بنگاه‌های کاریابی

سال گذشته کارفرمایان به کارمندان مرخصی با حقوق می‌دادند امسال بسیاری از آنها در جست‌وجوی نیروی کار بیشتر هستند. این پدیده جدید در بازار کار به همراه خطر پیدایش یک همه‌گیری جدید برای کارگرانی که در پی دستمزد بالاتر هستند رویداد مطلوبی تلقی می‌شود. همچنین، این پدیده به کسب‌و‌کار آژانس‌های کاریابی و استخدام رونق داده است و آنها بنگاه‌ها را با کارکنان بالقوه انطباق می‌دهند. علاوه بر جابه‌جایی‌های کوتاه‌مدت نیروری کار، تغییر روش کار کردن در افراد به عامل جدیدی در معیارهای بنگاه‌های کاریابی تبدیل شده است. طبق گزارش رویال بانک کانادا، بنگاه‌ها سالانه 400 میلیارد دلار برای خدمات منابع انسانی هزینه می‌کنند. بخش بزرگی از این پول نصیب شکارچیان استعدادها می‌شود که مدیران ارشد، بانکداران نخبه و عقاب‌های عرصه حقوقی را می‌قاپند. درواقع قسمت اعظم این کسب‌و‌کار را فرآیند جایابی برای کارکنان کم‌مهارت و کارکنان اداری آن هم با قراردادهای موقت کاری تشکیل می‌دهد. این صنعت پراکندگی زیادی دارد اما چند بازیگر بزرگ جهانی از قبیل آدکو (Adecco) در سوئیس، من‌پاور (Manpower) در آمریکا و راندستاد (Radstad) در هلند از بزرگان آن هستند. کووید 19 به کسب‌و‌کار آژانس‌های کاریابی آسیب زد. کارفرمایان در میان رکود کاری فرآیند استخدام را متوقف ساختند و کارمندان نیز برای بازگشت به کار تردید داشتند. اکنون شور و هیجان دوباره به این عرصه بازگشته است. در جهان ثروتمند، شرکت‌ها جای خالی زیادی برای استخدام دارند و به دنبال نیروی کار می‌گردند در حالی که کارگران هنوز از ابتلای به بیماری هراس دارند و وارد صحنه نمی‌شوند. در نتیجه دستمزدها افزایش می‌یابد و این افزایش برای کسانی که توسط کارفرمایان جدید جذب می‌شوند بیشتر است.دارایی‌های شرکت‌ها و ارزش سهام آنها از نشانگرهای اطمینان به اقتصاد پیروی می‌کنند اما این بار سرعت تحولات بیشتر است. پس از بحران مالی سال‌های2009-2007، هفت تا هشت سال طول کشید تا بنگاه‌های آدکو و راندستاد به اوج درآمدزایی قبلی بازگردند اما این بازگشت این بار فقط 6 تا 9 ماه طول کشید. مجموع ارزش بازاری دو بنگاه به میزان 25 میلیارد دلار از سطح دوران قبل از همه‌گیری خود فراتر رفته است. این جهش تاکنون محصول فعالیت‌هایی بوده است که با بهبود اقتصاد از سر گرفته می‌شوند. این بار تقاضا برای نیروی کار در بخش‌های تدارکات و تجارت الکترونیک بالا رفت و این تقاضا در ابتدا برای نیروهای کار یدی بیشتر از نیروهای اداری بود. کارفرمایان نیز در ابتدا بیشتر از نیروهای کار موقت استقبال می‌کردند. این روش هزینه بیشتری دارد اما اگر شرایط اقتصادی مناسب باشد آسان‌تر می‌توان نیروها را تعدیل کرد. آژانس‌ها امیدوارند بتوانند خود را با تغییرات زندگی کاری ناشی از کووید 19 سازگار سازند. برخی افرادی که به اداره‌نشینی عادت کرده بودند مزه شیرین دورکاری را چشیدند و ممکن است اکنون به دنبال کارفرمایانی باشند که به آنها اجازه می‌دهند همچنان از روی مبل راحتی منزل کار کنند. ممکن است شرکت‌ها اکنون داوطلبان کار از مناطق دوردست را جذب کنند. بنگاه‌های کاریابی که پایگاه داده‌های بزرگ‌تری دارند می‌توانند در این راه یاری‌رسان باشند. جهان پس از همه‌گیری می‌تواند جریان جدیدی از زندگی را وارد الگوهای کسب‌و‌کاری کند که در معرض آنلاین شدن قرار داشتند. غول‌های کاریابی برخی از سکوها را خریداری کرده‌اند. به عنوان مثال، راندستاد سکوی مانستر (Monster) و آدکو سکوی تخصصی فناوری هایرد (Hired) را خریدند. گفته می‌شود بنگاه‌های استخدام هنوز برتری خود را حفظ کرده‌اند و به عنوان مثال به افرادی کمک می‌کنند که قصد دارند حوزه کاری‌شان را به‌طور کامل عوض کنند. اقتصاددانان بر سر این موضوع اختلاف نظر دارند که آیا افزایش کنونی دستمزدها یک پدیده کوتاه‌مدت است یا به ویژگی درازمدت بازار کار تبدیل خواهد شد. در برخی کشورها نرخ بیکاری همچنان بالاست. در هر صورت، تفکر افراد درباره چک‌های حقوقی و ارتباط آن با کار، در مقایسه با سال گذشته کاملاً تغییر کرده است.

منبع : اکونومیست