پارادوکس فحاشی

اولین مطلب کافه‌اقتصاد در این شماره بر برندگان نوبل اقتصاد در سال 2022 و دستاوردهای آنها متمرکز شده است. نوبل اقتصاد به طور مشترک به بن برنانکی، داگلاس دایموند و فیلیپ دیبویگ برای پژوهش‌هایشان در زمینه بانک‌ها و بحران‌های مالی رسیده است. «آنها درک ما را از نقش بانک‌ها در اقتصاد، به ویژه در زمان بحران‌های مالی به طرز قابل توجهی بهبود داده‌اند.» راینهارد سیلتن، اقتصاددان آلمانی این شماره کافه‌اقتصاد تنها فرد آلمانی است که در رشته اقتصاد جایزه نوبل (به صورت اشتراکی) را به خانه برده است. آنها به توسعه مفاهیمی برای توضیح رفتار انسانی از طریق نظریه بازی کمک کرده بودند. زمانی که سیلتن کار روی اقتصاد تجربی را آغاز کرد هنوز چنین رشته‌ای وجود نداشت.  در یکی از مطالب این شماره نیز به ریشه‌یابی فحش دادن دست زده‌ایم. ناسزاگویی قدمتی طولانی دارد اما استفاده از فحش و ناسزا بعد از جنگ‌های جهانی اول و دوم شدت گرفت زیرا فحش دادن در مقایسه با وحشتی که سربازان درطول جنگ تجربه کرده بودند رفتاری بسیار عادی تلقی می‌شد. ربکا روچ فیلسوف بریتانیایی می‌گوید در ناسزاگویی یک پارادوکس بزرگ نهفته است؛ شما نباید به دلیل تابوشکن بودن از آنها استفاده کنید ولی آنها فقط برای شکستن همین قانون خلق شده‌اند. کتابی که در این شماره کافه‌اقتصاد معرفی شده، «قدرت بی‌قدرتان» نوشته واسلاو هاول است؛ نمایشنامه‌نویس و فعال سیاسی سرشناس اهل چک که آن را در سال 1978 و پس از سرکوبی بهار اصلاح‌طلبی به نگارش درآورد. این مقاله بلند درباره یک نظام ایدئولوژیک جدید به اسم «پساتوتالیتر» صحبت می‌کند. در مطلبی دیگر در این شماره به واکاوی یکی از مهم‌ترین جریان‌های سیاسی ایران متمرکز شده‌ایم؛ سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی.