از معلمی تا تاریخ‌سازی
داستان زندگی بث ایلین مونی، چه درس‌هایی برای ما دارد؟
بث ایلین مونی، نامی است که در دنیای بانکداری و تجارت، به عنوان نمادی از قدرت، جسارت و تعهد شناخته می‌شود. زنی که با عبور از مرزهای جنسیتی، مسیر پیشرفت را به سرعت طی کرد و قله‌های موفقیت را یکی پس از دیگری فتح کرد و به عنوان اولین زن در راس یکی از 50 شرکت بزرگ هلدینگ بانکی در ایالات‌متحده، تاریخ‌ساز شد. عشق و علاقه او به کارش، رمز موفقیت او در این مسیر دشوار به حساب می‌آید. مونی به عنوان یک زن موفق، الگوی بسیاری از زنان در سراسر جهان است و در هموار کردن مسیر برای زنان دیگر سهم بسزایی ایفا کرده است. بث مونی به ما نشان می‌دهد که می‌توان در عین قدرت و جسارت، فروتنی و مهربانی را نیز حفظ کرد. او نشان داده است که زنان می‌توانند به بالاترین سطوح در دنیای تجارت دست پیدا کنند.
از نخستین پله‌های بانکداری تا قله موفقیت
بث ایلین مونی، زاده 1955 در شهر میدلند ایالت میشیگان، در خانواده‌ای با اصالت علمی و فرهنگی پرورش یافت. پدرش به عنوان شیمیدان در شرکت داو کمیکال مشغول به کار بود و مادرش به تعلیم و تربیت دانش‌آموزان در کسوت معلم زبان انگلیسی همت می‌گماشت. بث ایلین، کوچک‌ترین فرزند خانواده، پس از گذراندن دوران کودکی و نوجوانی، راهی دانشگاه تگزاس در آستین شد و در رشته تاریخ به اخذ مدرک لیسانس نائل آمد.
در واقع، او در رشته تاریخ تحصیل کرده بود و قصد داشت معلم شود. نه به این دلیل که به این شغل علاقه‌ای داشته باشد، بلکه احساس می‌کرد با مدرک تاریخ هیچ گزینه دیگری پیش‌روی او نیست. او گواهینامه تدریس خود را دریافت کرد، اما یک ترم تدریس تاریخ آمریکا در پایه یازدهم دبیرستان به او نشان داد که این مسیر برای او مناسب نیست.
در سال 1977 نقطه عطفی در زندگی حرفه‌ای بث ایلین رقم خورد. او در این سال به استخدام بخش املاک و مستغلات بانک ملی شهر هیوستون درآمد و تا سال 1979 به عنوان منشی در این بانک به فعالیت خود ادامه داد. اما روح بلندپرواز و جسارت او، او را به سوی مسیری پربارتر رهنمون شد. در سال 1979، بث ایلین با عزمی راسخ و با اصرار بر شایستگی‌های خود، در برنامه آموزشی بانک مرکزی دالاس پذیرفته شد و گامی مهم در مسیر پیشرفت برداشت.
