بیسکویت نوستالژیک
اسپنسر زنده است
هربرت اسپنسر انگلیسی اقتصاددانی است که در اولین شماره کافه‌اقتصاد در سال 1401 به شما معرفی می‌کنیم. احتمالا او اولین و شاید تنها فیلسوف تاریخ باشد که در زمان حیات خود شاهد فروش بیش از یک میلیون نسخه از آثارش بود. نظریات اسپنسر را نشات‌گرفته از اندیشه‌های داروین می‌دانند. از نظر اسپنسر تکامل گونه‌های اجتماعی مربوط به «بقای اصلح» است. بر این اساس، فرآیندهای تکامل، گونه‌های نامناسب را تصفیه می‌کنند که پیامد نهایی این تصفیه، شکل‌گیری جامعه‌ای کامل‌تر خواهد بود. او طرفدار پروپاقرص اقتصاد آزاد و سیاست عدم مداخله بود. اسپنسر اعجوبه‌ای است که اندیشه‌هایش در اقتصاد و سیاست کمتر شناخته شده است. او نظراتی شبیه آزادیخواهان امروز داشت و خوش‌بینی بلندمدتش به آینده جهان موجب شد او را «پیامبر آزادیخواه» بخوانند.
همه بچه‌های این سرزمین طعم بیسکویت مادر را چشیده‌اند و این بیسکویت‌های مستطیل‌شکل که روی جعبه‌اش عکس مادر و کودک نقش بسته است، خاطره‌ای نوستالژیک برایمان رقم زده است. اما خالق این خاطره خوش‌طعم، ششم فروردین امسال چشم از جهان فرو بست؛ رضا تهرانچی. گروه صنایع غذایی ویتانا یا مادر به عنوان نخستین تولیدکننده بیسکویت در تهران فعالیت تولیدی خود را از سال 1337 آغاز کرد و در طول 60 سال فعالیت خود توانست به یکی از محبوب‌ترین و باارزش‌ترین نام‌های تجاری ایران تبدیل شود. کتاب معرفی‌شده این شماره «تخریب خلاق» نوشته فیلیپ آگیون است که انتشارات دانشگاه هاروارد آن را منتشر کرده است. «تخریب خلاق فرآیندی است که از طریق ابداعات تازه به طور مداوم پدیدار می‌شوند و فناوری‌های موجود را وادار به تسلیم می‌کنند. شرکت‌های تازه برای رقابت با شرکت‌های موجود می‌رسند و شغل‌های تازه از راه می‌رسند...» در این شماره پدیده‌ای به نام «رنج پرداخت» آمده است؛ همان استرس عاطفی که زمان خرج کردن پول تجربه می‌کنیم.
