر دولت هاشمی انتقادات از این دولت را افزایش داده بود.، در انتخابات ریاست‌جمهوری هفتم نیز عملاً روزنامه کیهان را به توپخانه ستاد رقیب خاتمی بدل کرد. همین امر هم سبب شد که افکار عمومی پیروزی سیدمحمد خاتمی در انتخابات آن دوره را شکست کیهان نیز تعبیر کنند. محمد مهاجری از اعضای سردبیری وقت روزنامه کیهان جلسه دبیران این روزنامه در روز سوم خرداد 1376 را این‌گونه به تصویر می‌کشد: «در حالی که ما در حال خندیدن بودیم ناگهان آبدارچی به من نزدیک شد و گفت کسی از اقوام آقای شریعتمداری فوت کرده است، من گفتم نه چطور مگه. همان زمان آبدارچی گفت از صبح تا به حال مرتب به روزنامه کیهان زنگ می‌زنند و می‌گویند از جانب ما به آقای شریعتمداری تسلیت بگویید.»
بدون شک کیهان و حسین شریعتمداری در فضای رسانه‌ای دوره اصلاحات نقشی بسیار پررنگ و تاثیر‌گذار داشتند و توانستند به مدد بخش‌های دیگر مخالف جریان اصلاحات عملاً فضای رسانه‌ای را در اختیار گرفته و مطبوعات رقیب را در برخی بزنگاه‌ها در موضع انفعال قرار دهند.
با پایان دوره اصلاحات دوره‌ای جدید در حیات کیهان و حسین شریعتمداری رقم خورد. روزنامه کیهان فردای دور دوم انتخابات در تیتر نخست خود به استقبال پیروزی احمدی‌نژاد رفت و در تیتر نخست خود نوشت: «ملت کار را تمام کرد». پس از سوم تیرماه محمود احمدی‌نژاد که دو جفت شش آورده بود از همان ابتدا مورد اقبال شریعتمداری قرار گرفت. حمایت شریعتمداری از احمدی‌نژاد سبب شد تا در پنج سال نخست فعالیت‌های احمدی‌نژاد او به عنوان بهترین، سالم‌ترین و...از سوی کیهان مورد توجه قرار بگیرد. در این ایام احمدی‌نژاد و یاران حلقه او نیز توجه ویژه‌ای به کیهان و مدیر مسوول آن داشتند، از یارانه مطبوعات گرفته تا اهدای جایزه منصف‌ترین منتقد دولت به حسین شریعتمداری. در سال 1388 همسر حسین شریعتمداری-عصمت باروتی- با حکم وزیر بهداشت به عنوان مدیر منصوب شد. این انتصاب در آن ایام به عنوان یکی دیگر از نشانه‌های نزدیکی احمدی‌نژاد و شریعتمداری ارزیابی شد. پس از دورکاری 11روزه احمدی‌نژاد در اردیبهشت 1390 آرام‌آرام کیهان تلاش کرد تا بین خود و دولت دهم مرزبندی ایجاد کند. با این حال و با همه انتقادات گاه ‌و بی‌گاه شریعتمداری از دولت دهم، این چهره سیاسی در بزنگاه‌ها به صورت تمام‌قد از محمود احمدی‌نژاد دفاع می‌کرد.
همراهی «روزنامه‌نگار دماوندی 66‌ساله» با محمود احمدی‌نژاد در تمام دوران ریاست‌جمهوری‌اش به اندازه‌ای بود که به محض انتصاب دکترعصمت باروتی همسر حسین شریعتمداری به عنوان دکتر زنان و زایمان در حوزه وزارتی وزارت بهداشت؛ بسیاری این اقدام وحید‌دستجردی را پاداش دولت به مدیر مسوول کیهان ارزیابی کردند با این حال محمود احمدی‌نژاد به این بسنده نکرد و در سال 1388 او را به عنوان بهترین و منصف‌ترین منتقد در مراسم اختتامیه نمایشگاه مطبوعات انتخاب کرد!

تکرار تاریخ
بسیاری به طنز می‌گویند اگر اخبار دیروز را می‌خواهید بخوانید، روزنامه‌های موجود را بخوانید اما اگر علاقه‌مند به آگاه شدن از اخبار روزهای آتی هستید، حتماً دستپخت شریعتمداری در کیهان را ببینید. شاید یکی از نزدیک‌ترین خاطرات در این زمینه به انتخابات ریاست‌جمهوری اخیر بازگردد؛ او در ابتدا نوستراداموس‌وار از عدم حضور خاتمی و هاشمی در انتخابات خبر داد و تصریح کرد: خاتمی از ترس رد صلاحیت نمی‌آید و هاشمی از ترس تایید صلاحیت و عدم اقبال مردم. این پیشگویی برادر حسین با حضور هاشمی در عرصه انتخابات به لطیفه سیاسی مردم مبدل شد. اما چند روز بعد پیشگویی دیگر او به این سرنوشت دچار نشد. شریعتمداری در مطلب جدیدش ضمن بازخوانی تاریخ با بیان اینکه چطور عالیجناب سرخ‌پوش تا این حد محبوب اصلاح‌طلبان شده است، در نقش طبیبی دلسوز نیز ظاهر شده و برای شورای نگهبان وظیفه تعیین کرد تا ذخیره انقلاب را از دامی که اصلاح‌طلبان برای او گسترده‌اند نجات بدهد و او را رد صلاحیت کند وگرنه فردای قیامت آقای هاشمی آنها را مورد بازخواست قرار می‌دهد. جالب اینجاست که در کمتر از یک روز پس از انتشار این سر‌مقاله، شورای نگهبان آقای هاشمی را به دلیل کهولت سن رد صلاحیت کرد. حسین شریعتمداری تا قبل از برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری تلاش کرد تا کاندیداهای اصولگرا را زیر یک چتر گرد آورد و به قولی وظیفه‌ای را که مهدوی‌کنی و ناطق‌نوری توان اجرای آن را نداشتند، عملیاتی کند. به همین دلیل از احساس تکلیف بسیاری از اصولگرایان برآشفت و به کنایه به آنها گفت که در میدان حریف بازی می‌کنند و این غفلت غیر‌قابل توجیه است که هر کس به دلیل تقاضای عده‌ای محدود در انتخابات ثبت نام کند. با وجود تلاش برادر حسین که از نوشته نشدن ثواب بازجویی در کارنامه کاری خود ابراز تاسف می‌کند، هرگز دود سفید از دودکش اصولگرایان به هوا برنخاست و به همین دلیل آنها ناچار شدند عرصه را واگذار کنند. هرچند بعد از پیروزی انتخابات تلاش کرد تا حسن روحانی را مصادره کند و اصلاح‌طلبان را کسانی بداند که اشتباهی ماشین دیگری را به کارواش برده‌اند!

سخن آخر
حسین شریعتمداری هرچند در زمینه‌سازی برای وحدت اصولگرایان ناکام ماند اما نباید این مساله را به فراموشی سپرد که او روزنامه‌نگاری توانمند است و هرگز نمی‌بایست به دلیل قرار گرفتن در دو جبهه متفاوت این واقعیت را کتمان کرد. برخورداری از قلم خوب، حافظه‌ای قوی و تسلط بر ادبیات موجب شده که دشمنان او نیز مقالاتش را بخوانند. هرچند قرار‌گیری او در حصن حصین جسارتش را مضاعف کرده و همین موجب شده که او توانایی داشته باشد تا به راحتی وارد خط قرمزها شود. همچنان که بعد از توافق ژنو در پنج آذرماه در تیتری نوشت که توافق ژنو تنها یک ساعت دوام آورد. این تیتر در حالی منتشر شد که بسیاری از مقامات عالی‌رتبه نظام مذاکرات اخیر را موفقیت‌آمیز دانسته بودند. حسین شریعتمداری در بسیاری از مطالب خود با ارجاع به مطالب گذشته خود سعی می‌کند تا جای ممکن به مخاطب بباوراند که اتفاقات امروز نشانه‌ای از صحت پیش‌بینی‌های سابق او بوده است. در چند ماه گذشته بسیاری از پیش‌بینی‌های او درباره امور مختلف از نتیجه انتخابات تا احتمال توافق در ژنو و تحولات دیپلماتیک در نیویورک اشتباه از آب در آمده ‌است. باید منتظر ماند و دید پیش‌بینی‌های او درباره تحولات پس از امضای توافقنامه ژنو چگونه خواهد بود. فکر می‌کنید در صورت اشتباه بودن تحلیل‌ها و پیش‌بینی‌های جناب شریعتمداری او برای جبران و عذرخواهی از مخاطبان چه خواهد کرد؟ این پرسشی است که شش ماه دیگر پاسخ آن را خواهیم یافت.