بث ایلین در سال 1983 با دریافت مدرک کارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی از دانشگاه ساوثرن متودیست، دانش و تخصص خود را در حوزه تجارت و مدیریت ارتقا داد. این دستاورد، آغازی بر دوره جدیدی از موفقیت‌های او در دنیای حرفه‌ای بود؛ اول ماه می سال ۲۰۱۱، نقطه عطفی در کارنامه بث ایلین مونی رقم خورد. در این روز، او به عنوان مدیرعامل و رئیس هیات مدیره KeyCorp، یکی از بزرگ‌ترین بانک‌های ایالات‌متحده، منصوب شد. مونی یک زن تاریخ‌ساز لقب گرفت و به او عنوان اولین زن در راس یکی از 50 شرکت بزرگ هلدینگ بانکی در ایالات‌متحده داده شد. KeyCorp هفدهمین بانک بزرگ این کشور با دارایی‌های نزدیک به 100 میلیارد دلار، اکنون تحت هدایت او به سوی آینده‌ای روشن گام برمی‌دارد. مونی با عزمی راسخ و پشتکار فراوان، پله‌های ترقی را به سرعت طی کرد و در مدت کوتاهی به مقام رهبری KeyCorp رسید. او با دانش و تجربه خود، این بانک را در مسیر پیشرفت و تعالی هدایت کرد. اما در سپتامبر ۲۰۱۹، مونی در تصمیمی غافلگیرکننده، بازنشستگی خود را از KeyCorp اعلام کرد. این تصمیم، که در تاریخ می ۲۰۲۰ اجرایی شد، به طور رسمی به اطلاع عموم رسید. بازنشستگی مونی، پایانی بر دوران پربار و افتخارآمیز او در KeyCorp بود. او در طول سال‌های فعالیت خود، خدمات ارزنده‌ای به این بانک ارائه کرد و نام خود را به عنوان یکی از مدیران برجسته صنعت بانکی به ثبت رساند. بث مونی، بانوی پرتوان و مدیرعامل KeyCorp، در تاریخ 22 سپتامبر 2014، برای دومین‌بار متوالی، افتخاری بزرگ را کسب کرد و در صدر فهرست «25 زن قدرتمند در بانکداری» مجله معتبر امریکن بَنکر قرار گرفت. این در حالی است که پیش از آن، در 18 سپتامبر 2014، نام مونی در فهرست «50 زن قدرتمند در تجارت» مجله فورچون نیز به چشم خورده بود. درخشش نام مونی در این فهرست‌های معتبر، گواهی بر توانمندی و لیاقت او در عرصه تجارت و بانکداری است.
زنی که تجارت را با انسانیت آمیخت
بث مونی، مدیرعامل پرتلاش KeyCorp، مدیریت خود را سالی پربار و ثمربخش ارزیابی می‌کند. عشق و علاقه او به کارش، که به وضوح در سخنانش مشهود است، رمز موفقیت او در این مسیر دشوار به حساب می‌آید. خانم مونی حس قوی، شوخ‌طبعی و روحیه کار تیمی را از عوامل کلیدی موفقیت خود می‌داند.
او در این باره می‌گوید: «برای من حائز اهمیت است که در عین پایبندی به اصول و قواعد تجارت، نشان دهم که به انسان‌ها و کارکنانم اهمیت می‌دهم. در این سطح از مدیریت، به افراد زیادی نیاز دارید که به شما و ایده‌هایتان ایمان داشته باشند، زیرا شما نیز به آنها ایمان دارید. بدون این اعتماد و اعتقاد مشترک، رسیدن به اهداف و موفقیت غیرممکن خواهد بود.»
مونی، در اوج ایجاز، رمز برتری را در جمله‌ای ناب خلاصه کرد: «تنها راه برای بهترین بودن، بازی برای برد است.» او در ادامه، شرح این جمله را چنین بیان کرد: «بازی برای برد به معنای گرد هم آوردن بااستعدادترین افراد و پرورش فرهنگی است که در آن، تنوع و فراگیری، ریشه دوانده و به شکوفایی برسد.»
مونی، با وجود اینکه در مقام یک بانکدار موفق، مسیر زندگی خود را به عنوان یک زن مجرد بدون فرزند انتخاب کرده است، همواره بر این نکته تاکید می‌کند که زنان با انتخاب مسیرهای مختلف زندگی نیز می‌توانند به موفقیت‌هایی مشابه او دست یابند.
او در این باره می‌گوید: «من به طور کامل ایمان دارم که زنان می‌توانند در کنار تشکیل خانواده و تربیت فرزند، به چنین موفقیت‌هایی دست یابند. مسیر زندگی من به گونه‌ای رقم خورد که این اتفاق برای من رخ نداد، اما این به معنای امکان نداشتنِ آن برای دیگر زنان نیست.»
مونی، بانوی توانمند و مدیرعامل KeyCorp، در شهر براتناهل زندگی می‌کند و گربه‌ای به نام کاسی همدم همیشگی او در سفرهای زندگی‌اش بوده است. به غیر از دو مقصد، کاسی در تمام نقل مکان‌های خانم مونی همراه او بوده است. مونی در وصف خانه خود می‌گوید: «در حالی که در محیط کار شخصیتی طوفانی و پرانرژی دارم، خانه‌ام مأمنی آرام و کاملاً مرتب است.»
