آزمایش با کودکان
اثر کاهش بودجه بر نمرات امتحانی
طبق مطالعه آقای جکسون از دانشگاه نورث وسترن، کاهش بودجه در دوران رکود نمرات ریاضی و خواندن دانش‌آموزان را پایین آورد. تصور کنید که یک مدرسه در یک ناحیه تمامی معلمان متوسط خود را با معلمانی کم‌کیفیت جایگزین سازد.
قانونگذاران گاهی اوقات بودجه تحصیل را کاهش می‌دهند با این امید که مدارس وادار شوند کارایی خود را افزایش دهند. با توجه به دشواری اندازه‌گیری تاثیر هزینه‌های آموزش بر نمرات امتحانی نمی‌توان گفت که چنین اقدامی به همان اندازه که به نظر می‌رسد بد باشد. با این حال آمریکا آزمایشی بزرگ (هرچند ناخواسته) را در سال‌های 2007 و 2008 در این زمینه انجام داد. زمانی که به خاطر رکود بودجه‌های مدارس کاهش یافت. اما چه اتفاقی برای دانش‌آموزان افتاد؟
طبق مطالعه آقای جکسون از دانشگاه نورث وسترن، کاهش بودجه در دوران رکود نمرات ریاضی و خواندن دانش‌آموزان را پایین آورد. تصور کنید که یک مدرسه در یک ناحیه تمامی معلمان متوسط خود را با معلمانی کم‌کیفیت جایگزین سازد. به گفته آقای جکسون رکود تاثیری مشابه این رویداد دارد. علاوه بر این، پژوهشگران متوجه شدند که کاهش بودجه در دوران رکود نرخ فارغ‌التحصیلی را پایین می‌آورد. هر 10 درصد کاهش هزینه‌کرد به ازای هر دانش‌آموز در چهار سال دبیرستان احتمال فارغ‌التحصیلی دانش‌آموز را 7 /2 درصد کاهش می‌دهد.
هزینه‌های مدارس دولتی آمریکا از ترکیبی از منابع فدرال، ایالتی و محلی تامین می‌شود. اکثر درآمدهای ایالتی از مالیات بر درآمد شخصی و مالیات بر فروش حاصل می‌شود. این درآمد در دوران رکود که 7 /8 میلیون شغل را نابود کرد به شدت کاهش یافت. مناطق ثروتمند می‌توانند در دوران رکود برای تامین هزینه‌های مدارس به مالیات بر املاک روی آورند اما مناطق محروم عمدتاً به منابع دولتی متکی هستند. در نتیجه آن دسته از مدارس فقیری که به شدت به درآمد دولت وابسته بودند با بیشترین کاهش بودجه مواجه شدند.
از آنجا که کودکان اقلیت‌های نژادی بیشتر به مدارس کم‌درآمد می‌روند بیشترین آسیب متوجه آنان است. نتایج تحقیق پژوهشگران حاکی از آن است که نمرات امتحانی در مدارس اقلیت‌ها و مناطق فقیر بیشترین کاهش را داشتند. مدارسی که از کاهش بودجه بیشترین آسیب را دیدند در گذشته نیز با مشکلات آموزشی و مالی دست و پنجه نرم می‌کردند. اگرچه کاهش بودجه باعث شد برخی مدارس هزینه‌های اضافی را حذف کنند اما آقای جکسون و همکاران متوجه شدند که بسیاری از مدارس مجبور شدند هزینه فعالیت‌های اصلی خود را کاهش دهند.
یکی از قابل توجه‌ترین تاثیرات در اندازه کلاس‌ها بود. ویلیام ایوانز و همکاران از دانشگاه نتردام متوجه شدند که در نتیجه رکود حدود 300 هزار نفر از پرسنل مدارس که اکثر آنها معلم بودند شغل خود را از دست دادند. حقوق و مزایای کارکنان معمولاً حدود 80 درصد از هزینه به ازای هر دانش‌آموز را به خود اختصاص می‌دهد بنابراین در تنگنای بودجه‌ای آنها اولین هدف کاهش هستند. کوچک بودن اندازه کلاس‌ها بهبود نمرات امتحانی، حضور بیشتر در دانشگاه در آینده و کسب شغل بهتر را به همراه دارد. کاهش بودجه باعث شد اندازه کلاس‌ها در مدارسی که از قبل پایین‌ترین نمرات، کمترین قبولی در دانشگاه و بدترین نرخ اشتغال را داشتند افزایش یابد.
طبق گزارش اندیشکده بودجه و اولویت‌‌های سیاستی، 29 ایالت نتوانسته بودند تا سال 2015 به سطوح منابع قبل از رکود خود بازگردند. یک سازمان غیرانتفاعی طرفدار منابع برابر برای مدارس بیان می‌کند که کاهش بودجه در دوران رکود به وضوح نشان می‌دهد که چگونه فرمول‌های کنونی تامین منابع مدارس تاثیری مخرب بر کودکان نیازمند کمک دارند. به گفته آنها، تغییر سیستم، مثلاً برابرسازی منابع مدارس منطقه‌ای امری ضروری است. این توصیه مستلزم آن است که مناطق ثروتمندی که مالیات بر املاک بیشتری می‌گیرند منابع خود را با مدارس فقیر همان مناطق شریک شوند. با این حال احتمال تغییر حوزه مناطق کم است. از سال 2000 بیش از 128 منطقه ثروتمند تلاش کردند از حوزه مدارس خارج شوند تا بتوانند به انباشت منابع بپردازند. از میان آنها 73 مورد موفق شدند.
