همگرایی بحران‌ها
آیا سال 1405 سال بحران‌های درهم‌تنیده است؟
ایران در حال حاضر با یکی از عمیق‌ترین بحران‌های اقتصادی، اجتماعی و زیست‌محیطی تاریخ معاصر خود روبه‌رو است. نشانه‌های واضحی از این بحران، از خشکسالی شدید و فاجعه‌بار که تولید کشاورزی را تهدید می‌کند تا بازگشت و تشدید تحریم‌های بین‌المللی، حاکی از آن است که سال 1405 می‌تواند نقطه تلاقی بحران‌های مزمن و انباشته باشد. تاخیرها، تعلل‌ها و تصمیم‌گیری‌های نادرست سال‌های گذشته، از ناترازی‌های ساختاری اقتصاد گرفته تا سوءمدیریت منابع آب، اکنون به شدیدترین شکل ممکن خود را نشان می‌دهند. بیش از یک‌سوم جامعه ایران، یعنی حدود ۳۲ میلیون نفر یا ۳۶ درصد جمعیت، زیر خط فقر زندگی می‌کنند و توانایی تامین حداقل کالری روزانه را از دست داده‌اند. اقتصاد به سمت رکود فراگیر پیش می‌رود، تورم صعودی است و فقر تشدید می‌شود. اگر روند کنونی ادامه یابد، سال ۱۴۰۵ نه تنها نقطه اوج انباشت بحران‌های اقتصادی، بلکه آغاز موج جدیدی از تنش‌ها و مهاجرت‌های اجباری خواهد بود. سال ۱۴۰۵ همچنین می‌تواند نقطه تلاقی بحران‌های مزمن و انباشته باشد. خشکسالی شدید امسال زنگ خطری جدی برای امنیت غذایی در سال آینده است و پیامدهای اصلی بازگشت تحریم‌ها نیز در سال ۱۴۰۵ آشکار می‌شود. به این ترتیب اقتصاد بر مدار رکود فراگیر، تورم فزاینده و تشدید بیکاری قرار می‌گیرد و جامعه نیز بیشتر از گذشته در مسیر فقر گام برمی‌دارد. آیا الگوهای فعلی تصمیم‌گیری می‌توانند برای مقابله با بحران‌های سال آینده کارساز باشند؟