علاوه بر عشق به موسیقی، خانم مونی علاقه وافری به ورزش نیز دارد. روحیه رقابتی او در ورزش تا حدی است که دکتر ریدینگ، یکی از دوستان صمیمی او، می‌گوید: «اگر قرار باشد مسابقه‌ای در قالب پرسش و پاسخ برگزار شود و موضوع آن ورزش باشد، بدون شک بث را به عنوان هم‌تیمی خود انتخاب خواهم کرد.»
اما در ورای چهره پرتلاش و قدرتمند مونی، جنبه‌های دیگری از شخصیت او نهفته است که کمتر شناخته شده‌اند. او به‌رغم علاقه نداشتن به آشپزی، قادر به تدارک میزی باشکوه و پر از غذاهای لذیذ است که با هر رستوران پنج‌ستاره‌ای رقابت می‌کند. مونی در اوقات فراغت خود، با شور و اشتیاق به آواز خواندن می‌پردازد و در ماشین، ترانه‌های محبوب خود را با صدای بلند می‌خواند. گلف‌بازی و گذراندن وقت در ساحل با کوله‌ای پر از داستان‌های کوتاه و سرگرم‌کننده، از دیگر تفریحات مورد علاقه او هستند.
مونی، با وجود اعتمادبه‌نفس و اتکا به توانایی‌های خود، در به اشتراک گذاشتن نقاط ضعفش صریح است و تردیدی ندارد. او با صراحت به بی‌نظمی خود اشاره می‌کند و در این باره می‌گوید: «همان‌طور که مشاهده کردید، میز من آشفته است. من ذاتاً فردی منظم نیستم و به همین دلیل، خود را با افراد بانظم و ترتیب احاطه کرده‌ام.» او به شدت بر فهرست‌های کاری که برای خود تهیه می‌کند اتکا دارد، با وجود اینکه گاه انبوه وظایف، دلهره‌آور به نظر می‌رسد. مونی در نهایت اعتراف می‌کند: «من کمی اهل به تعویق انداختن کارهای خود هستم.»
وی در مورد سبک مدیریت خود می‌گوید: «هنگامی که سکان هدایت KeyCorp را به دست گرفتم، دنیای تجارت آمریکا غرق در بحث سهامداران بود. به یاد می‌آورم که در آن زمان با خود می‌اندیشیدم که همه چیز فقط به سهامداران ختم نمی‌شود، بلکه باید به کارمندان، مشتریان و جوامع نیز توجه کرد و برای تحقق رویاهای آنها تلاش کرد. اگر در این مسیر گام‌های درستی برداریم، یقیناً سهامداران نیز به موفقیت خواهند رسید. برای هر رهبری، خدمت به تمام ذی‌نفعان در سطوح مختلف، معیار واقعی موفقیت است.»
این بانوی پرتلاش در وصف مسیر پرفرازونشیب خود چنین می‌گوید: «از پله‌های نخست بانکداری صعود کردم و در گذر زمان، تجارب گوناگونی در مناصب مختلف اندوختم. در این مسیر پرفرازونشیب، نه تنها دانش عمیقی در زمینه کارکرد بانک‌ها کسب کردم، بلکه شور و اشتیاق رهبری و هدایت مردم را در خود یافتم. برخی من را به عنوان فردی با ذهنیتی تجاری می‌شناسند، اما ریشه سبک رهبری من در جنبه انسانی تجارت نهفته است و بر تنوع، برابری و شمول تاکید دارد. من بر این باورم که در الهام‌بخشی به دیگران استعدادی ذاتی دارم و همواره با روحیه‌ای عمل‌گرا در مسیر پیشرفت گام برمی‌دارم.»
خواهان برابری برای زنان
این مدیر برتر در مورد پیشرفت‌های کسب‌شده در مورد حضور زنان می‌گوید: «به یقین، گام‌های بلندی در مسیر پیشرفت زنان برداشته شده است و شاهد حضور مدیران عامل زن و زنان بیشتری در سطوح مدیریتی هستیم، اما هنوز تا رسیدن به نقطه مطلوب، فاصله‌ای طولانی در پیش داریم. روزی که چنین انتصاب‌هایی دیگر تیتر خبرها نباشند، روزی سترگ و تاریخی خواهد بود. انتخاب هر زن، فردی رنگین‌پوست یا عضوی از جامعه‌ای متنوع برای نقشی مهم و مسئولانه، موجب شادمانی و ستایش است. هر بار که سدها شکسته می‌شوند، به روزی نزدیک‌تر می‌شویم که این اتفاقات به امری عادی و بدیهی تبدیل شوند، نه استثناهایی نادر. همواره سعی کرده‌ام الگوی مناسبی باشم و امیدوارم در هموار کردن مسیر برای زنان دیگر، سهمی ایفا کرده باشم. مونی، که بیش از 30 سال در دنیای بانکداری تجربه اندوخته است، با لبخندی بر لب در مورد این سال‌ها می‌گوید: مسلماً به این موفقیت افتخار می‌کردم. به اولین زن بودن در این جایگاه افتخار می‌کردم. اما اگر در سال‌های پیش به من می‌گفتید که در فهرست صد زن قدرتمند جهان فوربس قرار خواهید گرفت، اصلا به ذهنم هم خطور نمی‌کرد.»
مونی در مورد جایگاه خود می‌گوید: «برای من حائز اهمیت است که این رسالت را به درستی برای زنان به انجام برسانم. کاملاً از جایگاه خود در تاریخ آگاه هستم و آرزو دارم تا زمان بازنشستگی، (اولین زن بودن من) به حاشیه‌ای در تاریخ بدل شود، نه تیتر روزنامه‌ها.»
مونی در ادامه می‌گوید: «بی‌تردید، زنان نگاهی متفاوت به مسائل دارند و این تمایز، حائز اهمیت است. در نهایت، رمز پیروزی در هر حرفه‌ای، یافتن جایگاه خود در حل مسائل و کار تیمی اثربخش است.» او در ادامه با تاکید بر هویت حرفه‌ای خود، اضافه می‌کند: «من در ابتدا به زن بودنم فکر نمی‌کردم، بلکه هویت اصلی من به عنوان یک بانکدار و عضوی از تیم برایم برجسته بود.»
او در مورد زنانی که در مشاغلی با تسلط مردان موفق شده‌اند، نظریه‌ای دارد و بر این باور است که «ما زنانی بودیم که با اعتمادبه‌نفس و باور به جایگاه خود، در این مسیر گام نهادیم و به موفقیت رسیدیم».
در پاسخ به پرسشی مبنی بر دلیلِ اولین زن بودن خود در این بانک، مونی مشاهدات خود را به اشتراک گذاشت. او به نسلی از زنان، از جمله خود، اشاره کرد که در دوره‌ای ریشه دواندند که کار زنان در بانکداری پدیده‌ای نادر بود، و حال این زنان به مقامات مدیریتی ارشد دست یافته‌اند. او با خوش‌بینی به آینده، از تداوم این مسیر در آینده خبر داد.
تعهد، قدردانی و عمل به وعده‌ها
این مدیر برجسته در ادامه به نقش حیاتی تعامل با همکاران در حرفه خود تاکید کرد و گفت: «برای من حائز اهمیت است که هویت خود را به عنوان فردی باریشه در تجارت نشان دهم، اما در عین حال، اهمیت توجه به انسان‌ها را نیز نادیده نمی‌گیرم. در این سطح، به افراد زیادی نیاز دارید که به شما ایمان داشته باشند، زیرا شما به آنها ایمان دارید. اگر آنها به کاری که انجام می‌دهیم اعتقاد نداشته باشند، دستیابی به موفقیت غیرممکن خواهد بود.»
به نقل از یکی از دوستان دیرینه این مدیر موفق، خانم مونی رهبری دلسوز، با حس شوخ‌طبعی ستودنی است. بث، با هوشیاری و پشتکار مثال‌زدنی، هرگز مسیر پرفرازونشیب پیشرفت خود را از یاد نمی‌برد. او به یاد می‌آورد که از اولین شغل خود چه آموخته و برای ارتقا به شغل دومش چه تلاش‌هایی کرده است. او به سختی‌هایی که در گذر زمان متحمل شده واقف است و قدردان آنهاست. بث با تعهدی مثال‌زدنی، در عمل به وعده‌های خود صادق است و با گفتن «آستین‌هایمان را بالا می‌زنیم»، از همکاران خود نیز انتظار عمل و تلاش را دارد.
